Reckless Romances

Chapter 24 - Blood

Nagising akong nakayapos sa may tiyan ko ang kaliwang kamay ng fiancé ko at ang kanang palad naman niya ay nasa ibabaw ng dibdib ko. Nararamdaman ko sa may batok ko ang maligamgam niyang hininga. I can hear him—he's lightly snoring. Mahinang mahina lang. Siguro napagod siya sa mga ginawa namin kagabi.

Marahan akong kumalas sa mga bisig niya at unti-unti akong umupo sa kama. Malalim pa ang tulog niya at mabagal na tumataas-baba ang malapad niyang dibdib dahil sa kalmado niyang paghinga. Napakagat ako sa labi ko.

"Shit! Magiging asawa ko na 'tong guwapong 'to." Isang impit na tili ang pinakawalan ko. Ayokong maistorbo ang mahimbing niyang tulog.

Dahan-dahan din akong bumaba sa kama, nag-iingat na walang magawang ingay. Una kong dinampot ang tuwalya kong nasa sahig at itinapis ito sa katawan ko. Napangiti ako nang mapansin ko ang kiss mark malapit sa tuktok ng kanang dibdib ko. Mayroon rin sa tadyang ko at ang pinakamapula naman malapit sa singit ko.

Napailing-iling na lang ako habang nakangisi. He was so delicate on the first two rounds last night, but then the last one was... wild.

Lumakad ako pabalik sa kama. "Minarkahan pa talaga ako, ah?" malambing kong bulong sa fiancé ko at saka ko hinalikan ang pisngi niya.

Kinuha ko ang cellphone ko sa ibabaw ng lamesita. Iistorbohin ko sana si Li sa honeymoon nila ni Andrew para ibalita sa kaniyang engaged na ako, pero naagaw ang pansin ko ng singsing na nasa kaliwang kamay ko.

Napatakip ako ng bibig para pigilan ang paghagikgik ko. Itinapat ko ang kaliwa kong kamay sa mukha ng fiancé ko. Bahagya pa ngang nanginginig ang palad ko dahil kinakabahan akong lumapat sa pisngi niya at baka magising ko siya. I opened my cellphone's camera and took a photo where both my engagement ring and my fiancé's handsome face can be seen.

"Perfect!" I whispered to myself as I stared at my new wallpaper.

Isa-isa kong dinampot ang mga nakakalat naming damit sa sahig. Halos walang maririnig sa bawat paghakbang ko, pero isang tawag ang bumasag sa tahimik at masayang umaga ko.

Natataranta kong sinagot ang tawag habang tumatakbo ako papasok ng banyo.

"Kuya Spence! Merry Christmas!" magiliw na bati ko kay Kuya na nasa kabilang linya.

"Mei-mei..." Napalunok ako dahil may kakaiba sa boses niya. "Inatake si Mama sa puso. We're at St. Vincent's now..." papaos na dugtong niya. Ilang segundo akong natulala sa sinabi niya.

May sakit si Mama sa puso? Kailan pa?

"Mei-mei, please come here. We need you here..." Rinig na rinig ko ang pagsinghot ni Kuya. Sigurado akong umiiyak siya ngayon, pero pinipigilan niya lang para hindi ako magpanic.

I took one last glance at my fiancé's peaceful face and tried to memorize everything—from his ruffled hair down to his large feet before closing my bedroom door. I clutched my chest as I leaned on my door, I inhaled and exhaled slowly to calm my pounding heart, but I failed.

Sumasabay sa bawat paghakbang ko papalayo sa pinto ng unit ko ang malakas na tibok ng puso ko. Hindi ko alam kung bakit ganito ang pakiramdam ko... namamawis pati na ang kili-kili ko at kahit hindi pa ako nagkakape—nag-pa-palpitate na ako.

Mukhang binabawi na agad ng Diyos ang masayang pasko ko.

***

Good morning! Nasa St. Vincent's Hospital ako, sinugod daw si Mama. Hindi na kita ginising kasi alam kong pagod ka 💦 Babalik agad ako kapag nasigurado kong okay na si Mama. I love you!

"Yuck, 'I love you?'" Napakamot ako ng ulo ko. "Ngayon ko pa lang yata sasabihin 'to sa text, ah? But it's him... fine!" Pinindot ko ang 'send' at saka itinago ang cellphone ko sa bulsa ng pantalon ko. Huminga ako nang malalim bago ko pinihit ang doorknob ng hospital room ni Mama.