Reckless Romances

Chapter 7 - Before

"Your special brewed decaf coffee, Ma'am Steph!" Saglit akong napahinto sa pagpupunas ng stainless table sa kitchen dahil sa agaw-pansing amoy ng kapeng tinimpla ni Jasper.

Nakangiti niyang inabot 'yon sa akin. Sobrang bango at sobrang init din ng kape. Mabilis kong ipinatong 'yon sa lamesa.

"Made with love and pure intentions 'yan, ha?" His baritone voice, as always, added more malice to his action.

"Ang korni mo!" I smirked at him. "Lumabas ka na nga ro'n, baka may customer na, pagalitan ka ni Li!" pananakot ko sa kaniya. I even rolled my eyes at him before wiping the table again.

Ayokong mapansin niya ang pasibol na ngiti sa mga labi ko.

"Korni raw, pero naka-smile naman siya!" tukso niya.

Napasinghap ako at mabilis akong nag-angat ng tingin sa kaniya.

"Excuse me!" Itinuro ko ang mukha kong may salubong na mga kilay. "Mukha ba akong nakangiti, Jasper?!"

Humakbang siya papalapit sa akin. Itinukod niya ang kanang kamay sa lamesang pinupunasan ko kanina at mariin akong tinitigan.

"Mukha kang future ko!" He confidently exclaimed.

I pretend to gag at his joke. Sumingkit ang mga mata niya sa ginawa ko.

"Lumabas ka na nga! Titikman ko na 'yong kape mo para manahimik na 'yang kaluluwa mo!"

Mabilis akong naghugas ng kamay sa lababo. Tinuyo ko ng kitchen towel ang mga kamay ko at saka ako humigop sa kapeng tinimpla ni Jasper. Ramdam ko ang pagkapako ng tingin niya sa akin habang nilalasahan ko ang kape.

"Say it, Ma'am Steph... say the magic word, please." Nanlalaki ang mga mata niya, inaabangan ang reaksiyon ko.

"Masarap..." I whispered.

"Yown!" Napapalakpak siya. "Kumpleto na ang araw ko!"

Malapad ang ngiti niya at nakalabas pa ang mga dimples. Para siyang bulateng inaasinan sa kilig habang naglalakad palabas ng kusina—may pasayaw-sayaw at pasipol-sipol pa.

Isang buwan niya nang ginagawa 'yon araw-araw. Ipagtitimpla ako ng kape na may kasamang pambobola at kung anu-ano pang mga matatamis na salita. I find them irritating most of the time, pero hindi ko rin naman maitatago na nasanay na ako roon. And if one day, he'll stop doing these sweet gestures... baka malungkot ako.

***

Isinuot ko na ang apron ko at ang bandana ko pagkaubos ko ng kape. Tinitigan ko ang sarili ko sa salamin sa likod ng pinto ng locker.

Brown apron, yellow bandana, nameplate. Check! Okay—I'm ready!

Naabutan ko si Li na nakaupo sa pinakadulong lamesa sa Café Amor. She was staring at her laptop screen intently. Her chin, resting on her hands.

Nahuli ko ang paghikab ni Jasper na nakapuwesto sa checkout counter. Kinindatan niya ako nang magtagpo ang mga mata namin.

"Yuck!" I mouthed.

He chuckled and brushed his curly hair with his hand. Lumapit ako kay Li at tuluyang ini-snob ang pagpapapogi ni Jasper.

"Ano'ng problema natin, Li?" Inakbayan ko ang sandalan ng upuan niya. "Bakit nakabusangot ka riyan?"

Bumuntong-hininga siya at kahit hindi siya sumagot, alam ko na agad ang problema.

"Loss tayo?" My question almost sounded like a statement than a question.

"Y-Yes Steph... okay lang! First month pa lang naman." Tumingala siya sa akin at nginitian ako, pero alam kong pilit 'yon.

"Bawi na lang tayo this month, Li!"