Derine Gel

Ev Kokusu

Bu yaşıma kadar çok fazla insan tanıdım fakat hiç biri eve dönmüşüm gibi hissettirmedi. Köydeki odama benziyor çoğu insan, ışığı yanıyor ama karanlık, sobası var ama soğuk, penceresi var ama güneşi hiç görmüyorsun. Bazıları uzaktan eve benziyor ama yaşam belirtisi yok. Koca bir belirsizliğe kapı açıyorlar. Onlara baktıkça kendi karanlığımın içinde ücra bir köşeye geçip gizlendim. Kimseye ev olmadım, kimseye ait hissettirmedim. Hepsi misafir gibi gelip gitti.

Dünyanın içinde öylesine uyuyup uyandığım günlerim oldu. Hiç kimse hiçbir şey anlamadı...

Her psikoloğun kurcalayıp durduğu çocukluğumu sırtımdan indirdim, ellerinden tuttum sokak sokak evimizi aramaya başladım. İkimize yetecek küçük sıcak bir ev, belki de ikimizi birden bağrına basacak biri. İçeri girdiğimde huzurun beni sarmasını umut ederek...