GERÇEK AİLEM (Ara Verildi)...

5.BÖLÜM: MARKET PERİLERİ

Bu kitap hayal ürünüdür!
İyi okumalar(: 💐

🦋

5. Bölüm- Market perileri

Boş duvarlara bakıyordum, Uras abim iş nedeniyle bizim yanımızdan ayrılmıştı, işkolik bir adamdı. Neyse hayla hastanedeydim, biran önce eve gitmek istiyordum, ev ortamını seviyordum yani hastane kokusunu pek sevdiğim söylenmezdi.Kapının çalmasıyla, uzandım yerden doğrulup gelen kişiye bakıyordum.
Gelen annemdi,yani Gülay hanım. Düşüncelerden sıyrılıp onun endişeli hâline bakıyordum.

"Annecim iyi misin? Bizi çok korktum abilerinde pek birşey anlatmadılar."
dedi, gözleri dolmuştu.

"Ben iyiyim anne merak etme lütfen, üzgünüm."Anne dedim, ya?
Saçlarımı okşayıp, öpücük yağmuruna tutmuştu sevinçten ne yapacağını şaşırmıştı, tıpkı benim gibi.Tok sesle bir adam içeriye girmişti bu gelen kişi babamdı.

"İyi misin? Güzel kızım bizleri çok korkutun."

"İyim baba, merak etme."

"Güzelim, benim abinle konuştum, yarın çıkış işlemlerini yapıyoruz bu gece hastanede kalmamız lazımmış, iyice dinlenmen için." dedi yaşlı kurt bakışlım.

"Olmaz, hem benim yüzümden yeteri kadar yoruldunuz, ben yanlız kalabilirim."

"Hayır, bu gece burdayız, hepimiz güzelim, o yüzden tartışmamıza gerek yok."  dedi babam.

"Tamam, peki siz nasıl isterseniz öyle olsun o zaman."

Kapının açılmasıyla gelen kişiye bakmıştım, o çarpmanın etkisiyle eski telefonum yanımda değildi aldım abur-cuburlarda, neyse sağlık olsun."Güzelim nasılmış bugün, hem bana kızma ben işimi yapmaya çalışıyorum."

dedi üzümlü kekim.

"Ben, iyim abi sadece annem ve babam çok yoruldular, birde Atlas, ve Barlas böcüğüm nerdeler Uras abim de gitti çok sıkıcı."

"Sen onları düşünme onlar iyiler, senin iyi ve sağlıklı olman için çabalıyorlar."

dedi, Utku abim.Göz kırpmıştı, bir hastasını kontrol etmek için yanımızdan ayrılmıştı acaba Barlas böcüğü nerde, canım sıkılmıştı belki beni biraz eğlendirdi. Annem ve babam, bir koltukta uykuya dalmışlardı, bense etrafa boş boş bakıp biran önce sabah olması için dua ediyordum.Kapı yine açılmıştı gelen kişi Barlas abimdi.

"Nasıl oldun balım, daha iyi misin?"

"Nerdesin sen?"

"Bana hesap mı? Soruyorsun, hemen cevap veriyim? İş için görüşmeler yapıyordum da, yani üzgünüm."

"Hım, anladım?"

"Oy, asma yüzünü abisini de merak ediyormuş! Urascığım, ve Üzümlü kekim şu an duysalardı bunları kıskanırlardı, depresyona bile girebilirlerdi." dedi.

"Barlas böcüğüm, eve gitmek istiyorum!"

"Tatlım,Utku'yla konuştum, sabah eve gidiyoruz, hem dinlenmen lazım senin için yemek bile getirdim."

Vay be düşünceli bir adam olmuş. Gözlerim şuan yaşara bilirdi. Yemek tesbisine göz attığımda yayla çorbası vardı. Barlas böcüğüm beş yaşındaki bir kız çocuğuna çorba içirir gibi içiriyordu.