Yaşa Güneş, bizim için

919 61 37
                                    

Yorum ve yıldız atmayı unutmayın lütfen.

Güzel okumalar.

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

Herkesle vedalaşmıştık, bu görevin gidişi vardı ama dönüşü muammaydı.
Kaç ay veya kaç yıl sürerdi bilmiyorduk.

Üzerime gelişi güzel bir şeyler geçirdim.

Aynanın karşısına geçip makyaj yapmaya başladım. Çok da abartı olmadan bir şeyler yaptıktan sonra üzerimi süzdüm.

Şort crop giymiştim, zaten oraya varmamız 1 günden fazla zaman alırmış.
Hala nere olduğunu bilmiyordum ki şuan da o Mavi denen kadının önceden kaldığı evdeydim.

Aşağıda Konsülün başındaki adamın korumaları vardı.
Gemiyle gidecekmişiz, nasıl bir yerdi ki Mit bile tam olarak konumunu belirleyemiyordu.

Anladığım kadarıyla ada gibi bir şeydi. Tabi görevde aksaklık olmazsa olur muydu hiç.

Bir ay gecikmişti, daha doğrusu Konsülün benden haberi olması biraz zaman almıştı. Salaklardı yemin ediyorum.

Sırf onlar yüzünden 1 aydır bu eve tıkılı kalmış bir şekilde Mavi takliti yapmak zorunda kalmıştım ne olur ne olmaz diye.

Haber gittiğinde ise bir süre uzaktan izlenmiştik ardından ise yanımıza gelen adamla herşey yolunda gidiyordu.

Derin nefes alıp kulağıma küçük kulaklığı takıp saçlarımı düzledim hemen.

Şimdilik rahat giyinmek istemiştim en azından oraya yaklaşana kadar. Ondan sonra elbise giyecektim, hazırdı.

Ayağıma spor ayakkabılarımı da giyip aşağı inmeye başladım.
Üzerime çip alma ihtimalim bile yoktu. Adamların ilk geldiğinde fark etmiştim üzerlerinde çipleri bozacak bir şey vardı.

Kendimizi riske atamazdık, şimdilik sadece annemin kolyesini takmıştım boynuma.
O da zor zamanda kalırsam aktifleştirecektim.

Keşke deniz yolu yerine hava yoluyla gitseydik.
Şey denizden korkuyordum, ama şansa bak ki Mavi hanım en çok denizi seviyormuş hatta yat koleksiyonu bile varmış.

Zenginliğin gözü kör olsun. Git balona merak sal, jet al mesela. Yat ne amına koyim. Tamam sakin oluyorsun Güneş. Kimseye korktuğunu belli etmeyeceksin.

Salonda bekleyen Alp ve Mert'le göz göze gelince yüzüm ifadesiz olsa da gözlerimi açıp kapattım.

"Hazır mısınız Mavi hanım"

Yan tarafımda gelen soruyla başımı oraya çevirdim.

"Evet hazırım, hemen mi gideceğiz"

Lütfen bir gün daha gitmeyelim nolur.
Hala kendimi hazır hissetmiyordum.
Denizden korkuyordum ne yapayım abi ya. Ama ne yazıkki beni onayladı.

Evden çıktığımızda önümde bana kapısı açılan limuzine bindim. Allah'ım sen bizim yolumuz açık eyle yarabbim.

İçimde yer edinmiş endişeyi deniz korkuma yordum. Karşıma oturan süt kardeşlerim bir koruma edasıyla dimdik duruyorlardı.

Yanımda sadece ikisi olacaktı, diğerleri arkamızdan gelecek olan yatta olacaklardı.

Bilişim ekibinden de bir kaç kişi gelecekti. Diğerleri burda sürekli etrafı kontrol edecekti. Orda güven kazandıktan sonra bağlantı ağı oluşturup düzenimizi kuracaktık.

Asker KızıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin