Derine Gel

Öğrenilmiş Çaresizlik

Diğer adıyla kazanılmış başarısızlık, 

Öğrenilmiş çaresizlik bir insanın yapacağı herhangi bir olayın sonucunu değiştiremeyeceğine sürekli olarak inanmasıdır. Stresin devamlılığı ile birlikte bunu kabullenme ve inanmakla birlikte kronikleşir ve kişi artık bunun değişmeyeceğine düşünür. İçinde bulunduğu çaresizlik hissi ve zor durumlar karşısında motivasyonunu kaybeder. Bu yüzden asla harekete geçmezler, başarısız deneyimlerin sonucunda kontrolü kaybettiklerini düşünürler. Bu ruh halinden çıkamazlar, istedikleri şeyler için adım atmaktan korkarlar. Hepimiz bazı günler zorlanırız, çaresiz hissedebiliriz ama bu sendromu yaşayan kişiler bizden farklıdır. Çaresiz olmadığı durumlarda dahi çaresiz olduklarını düşünürler. Bir şeyleri çözüme kavuşturmak, bir yol bulmak istemezler. Tepki veremezler, örneğin çok kilolu biri daha önce tekrar tekrar deneyip yine de başarısız olduysa ve çevresinden 'sen zayıflayamazsın' gibi cümleleri aldıysa artık bunu yapmayacağına inanır ve bir daha asla bu konuda çaba göstermeyebilir. Düşünceleri, duyguları resmen felç olmuş gibidir. Her zaman başaramayacaklarını düşünürler...

Öğrenilmiş çaresizliğin oluşumunda etkili olan bazı unsurlar;

● Sürekli aşağılanmaya ve hakarete maruz kalmak

● İnsanlara olan güveni kaybetmek

● Olumsuz çevre koşulları içerisinde bulunmak (stresli ev ya da iş ortamı gibi)

● Travma, depresyon gibi psikolojik sorunlara sahip olmak

Sürekli aşağılanan bir çocuk nasıl öğrenebilir ki hayatı? Sorunun Siyahta olduğunu düşünmüyorum, çevresindeki insanlarla ne zaman konuşsam olumsuz cümleler kullanıyorlar. Ben herkes için başka bir hayatın mümkün olduğuna inanıyorum. Ona yüklenen bu olumsuz kalıpların içinden çıkabileceğini görmesini istiyorum. 

Yapamazsın diyenlere istersek neleri başarabileceğimizi göstermeliyiz. Jacques Lacan'ın da dediği gibi; En güzel intikam başarıdır...