« WEDDING DRESS OF BLOOD »

Chapter 66

រាងច្រឡឹងផ្អែកក្បាលលើស្មាទូលាយសម្លឹងទៅថ្ងៃលិចនាពេលល្ងាច..ទេសភាពថ្ងៃលិចនៅចង្កេះភ្នំថ្ងៃនេះពិតជាស្រស់ស្អាត អាចប្រាកដយ៉ាងច្បាស់ថានឹងគ្មាននរណាម្នាក់បំភ្លេចវេលានេះបាន...

YeonEy : Jeongguk...មេឃងងឹតហើយ
Jeongguk : ..បងដឹងហើយ..
YeonEy : ពួកយើង..មិនត្រលប់ទៅផ្ទះវិញទេហ្អេស?

Jeonggukបូញមាត់គ្រវីក្បាលហើយលូកដៃទៅក្រសោបចង្កេះនាងកាន់តែណែនជាងមុន

Jeongguk : បងមានរបស់ចង់បង្ហាញអូនច្រើនជាងនេះ..អូនមិនចាប់អារម្មណ៍ទេហ្អេស?!
YeonEy : អ្វីទៅ?!
Jeongguk : ចាំមើលទៅអូនប្រាកដជាដឹង

នាងមិនមាត់ហើយក៏រក្សារភាពស្ងៀមស្ងាត់ក្បែរគេ..
ព្រះអាទិត្យថ្ងៃនេះលិចផុតបាត់ទៅបន្សល់ត្រឹមភាពងងឹតសូន្យសុងដល់ផ្ទៃមេឃទាំងមូល ប៉ុន្តែមិនយូរឥទ្ធិពលនៃពន្លឺព្រះចន្ទក៏ចាប់បំភ្លឺឡើងយឺតៗរួមជាមួយផ្កាយតូចៗជាច្រើនដួងអមមកជាមួយ..

Jeongguk : អូនឃើញវាទេ?!
YeonEy : អំពិលអំពែក!?

រាងស្ដើងរហ័សក្រោកឈរឡើងហើយសម្លឺងទៅពន្លឺតូចៗរាប់រយរាប់ពាន់ដែលរសាត់អណ្ដែតជុំវិញនាង..នាងញញឹមហើយលើកចុងម្រាមដៃតាមប៉ះពន្លឺទាំងនោះ...

YeonEy : តាំងពីតូចមកអូនមិនដែលឃើញអំពិលអំពែកអីច្រើនបែបនេះទេ..ស្អាត..ស្អាតខ្លាំងណាស់~

នាងតូចញញឹមខ្លាំងៗរហូតធ្វើអោយភ្នែកទាំងគូលឹបទៅតាមកម្លាំងញញឹមរបស់នាង..ស្នាមញញឹមមួយនេះហើយដែលល្បួងអោយបេះដូងអ្នកម្ខាងទៀតត្រូវធ្លាក់ដល់ចុងជើងភ្លាមៗហើយក៏ហាមក្ដីស្រលាញ់ខ្លួនឯងទៅលើនាងលែងបាន...

Jeongguk : បើអូនចូលចិត្តបងនឹងនាំអូនមករាល់ថ្ងៃប៉ុន្តែត្រូវមានលក្ខខណ្ឌ
YeonEy : លក្ខខណ្ឌអី?!
Jeongguk : អូនត្រូវនៅជាមួយបងរហូត មិនចឹងបងម៉េចអាចនាំអូនមកទីនេះបានរាល់ថ្ងៃ?!
YeonEy : ចុះបើអូនមិនព្រម?! ថ្ងៃណាមួយអូននឹងរត់ចោលបង

ប្រយោគនេះធ្វើអោយរាងសង្ហារប្រែទឹកមុខមួយរំពេចន៍..នាងឃើញគេបែបនេះក៏ប្រញាប់កែពាក្យមុននឹងគេត្រូវមកខឹងនាងជាងនេះ

YeonEy : អូនគ្រាន់តែឧបមាអូនមិនបាន...!!

ពាក្យកែកំហុសទាំងប៉ុន្នានត្រូវបិទផ្អឹបដោយបបូរមាត់រាងក្រាស់ ដៃរឹងមាំចាប់កញ្ចឹងកនាងអោយផ្ងើយមករកគេកាន់តែខ្ពស់ អណ្ដាតក្ដៅៗទន់ៗត្រសុលចូលក្នុងបបូរមាត់តូចក្រលាស់កៀងអណ្ដាតតូច បឺតជញ្ជក់យកជាតិផ្អែមឆ្អិនឆ្អក់ពីម្ចាស់បបូរមាត់ នាងបិតភ្នែកហើយតបតទៅគេវិញយ៉ាងពេញចិត្ត...ការថើបបែបទន់ភ្លន់រំកិលទៅជារោលរាល នាងចង់បញ្ឃប់គេប៉ុន្តែតម្រូវការនាងខ្លួនឯងក៏ស្រេកឃ្លានទើបត្រូវបណ្ដោយអោយខោអាវដែលជាប់នឹងខ្លួនត្រូវរបូតចេញទៅរាយប៉ាយលើស្មៅ...
នាងបើកភ្នែកក្នុងភាពស្លន់ស្លោបន្ទាប់ពីដឹងថាក្នុងឯងកំពុងស្ថិតក្នុងភាពទទេរស្អាតខោអាវមួយក៏គ្មាន..