Beyefendi /yarı texting/

63. Bölüm

63. BÖLÜM~
.
.
.
.
.
.
.
.

Birkaç gün sonra~

" Çağrı!" Yanımdaki yastığı sinirle Çağrı'ya doğru fırlatmış olmama rağmen, o hâla daha gülmeye devam ediyordu!

" Cidden böyle mi tanıştınız?" Sana kocamla tanışma hikayemizi anlatan da kabahat!

Somurtup kollarımı karnımın izin verdiği kadar göğüslerimin üzerinde birleştirmiş ve veletlerimin iflah olmaz amcalarının gülmeyi kesmesini bekliyordum.

Serserimiz akşam bize gelmiş ve evin arka bahçesindeki oturma gruplarında oturmuş çekirdek çıtlıyorduk.

" Bence Burhan'dan Allah razı olsun. İki manyağı bir araya gelmesinin mimarisi olmuş." Çağrı'ya yandan bir bakış attığımda gülmeyi kesip eliyle ağzına hayali bir fermuar çekmişti.

" Abisi kılıklı." Söylenerek burun kıvırdığımda arkamda hissettiğim hareketlilikten sonra omuzlarıma bir örtü bırakılmıştı.

Başımı yukarı kaldırdığımda Barın'la göz göz gelmiştik. Gülümseyerek alnımdan öpüp yanıma oturduğunda bir kolunu omzuma atmış ve beni göğüsüne yaslamıştı.

Omuzlarıma bıraktığı örtüyü üzerime sarıp kafamı rahatça Barın'ın omzunun aşağısına yaslamış ve omzuma uzattığı elini ellerimin arasına alıp parmaklarıyla oynamaya başlamıştım.

" Onca telefon numarasının içerisinde nasıl gidip de Burhan'ın telefon numarasını buldun be yenge?" Barın bu dediğine hafifçe gülerken Çağrı'ya çevirdim gözlerimi.

"Kaderde bir yazıldıysak demek." Kendimden emin bir şekilde sırıtmıştım.

" Hayatımda daha saçma bir tanışma hikayesi duyacağımı sanmıyorum. Tebrikler abicim. Bu ilki de siz başardınız."

Çağrı'ya, tabi oğlum, dercesine baktıktan sonra ben de hafifçe gülmüştüm.

" Ay ben sana şeyi anlatmayı unuttum!" Hevesle konuşmamla birlikte Çağrı'nın da kaşları şaşkınlıkla havaya kalkmıştı. İçinden, daha ne olabilir anasını satayım? Dediğine emindim.

"Bak şimdi. Biz daha yeni yeni konuşmaya başlamışız o zamanlar bu abinle." Çok önemli bir dedikoduyu anlatırmış gibi bir hale bürünmüştüm hemen.

" Benim evde leş gibi. Ama böyle bildiğin leş. Her yer her yerde. Toparlamaya acayip üşeniyorum. Neyse ben yazdım bu abine. Dedim şu malum temizlikçinin numarasını ver de bi temiz hava soluyalım." Barın aklına gelenlerle sırıtmıştı tabi hemen.

" Bu verdi bana bir numara. Ama nasıl uğraştırdı beni görmen lazım! Bir nazlı bir nazlı. Sanırsın İngilitere prensesi." Beni merakla dinleyen Çağrı bakışlarını abisine çevirmiş ve gülmemek adına dudaklarını birbirine bastırmıştı.

" Sadece seninle daha fazla konuşabilmek içindi hepsi." Kulağımın dibinde, fısıltıdan farksız çıkan sesiyle birlikte Barın'a doğru kaldırmıştım başımı.

" Aferim koçum. Direk niyetini belli etseydin sapık bu der engellerdim seni. Hatta yerimde duramaz, numaranı sağa sola yazar, altına benimle ateşli bir geceye var mısın? Yazıp kırmızı rujla da imzamı atardım." Gözleri hayretle açıldığında sırıtarak geri önüme dönmüştüm.

" Nerede kalmıştık yengesi kurban? Heh, en son temizlikçinin numarasını almıştım. Şimdi ben kadına yazdım. Konuya da bodoslama daldım, işim hızlı hallolsun hesabı. Ne salaklık ama."

Neyse canım eskide kaldı o günler. Unutalım biz o zamanki salaklıkları. Kendimizi de teselli ettiğimize göre, sıra bu rezaletin devamını anlatmaya geldi...