Asker Kızı

Veda Öpücüğü

Yorum ve yıldız atmayı unutmayın lütfen.

Güzel okumalar.

🤍🤍🤍

Gediz'i arabada bırakmıştık, onu şuan tehlikeye atamazdık. İlk önce kendi yöntemimle halledecektim.

Karşımda silahımı doğrulttuğum adam kaşları çatık yüzümü inceledi. Hatırlamıştı, o gün yemin eden kızı hatırlamıştı.

"Ben kendimi tanıtayım en iyisi, ben Asi ve Altay Bolat'ın tek kızıyım. ÜSTEĞMEN GÜNEŞ ASENA BOLAT"

Bütün salonda yankı yapan sesle herkes duraksamıştı Kerem elinde tuttuğu bardağı yere düşürmüştü.

Topluluk ve Konsül hareketlenmeye başladığında anında etrafları sarıldı.
Kafalarına dayanan silahla oturmak zorunda kaldılar. Karşımdaki adam kahkaha attığında ifadesiz gözlerimle bakmaya devam ettim.

"Tamda annen ve babana layık bir evlat olmuşsun. O gün seni ciddiye almalıydım, intikam yemini ettiğinde seni orda öldürmeliydim"

Yüzüme bakarak tükürürce konuştuğunda dudağımın sol köşesi havalandı. Salona giren timlerin ayak seslerini duyuyordum.

"Ama sen beni hafife aldın, oysa ben Yarbay Altay Bolat ve Binbaşı Asi Bolat'ın kızıyım. BEN ASKER KIZIYIM. Asker doğdum, asker olarak öleceğim. Bugün olmasa bile o adaya Mavi Bıçakçı olarak girip yine azrailiniz olacağım"

Dehşetle yüzüme baka kaldığında daha da keyif almaya başladım bu olaydan. Dedem yanımda dimdik bir şekilde duruyor hesabımı sormama karışmıyordu.

"Sen, sendin, ama o gün Mavi Bıçakçı öldü"

Gülerek silahı daha sıkı kavradım.

"Siz öldü sandınız, Mavi Bıçakçı iki yıl önce öldü ama ben ölmedim. O gün sizi öldürmek için o adaya girememiş olabilirim ama bak avucumun içine nasıl da düştünüz"

Eğlenen sesim onu şaşırttığı kadar sinirlendiriyordu. Tam arkamda hissettiğim bedenle gelen kişiyi tanıyordum.

"Hepsini topla Çevik, merkezde misafir edelim bir süre değil mi?"

Gözleri etrafı taradığında kimseyi göremedi.

"Boşuna bakma hepsu uyanmaz bi uykuda"

Sümeyye eğlenen sesiyle konuştuğunda herkes ona döndü. Yok artık dışardaki adamları zehirlemiş olamazsın.

"Ne! Sümeyye dışardaki adamları zehirledin mi?"

Kerem şaşkınca sorduğunda bende başımı salladım.

"Ay salondan kimseyi zehirlememe izin vermiyorsunuz bende dışarudakileri zehirledim birazcuk"

Konuşmasını bitirdikten sonra Alp'in kahkahası duyuldu.

"Kusura bakmayın sinirim bozuldu"

Hala gülmeye devam ettiğinde Rıdvan Laçka'ya döndüm.

"Yolun sonuna geldik Rıdvan Laçka, bugüne kadar kimse yakalayamadı seni ama ben kimse değilim. Yeni avlarının düğününe geleceğini çok iyi biliyordum. Sen benden annem ve babamı aldın. Daha annemin karında olan kardeşimi aldın. Doğduğu gün Arda'mı çaldın. Yemin olsun bundan sonra sana rahat bir yaşam yok, ölüm senin için kesin bir çözüm olur"

Başını ağır ağır aşağı yukarı salladı.

"Arda'nın hala elimde olmasından korkmuyor musun? Ya kardeşine zarar verirsem"