GERÇEK AİLEM (Ara Verildi)...

12. BÖLÜM: KÜTÜPHANE

Bu kitap hayal ürünüdür!
İyi okumalar(;💐

*Kitapta bir kaç tane daha karakterler olucak, yani yan karakterler..

12. Bölüm: Kütüphane

🦋

Uyumaya devam ediyordum, kapının açıldığını hissetmiştim. İnce pike tarzı olan örtüyü iyice örtmüştüm üzerime, katı sesiyle konuşan sesi dinliyordum.

"Balım, hadi uyan akşam yemeği birazdan hazır olur uyan artık." dedi Barlas abim bu adam beni niye hep uyandırmaya geliyordu ki anlamıyordum.

"Tamam, abicim birazdan gelirim."

"Tamam, hem babamda seninle konuşmak istiyormuş, bu arkadaşlarınla ilgili." dedi kapıyı kapatıp gitmişti, merak uyandırmıştı bende arkadaşlarımla ilgili acaba ne? Konuşacaktı babam, yatağımdan doğrulup hızlıca üzerimi değiştirip aşağı inmiştim, herkes masadaki yerini almıştı.

"Güzelim de geldiğine göre artık yemeğe başlayabiliriz." dedi babam gülümseyerek masada ki yerimi almıştım. Herkes yemeğiyle ilgilenmeye başlamıştı Atlas yanımda oturuyordu. Ortam sessizdi.

"Baba," dedim sesim biraz kısılmıştı.
Herkesin dikkatini nasılda dağıtmıştım.

"Efendim, güzelim." dedi babam.

"Şey, benimle bi konu üzerine konuşmak istiyormuşsun, doğrusu merak ettim, konuşabiliriz." dedim sonuçta bu insanlar benim ailemdi.

"Evet, konu şu bak bebeğim üzülmeni istemiyorum, arkadaşlarınla konuştum koleje gelmek istemiyorlar bunun için elimden geleni yaptım lütfen bize verdin sözü unutma biz senin aileniz, bazı olumsuz şeyler yaşamış olabiliriz ilk başlarda ama zaman sonra herşey düzelmiş olur, arkadaşların da biraz zaman tanımalıyız." dedi babam üzülmüştüm sadece.

"Haklısın, baba benim gibi onlarında zamana ihtiyaçları olabilir. O yüzden okuluma devam ediyorum." dedim burdukça Atlas sevinmişti mutluydu üzülmüştüm ağlamamak için kendimi zor tutuyordum. Herkes yine güncel konuları konuşuyorlardı şirket, toplantı vs. Şeyler.

"Üzülmeni istemiyorum Asya lütfen."
dedi Atlas.

"Üzülmedim, sadece hayal kırıklığı yaşıyorum." dedim.

"Aynı şeyler bunlar, bak ben yanındayım güzelim, hem beraber ders çalışabiliriz."

Şaşırmıştım.

"Tamam."

Yemekler yitirdikten sonra hekese dağılmıştı, Utku abim hastaneye gitmişti bugün nöbeti vardı, Barlas abim ve Uras abimde çalışma odalarına gitmişlerdi annem ve babamda bahçedeki çardakta oturup sohbet ediyorlardı.

Atlas ve bende merdivenlerden yukarı çıkıyorduk, Atlas'ın odasına gelmiştik etrafı inceliyordum, temizdi.

"Evet,odama hoşgeldin güzelim sen uyuyordun kardeşim, bende odamı temizledim hem annem baya şaşırdı görmen lazımdı."

"Vay be beni şaşırttın."

"Evet, arada böyle şeyler yaparım yani goril olsam da bir şekilde temizlikte yapabiliyoruz."

"Şimdi ki konumuza dönelim, hangi konuda eksikliklerin var önce onu şöyle bana." dedim tam bir öğretmen olarak, öğretmen gibi hissettim.

"Şey, yani baya konu."

"Ne? Kadar konu."

"Hiç saymadım, bereketi kaçmasın diye." dedi sırıtıyordu.