Davet

1.1K 71 32
                                        

Yorum ve yıldız atmayı unutmayın lütfen.

Güzel okumalar.

✨✨✨

Yoğun tempoda başladığımız antrenmanla saat sekiz olmuştu. Saraçoğlu ailesinin hepsi bahçede durmuş bizi izliyordu.

Üstümde sadece şort ve sporcu sütyeni vardı. Zaten erkeklerde sadece şort vardı.

Antrenmanı her zamanki gibi Murat abi yönetiyordu. Küçücük halimle benim yönetecek halim yok abim dururken.

"Bireysel dövüş için ikişerli ol"

Gür sesiyle birlikte yanımda duran Cuma'ya döndüğümde gözlerini kocaman açmıştı.

"Alp ve Burak geç ortaya"

İkisi ortaya geçip birbirlerine karşı saldırı pozisyonu aldıklarında benim gözlerim ilerde dövüşü izlemek yerine beni izleyen adama döndü.

Geçen gece olanlardan sonra yanıma gelmeyi bırakmıştı ama uzaktan seyrediyordu. Bazen dalıp gidiyordu, Kerem sayesinde kendine geliyordu.
Tekrardan dövüşenlere döndüğümde Alp Burak'ı yere düşürüp koluyla bacağını kitledi.

"Kazanan Alp, sıradakiler geç ortaya"

Sıradaki biz olduğumuz için ortaya geçip karşı karşıya geldik.
Bu sefer Saraçoğlu ailesi daha da merakla bakmaya başladı.

"Hah dayak yer birazdan"

Kulağıma Bade'nin sesi dolduğunda sırıttım.

"Kanka çok vurma tamam mı?"

Tedirginlikle konuşan Cuma'yla üstüne saldırdım. Üst üste savurduğum yumruklardan kaçarken karnına attığım tekmeyle iki adım geriledi.

"Düşmanına vuruyor sanki gavur olasıca"

Tekrardan saldırı pozisyonuna geçtiğimde Cuma üstüme atıldı bu sefer. Yumruklarından kaçınırken saldırmak için an kolluyordum.
Tam bana yumruk atmak için kolunu büktüğü sırada çenesine dirseğimi geçirdim. Sersemleyerek bir adım geri gitti. Dönerek göğsünün ortasına tekme attığımda yere düştü.

"Kazanan Güneş, sıradakiler geç ortaya"

Büyük adımlarla Cuma'nın yanına gidip kalkması için elimi uzattığımda yüzünü buruşturarak elimi tutarak ayağa kalkıp omzuyla omzuma vurdu.

"Paslandın sanıyorduk, içimden geçtin kızım"

Gülerek konuştuğunda kenara geçtik. Üzerimdeki bakışların ağırlığı arttığı için başımı oraya çevirmemeye çalıştım.

Diğerleri de dövüştüğünde Tuba, Alp ve ben kalmıştım sona.
Tuba ve Alp ortaya geçtiğinde yere oturarak izlemeye başladım. Hata payıyla Alp kazandığında ayağa kalktım.

"Alp ve Güneş geçin bakalım"

Süt kardeşimle karşı karşıya geldiğimizde Alp durma gereği bile duymadan yüzüme savurduğu yumruktan son saniyede kaçtım.

Bir adım geri giderek yumruklarımı yüzümün hizasında kaldırdım. İkimiz de ter içinde kalmıştık ama yine de dövüşmeye devam ediyorduk.

Birbirimizin dövüş stilini çok iyi bildiğimiz için olmuyordu. Aklıma gelen fikirle birlikte Alp'in karnına tekme attım.

Yanıma yaklaştığında yüzüme yakın attığı yumruktan eğilerek kurtuldum. Bir elimle bileğini kavrarken diğer elimle dirseğinin yukarısından kavrayarak arkamı dönerek takla attırdım.

Asker KızıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin