Chapter 4 - Price

127 11 40
                                    

"Steph! You're embarrassing! Umahon ka nga riyan!" nanginginig na sigaw ni Mama. Gigil na gigil siguro siya ngayon. Malamang salubong ang kilay niya at pinandidilatan ako ng mata.

Si Kuya Spence naman ay parang kinikiliti dahil sa hindi niya maubos-ubos na tawa. Tahimik lang si Papa—baka nakanganga siya at gulat na gulat sa eksenang nakikita niya ngayon.

Marahan kong inahon ang ulo ko pero hanggang dalawang dangkal lang ang kaya kong ilayo mula sa pundya ni Gabriel. Nang pinilit kong ilayo pa ang mukha ko, sumakit bigla ang anit ko.

Shit! Sumabit pa yata ang buhok ko sa zipper niya.

"P-Puwede bang pakitanggal ng buhok ko..." nakapikit kong pakiusap sa kaniya.

"Ayokong ako ang magtanggal... baka kung ano pa'ng mahawakan ko!" dagdag ko habang mariin pa ring nakapikit.

"Stephanie Maxineeee!" saway ni Mama na nagpadilat sa akin, pero mabilis din ulit akong napapikit.

Shit! Hindi ko kaya ang view na 'to. Namamawis ang mga palad ko sa view na 'to!

Ilang ulit ko pang pilit inilayo ang ulo ko sa crotch ni Gabriel, pero ang sakit talaga sa anit kaya hindi ko na lang din pinuwersa.

"Huwag kang malikot..." he said in his raspy voice.

Naramdaman ko ang mga daliri niyang abala sa pag-alis ng ilang hibla ng buhok ko sa zipper niya.

"Ayan... tapos na."

"T-Thanks," tipid kong sagot.

Muli akong lumusot sa ilalim ng lamesa at gumapang papunta sa kabilang dulo nito. Hindi ko kayang ilabas ang sarili ko sa harap ni Gabriel. Baka itulak na naman ako ng guardian angel niya at sa ibang bahagi naman ng katawan niya ako masubsob.

Habang nasa ilalim ng lamesa, naririnig ko pa rin ang tawa ni Kuya at ang iritadong pagpapaypay ni Mama na may kasama pang mga pabulong na reklamo kay Papa.

"Yang anak mo talaga, Steve! Nakakahiya kay architect!"

Umupo ako sa bakanteng upuan sa tabi ni Kuya Spence. Hinawi pa ni Kuya ang ilang hibla ng buhok ko palayo sa mukha ko. Then he smiled at me, teasingly.

"Mei-mei, future asawa mo raw 'tong poging architect na katabi ko."

I scoffed. "Tsk! Baka future kaaway—"

"Future kaaway sa kama!" bulong ni Kuya na sinundan pa ng pabebe niyang hagikgik.

"Tangina! Hindi 'no!" kontra ko.

Napatayo si Mama sa kinauupuan niya dahil sa pinaghalong inis at gulat sa malutong kong mura. Nanlilisik ang mga singkit niyang mata. Hinawakan ni Papa ang braso niya at marahan siyang hinigit nito para muling umupo.

"Monica... please, calm down," mahinanong saway ni Papa.

Mama exhaled loudly. Tiniklop niya ang kulay purple niyang pamaypay pero masama pa rin ang tingin niya sa akin. Parang kinukurot niya ako sa singit sa isip niya.

Papa cleared his throat. "Steph... this is Architect Leonard Gabriel Del—"

"I know him!" mabilis kong sagot kay Papa.

Biglang nagbago ang timpla ng mukha nila ni Mama, nagkatinginan silang dalawa at agad napangiti. Lalo si Mama, nakakatakot ang malaki niyang ngiti.

"You know him, Steph? Magkakilala na kayo?" usisa ni Mama.

"Yes, Ma... nagkita kami sa—"

"Sa The Twilight Lounge­ po" sabat ni Gabriel.

"Sa club sa may Alabang? Bakit ka nakarating do'n, Mei-mei?" tanong ni Kuya Spence.

Reckless RomancesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon