İki gün

547 51 42
                                    

Yorum ve yıldız atmayı unutmayın lütfen.

Güzel okumalar

❤️❤️❤️❤️

Bahçeyi kontrol ederken herhangi zararlı bir şey var mı diye bakıyordum bir yandan da.

Kalbimde bu konağa geldiğim günden beri baki olan ağrı yine gün yüzüne çıktığında nefesim sekteye uğradı.
Beş gün kalmıştı nişana, sevdiğim adamın gözümün önünde başkasıyla olan nişanına dayanabilecek miydim bilmiyordum.

Bade denen kız sürekli buradaydı,  Savaş'ın koluna yapışıyor bırakmıyordu saatlerce.
Ben ise hiç bir şey olmamış gibi onları izliyordum uzaktan kalbim kan ağlarken.

Gediz'i bulamiyordum, güzel saklamışa benziyorlardı. Hangi delikteyse çekip çıkarmam gerekiyordu.

Arka bahçede ses geldiğinde olduğum yerde duraksadım.

"O zaman düğünü iki gün sonra yapalım, hem gençler de beklememiş olur"

Salim beyin sesi kulağımda yankılanırken duvara tutundum.
Düğün diyordu, Savaş'ın düğünü.
Nişan bana vakit kazandırır sanarken Salim bey oğlunun her an vazgeçeceğinden korkuyor.

Kalbime giren ağrıyla elimi kalbime bastırdım.

"Daha iyi, bizim için hiç bir sorun yok iki günde hazırlıkların hepsi olur"

Ayaklandıklarında buraya doğru geliyorlardı. Bedenimin çekilmesiyle kendimi evin arka tarafındaki depoda buldum.

"Sessiz ol"

Kulağıma boğuk bir şekilde ulaşan sesi anımsadım ama donan bedenimi hareket bile ettiremedim.
Sevdiğim adam evlenecek, iki gün sonra düğünü var.

"Güneş, Güneşim bana bak"

Yanaklarımda hissettiğim elle birlikte gözlerimden yaşlar düşmeye başladı aynı hızda.

"A.abi"

Vücudum gibi titreyen sesimle sertçe yutkunarak bedenimi kendine çekerek sıkıca sarıldı. Başımı göğsüne gömerken ağlamaya başlamıştım çoktan.

"Ağla, ağla abim, benim kaderimi yaşama isterdim ama ortak kaderimize ağla"

Sessizce fısıldadığında aslında her şeyi fark ettiğini anladım o an.
Abimin sevdiği kadın da başka biriyle evlenmişti. Benim sevdiğim adam da başka biriyle evlenecekti.

Ağladım, içim çıkar gibi abime sarılı bir şekilde hıçkıra hıçkıra ağladım. Abim bir kere bile isyan etmeden saçlarımı okşadı, sık sık öptü saçlarımı.

Ben nişan sayesinde zaman kazanırım sanarken her şey elimde kalmıştı. Kavuşuruz sandığım sevdiğimden ölene kadar ayrı kalacaktım.
Benim kaderim buydu, acı çekmek, annem benim yaşımdayken acı hissetmiyordu ama benim bütün iliklerim acıdan sızlıyordu.

***

Cansız bir şekilde uzandığım yatak bile anlamsız geliyordu bana. Ne yapmam gerekiyordu. Engellemek için ne yapmam gerekiyordu. Odada hala başımda bekleyen Murat abim yatağın kenarına oturmuş bir halde sarı uzun saçlarımı okşuyordu.

Ağlamak istiyordum ama göz yaşlarım kurumuştu artık. Çalan telefonuma bakacak halim olmadığından dolayı Murat abi açtı telefonu.

"Efendim Fuat"

Gediz'i bulmasını istediğim PR'deki en başarılı adamdı.

"Güneş'e veriyorum, tamam"

Telefonu bana uzattığında yatakta doğruldum zorla abimin yardımıyla.
Telefonu elime alıp kulağıma tuttum.

Asker KızıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin