Asker Kızı

Ankara yolcusu kalmasın

Yorum ve yıldız atmayı unutmayın lütfen.

Güzel okumalar..

Doğumgünü hediyesi olarak bölüm atıyorum..;)

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

Valizime son eşyalarımı da koyduğumda omzum ağrımaya başlamıştı çoktan.

Ama gidiyorduk işte, timdekilerle vedalaşmıştık, şüphelileri tutuklamışlardı. Şimdi ise Alp'le hazırlanıyorduk.

Kısa süreceğini zaten gelmeden biliyorduk, ama asker olmayı sevmiştim.

Annemle babamın kavuştuğu bu karargahın ne kadar bir kısmı yıkılmış olsa da benim için özeldi.
Her daim özel olmaya devam edecekti.

"Günoo gidiyoruz gel"

Alp'in sesiyle valizimi sürüyerek çıktım odadan. Sağlam olan kolumla kaldırarak merdivenleri indim. Umarım bir süre görev olmazdı, çünkü uykum vardı ve ben uyuyup iki hafta kalkmak istemiyordum.

Şey evet biraz fazla uykuya düşkünüm.

"Geldim geldim"

Mert elimdeki valizi alıp evden çıktığında arkasından ben de çıktım
Alp valizleri yerleştiriyordu bagaja.
Son defa kaldığımız lojmanda gözlerimi gezdirirken bir evin perdesinde takıldı gözlerim.

Saniyelik arkasında gölge görür gibi oldum ama galiba yanılmıştım.

Aman zaten önemli değildi. Gidiyorduk işte, Mert de cezası bitince gelecekti tamamen yanımıza biz yine eskisi gibi üçümüz gidecektik görevlere.

***

"Bitti sonunda be"

Başımı yanımda oturan Alp'in omzuna koydum ama o yine birileriyle flörtleşiyordu hayvan.

"Lan oğlum senin sevgilin yok muydu?"

Hızla başımı kaldırıp kaşlarımı çatarak sorduğum soruya gevşekçe sırıttı.

"Vaaar"

Kafasına bir tane geçirdim çok da yavaş olmayan bir şekilde.

"Pişmiş kelle gibi var diyor gerizekalı, ne zaman sadık kalmayı öğreneceksin sen hayvan "

Umursamazca omuzlarını silkip tekrar telefona döndü. Şey evet süt kardeşim ve kuzenim biraz pezevenk.

Ama ben ona yapacağımı biliyorum, elime düşerdi, o zaman acımayacaktım.
Gördüğünüz gibi biz erkeklere bir günde küsmedik.

Önümde böyle bir örnek varken benden kimse erkeklere güvenmemi beklemesin. Ben kıskanç biriyim, sevdiğimi aldığı nefesten bile kıskanırım.

Tamam tamam abarttım o kadar değil ama kıskanırım işte ya. Gözlerimi kapatıp biraz uyumaya çalıştım omzunda yattığım varlığa rağmen.

***

Uçak indiğinde Ankara'ya gelmiştik. Bir taksi çevirip evin adresini verdik. Dayımla Teyzem iştelerdir büyük ihtimalle.

Evet bazen onlarla yaşıyordum, aslında benim birden fazla evim vardı. Hepsinin bana kapısı sonuna kadar açıktı ama ben en çok annem ve babamla yaşadığımız anısı olan evleri seviyorum.

Eve geldiğimizde kendi odalarımıza çekildik. Üzerimi bile değiştirmeden kendimi yatağa atıp uyumaya başladım.

Düşünüyordum bazen, acaba o gün annem ve babamla birlikte bende ölseydim daha az mı acı çekerdim.
Bana sinirli midirler? Yüzlerce defa canıma kıymaya çalıştığım için bana küsmüşlerdir büyük ihtimalle.