လူတွေကပြောကြတယ်။လောကမှာငွေဟာအရေးကြီးဆုံးတဲ့။မှန်ပါလိမ့်မယ်တချို့သူတွေအတွက် ကျွန်မအတွက်တော့ ပိုက်ဆံဆိုသည်မှာ သင်္ချာပုစ္ဆာတွေရေးတွက်တဲ့စာရွက်ထက်ပင်အရေးမပါပေ။ ဒီတိုင်းစက္ကူသာသာပါပဲ။
"Nora!"
ကိုယ့်အတွေးနှင့်ကိုယ် လျှောက်နေစဥ်အနောက်မှခေါ်သံကြောင့် လှည့်ကြည့်လိုက်တော့သူရှိရာသို့ပြေးလာနေသည့် Jimin။
"ငါခေါ်နေတာကြာလှပြီ"
"ဟုတ်လား...ငါအတွေးလွန်နေလို့"
Jiminသည် Noraနှင့်ဘေးချင်းကပ်လျက်လျှောက်နေရင်းမှ မျက်နှာမကောင်းသောNoraကိုသေချာကြည့်၍
"အိမ်ကလိုက်မပို့ဘူးလား"
"ငါလိုက်မပို့ခိုင်းတာ...စိတ်ရှုပ်လို့"
"ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ"
"နင်ကျောင်းပြီးရင် ဘာလုပ်ဖို့အစီအစဥ်ရှိလဲJimin"
Nora၏မေးခွန်းကြောင့် Jimin က တွေးစစဖြစ်သွားပြီး
"ငါသေချာမသိဘူး"
Noraက နားလည်ဟန်ဖြင့်ခေါင်းညိတ်ပြသည်။
"နင်ရော ဘာလုပ်မှာလဲ....ငယ်ငယ်ကပြောသလို ကျောင်းဆရာမလုပ်မှာလား"
Noraက ခပ်ဖွဖွပြုံးသည်။ထို့နောက်ခေါင်းကိုခါလျက်
"ကျောင်းပြီးတာနဲ့ ဒယ်ဒီတို့စီစဥ်ပေးတဲ့ ငါ့ထက် ဆယ်နှစ်ကြီးတဲ့လူနဲ့လက်ထပ်မယ်...သူပိုင်တဲ့ရှယ်ယာတစ်ဝက်ကို ဒယ်ဒီတို့ကိုပေးပြီးငါကသူ့နောက်မိန်းမလုပ််မယ်"
Jiminသည် Nora ကိုကြည့်၍ဝမ်းနည်းသွားသည်။
"လက်ထပ်ရမယ်....နင်ကလက်ခံတယ်ပေါ့"
"ချစ်သူရှိတယ်ဆိုရင် အဲ့ဒီလူထက်ချမ်းသာတဲ့သူဆိုရင်ငါ့သဘောတဲ့"
Noraက ငိုချင်စိတ်ကိုထိန်းချုပ်ရင်းပြောနေသည်။Jiminစိတ်မကောင်းဖြစ်မိသည်မှာအမှန်ပင်။
"ချမ်းသာပြီးသားလေ....ပိုက်ဆံကလ်ိုသေးလို့လား ဒီတိုင်း...ဒီတိုင်းကိုယ်ချစ်တဲ့သူကိုပဲရွေးချယ်လို့မရဘူးလား...Jung...Jungkookကရော"
Noraက သူ့ကိုလှည့်ကြည့်သည်။သူ့မျက်နှာကိုစေ့စေ့ကြည့်ပြီးနောက်
