Reckless Romances

Epilogue

"Li, everything's fine here... patapos na 'yong pag-i-install ng oven sa kitchen. Relax ka lang diyan at uminom ka ng maraming tubig!"

Narinig ko ang malakas na pagbahing ng kaibigan ko sa kabilang linya. Reyna ng kasipagan si Aliyah Tanya kaya kapag ganitong pagkakataon na wala siya, maya't-maya siyang tumatawag na parang allergic siya sa pahinga.

"I'm really sorry, Steph. I wanted to be there, kaso baka mahawa pa kayo sa akin," she said in her nasal voice. Halatang malala ang sipong nagpatumba sa kanila ni Andrew.

"Huwag ka nga mag-sorry diyan! Magpagaling ka na lang, okay?"

"Hmmn," tipid niyang sagot.

"And don't worry, we're still on track. Makakapag re-open tayo on Monday," I said calmly, hoping that it would comfort her.

"Thank you, Steph. I'll see you soon."

Binaba ko na ang tawag at iginala ko ang mga mata ko sa kabuuan ng Café Amor. Hindi ko akalaing noong nakaraang buwan lang, naabo ang bubong nito pati na rin ang mga upuang kahoy at lamesa. Itim na itim noon ang mga pader at sira ang lahat ng mga coffee maker machine. Nasunog ang sako-sako naming kape at nabasag ang mga salamin ng bintana. Halos wala nang itinira ang apoy sa amin, pero nagawa pa rin naming bumangon ulit. Ngayon, kaunting remedyo na lang at mukhang Café Amor na ulit ito.

"Saan nga ulit 'tong artificial pink tulips, Steph?" tanong ni Jasper.

Nginuso ko ang pinakadulong lamesa. "Table 6 nga, Jasper. Paulit-ulit? Parang sirang plaka ha?" mataray kong sagot.

"Sungit naman ng Ate ko!" nakangising balik niya.

Nag-init ang tainga ko at mabilis ko pinalipad ang basahang bilog na nakapatong sa counter. Sayang at nakailag si Jasper!

"Buwiset ka talaga! Sabi ko sa 'yo 'di ba, huwag mo ako tatawaging ate!" Malapit na yatang lumuwa ang mga mata ko sa inis.

Tumawa lang siya at mabilis na kumaripas ng takbo papunta sa Table 6. Mahina rin akong natawa dahil doon. Masaya akong hindi natapos ang pagkakaibigan namin ni Jasper. Masaya akong kasama ko pa rin siya sa Café Amor at masaya akong pamilya ko na siya ngayon.

"Ah, Steph, may bisita ka..."

Napalingon ako kay Shayne, ang bagong manager ng café na nagwawalis malapit sa may entrance.

Nakatayo sa may likuran niya si Lance na palihim namang sinusulyapan si Gail na nagpupunas ng mga lamesa.

Isa pa 'tong mokong na 'to. Ang lagkit tumitig kay Gail na parang laging unang beses niyang nakita si Gail.

Mabilis kong nginitian si Shayne at saka ko nilapitan si Lance. Nasa tabi niya na ako pero nakapako pa rin ang mga mala-bughaw niyang mga mata kay Gail.

"Lance... baka matunaw si Gail niyan," mapang-asar kong bulong sa kaniya.

Napaigtad siya. Halatang nagulat dahil nanlaki ang mga mata niya. Tumikhim siya at inayos ang necktie niya.

"Shall we talk, Stephanie?" he politely asked.

I chuckled at his formalities before sitting at the table closest to us.

Inilapag ko ang cellphone ko sa ibabaw ng lamesa habang si Lance naman ay muling nagnakaw ng isang mabilis na tingin kay Gail na papasok na sa kusina. Napayuko na lang ako habang umiiling dahil parang ako ang nahihiya sa ginagawa niya.

He cleared his throat, making me look at him.

"So... any update, Lance?" I asked nervously. I automatically clutched the locket of my necklace.