Yorum ve yıldız atmayı unutmayın lütfen.
Bilin bakalım bu kitapta kim var xkxkdkdkdkdkkxkcmfc
Şuan bilinçli ve plânlı yazdığım ilk kitap lan fkfkfkfkdkdkf
Neyse bölüme geçelim güzel okumalar.
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
Bazı insanların kaderi daha dünyaya gelmeden belli olur. Gören herkesin kesin şu mesleği olacak dediği o kızdım ben.
Ben Asker kızıydım, hayatım karargahta geçmişti. Ama büyüyememiştim 15 yaşımda kalmıştım.
En acı günüm, ölmeyi dilediğim ilk an.
Annemle babamın gelen şehit haberiydi . Birbirlerini bırakmayan o ellerdi.
Annemle babam birbirlerine çok âşıktılar. Babam öyle bir bakardı ki anneme hayran kalmamak elde değildi.
Ama ikisi de toprak olmuştu artık. Bazen neden aynı anda beni bıraktınız diye onlara sinirleniyordum ama sonra birbirlerine duydukları aşkı hatırlayınca vazgeçiyordum.
Önce babam şehit olsaydı da annem yaşasaydı annem dayanamazdı.
Aynı şekilde annem şehit olsaydı da babam yaşasaydı, babam nefes alamazdı.
Allah'ım onları ayırmadan yanına almıştı. Sevdaları mahşere kalmıştı ama beraberdiler.
Mutlu olmam gerekti, omuzlarımı düşürmeden dimdik ayakta durmam gerek.
Çünkü ben Asi ve Altay Bolat'ın biricik prensesleriyim.
Babasının ışığıyım, annesinin can parçasıyım.
Ben mutlu bir yuvanın en güzel meyvesiyim, Tek meyvesiyim.
Evet annem ve babam yokken çok zorluk çektim. Çok ağladım, günlerce mezarda sabahladım.
Ama acıya alıştım, eninde sonunda benim de oraya gideceğimi anladım.
Ama şehit olarak, Bolat ailesinin onuru olarak gidecektim.
Vazgeçmeden önce savaşmak gerekti, ben savaşacaktım. Etimle kemiğimle yeniden varolacaktım.
Başka şansım yoktu, hayat yetim kalanlara daha zordu.
En azından benim aile diyebileceğim başkaları da vardı.
Dayım vardı mesela, pardon dayılarım. Candar amcam vardı, babamın öz kardeşleri de vardı tabi.
Neyse zamanla tanıyacaksınız zaten. Bu hikâye bir başkasının değil Güneş Asena Bolat'ın hikayesiydi.
Asker kızının sonsuzluğa ulaşan o hikayesiydi.
iki ismim birbirinden bağımsızdı çünkü babam güneş koymak isterken annem onun inadına ben çocuğumun ismini Asena koymak istiyorum demiş.
Babam da annemi kıramayıp gidip iki ismi de yazdırmış. Ama seviyordum isimlerimi.
Güneşi her daim samimi olduğum kişiler söyler.
Kendimi tanıtırken Asena ediyordum yabancılara.
Annem böyle istemişti, bana insanlarla arandaki samimiyet çizgisini böylelikle çekmiş olursun demişti.
Annem çok zeki bir kadındı, ayrıca dünyanın en güzeliydi. Gözlerimi ondan aldığım için çok şanslıydım, ne kadar ben sarışın olsam da.
Sima olarak ise babamla annemin karışımıydım.
Mutluydum onlardan bana kalan genlerle. Asla kendini beğenmeyen insanlardan değildim.
Çünkü ben sürekli güzel olduğumun bilincinde büyütülmüştüm.
Beni dünya güzeli olarak tanımlayan bir ailem varken neden dışardaki insanların düşüncelerini önemseyeyim ki.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Asker Kızı
Teen Fiction"Tanıştığıma memnun oldum asi kız" Göz devirerek arkamı döndüm gerizekalı adama. "Ben hiç memnun olmadım şımarık bey" Güldüğünü duysam dahi arkamı dönmeden büyük adımlarla uzaklaştım olduğum yerden. Tekrardan yollarımızın kesişeceğini bilemedim. Ben...
