GERÇEK AİLEM (Ara Verildi)...

1.BÖLÜM: GERÇEKLER HER ZAMAN ACITTIR

Bismillahirrahmanirrahim(:
Bu kitap hayal ürünüdür!
Yorum ve oy vermeyi unutmayalım(:
İyi okumalar(;

🦋💐

1.Bölüm: Gerçekler her zaman
acıttır

"Kız Asya uyan hadi saat öğlen oldu kalk kız."dedi annem her Türk annesi gibi otuz altı buçuk terliğini atmamak için, kadın resmen direniyordu. Hem bugün pazardı haftanın en güzel günüydü.

Belki uyuyan güzel olmak istiyorum ben!

"Kime diyorum! Uyan çabuk daha bakkala uğrayacaksın ekmek alıp sonra bu evdeki halıların hepsini yıkaman lazım." dedi yine bu kadınla bir türlü yıldızlarımız barışmadı ki beni sevmiyor kesin üvey evladım bunun başka açıklaması olamaz. Mavi gözleriyle beni süzüyordu.Bence mavinin en korkunç tonu onun göz rengiydi.

"Ya anne abim ekmek alabilir."

"Bana cevap verme hemen hazırlan ve mahallede ki bakkala gidip ekmek al."

"Peki," dedim sadece sorgulamadım belki biraz nefes alırdım.

Yatağımdan doğruldum hızlıca yatağımı topladıktan sonra rutin işler için kesinlikle özel olmayan ve ailecek kullandımız banyoyu kullanmak için odamdan çıktım.

"Ne bekliyorsun! Annemi duymadın mı? Gidip ekmek alsana Asya."

Çınar abim benimle hiç
anlaşamazdı.

Sonunda banyoya gidip elimi yüzü yıkayıp havluyla kurulandım su beni biraz kendime getirdi.Üzerimi değiştirmeden pembe puantiyeli pijamalarımla evden çıktım.

Mahallede ki herkes beni tanırdı, onların arasında büyüdüm, onlarda beni sever. Rüştü amca, Melike teyze, beni kendi çocukları gibi görürler. Bende ailem olarak görüyorum.Aynı zaman da en yakın arkadaşlarımdan Poyraz'ın anne ve babasıydı onlar.

Gizem diğer yakın arkadaşımdı onunla beraber parka giderdik ara da sırada market gezmeleri yapardık. Bu ararlar Ankara'ya gitmişti özel bir Kolej'den burs kazanmıştı arada konuşuyorduk. Özlemiştim onu neyse duygusalık yok yola devam ediyordum.

Mert de aile sorunları nedeniyle Bursa'ya gitmişti.

Poyraz da bir sanayi de çalışıyordu.Şu sıralar keyfim yoktu can sıkıntısından patlamak üzereydim. Bakkaldan üç ekmek alıp çıkarken dikkatimi gazetede ki ilan çekmişti.

'Ünlü iş adamı Güney Demiroğlu gerçek kızını arıyor!'

Vay be! Ünlülerin derdine bak.
Neyse boşver Asya seni daha bekleyen halılar var sen onlarla uğraş bu konular seni aşar kızım! Kül kedisi gibiydim annemin gözünde.

Sakin adımlarla eve doğru ilerlerken mahallenin biraz aşağısında bizim evin önünde ismini bile söyleyemediğim siyah lüks bir araba vardı.Etrafında da mahalleli hararetli bir şekilde konuşuyordu.

Parmak arası terliklerimin bana verdiği yetkiye dayanarak koşmaya hazırlanırken,bir kadın sesi duydum.Kafamı kaldırıp sesin sahibini aradım.Balkondan bana bakan fadime teyzeyi gördüm.Elinde her zamanki gibi çekirdeğ vardı.

"Kız Asya ne oldu ne bu telaş!"
dedi mahallenin magazin muhabiri Fadime teyze.

"Bilmiyorum!" dedim, şaşkınlıkla.

"Neyse ben öğrenirim."

"İyi selâmetle!" dedim.

Yani günah be teyzem neyse Fadime teyzemle cehennemde iblislerle beş çayı içeriz artık.