11.BÖLÜM: DEMİROĞLU KOLEJİ

314 9 3
                                    

Bu kitap hayal ürünüdür!
İyi okumalar(;💐

11. Bölüm: Demiroğlu koleji

🦋

Atlas odamda olan L koltuğa oturup beni teselli ediyordu. Arkadaşlarıma karşı sinirliydi bunun için üzgün olduğunu söylemişti.

Ağlamaktan gözlerim şişmişti ama ağlamak iyi geliyordu.

"Tamam, ama güzelim yeter ağlama hem bu çikolatalı pastayı sevmediysen, çilekli pasta da senin için getirebilirim sonra beraber şeker komasına girebiliriz."
dedi Atlas.

Gözlerim yanıyordu bana karşı haksızlık yapmışlardı belki beni dinleseydi Poyraz böyle olmazdı.

"Benim de kendime ait bazı sebeplerim vardı."

"Asya, lütfen yeter ama." dedi Atlas.

"Bende senin için endişeleniyorum." dedi Atlas.

" Tamam sakinim ayrıca pasta içinde teşekkür ederim kardeşim."

"Lafı bile olmaz, hadi ama gül biraz hem senin için şebekelik bile yaparım." dedi şebek Atlas.

Gülümsemiştim.

"Hayır, hem yarın okul başlıyor erken uyanmamız lazım bu yüzden odana canım kardeşim."

"Tamam, gidiyorum güzelim."

"Herşey için teşekkür ederim Atlas."

"Rica ederim minik siyah civcivim iyi geceler."

"İyi geceler, gorilim." Gülerek kapıyı açmıştı goril kelimesine alışıyor gibiydi kızmamıştı allahtan. Banyo ya gittip dişlerimi fırçalayıp yorgun bir şekilde çift kişilik yatağa geçtim, önceden hazırladım demiroğlu baskılı üniformamı L koltuğa bırakmıştım eteğini önceden incelemiştim Barlas böcüğümle market gezmesinin ardından ufak bir avm gezintisi de yapmıştık. O zaman almıştık bu üniformayı bi an aklıma gelmişti. Yumuşak yastığı kafama iyice yerleştirmiştim boş tavana bakıyordum uyku perilerim daha gelmemişti.

Yatığım yerden doğrulup camdan dışarı izlemeye başladım korumalar, kapını önündeydi ama Metin abi telefonla konuşuyordu normalde kimseyi telefonla konuşurken dinlemem ama bu adam tuaf hissettiriyordu. Hislerime bazen güveniyordum doğru çıkıyordu çoğu  zaman.

Beni fark etmemişti ama camı sakince açtım hem temiz hava da bana iyi gelirdi. düşüncelerden sıyrılıp Metin abi'yi dinlemeye başlamıştım.

"Merak etmeyin efendim zamanı geldiği zaman size onları getiricem, sadece bana birazda zaman tanıyın kolay değil!" dedi sigara yakmaya başlamıştı camın kenarından ayrılmıştım. Şifreli konuşmuştu kelimeleri seçerek konuşuyordu kimden bahsediyordu ki pek anlamamıştım.Kafam şuan çok karışıktı tekrardan çift kişilik yatağıma doğru yol almıştım, gözlerimi kapatıp biraz dinlesem iyi olucaktı.

"Abisinin balı çöreği uyan artık yeni okuluna geç kalıcaksın." dedi Barlas böcüğüm ya niye bu kadar çabuk sabah oluyor ki ben uykumu tam alamıyorum ki.

"Ya, ben okula bugün gitmesem olmaz mı?"

"Hayır, balım okula gidiyorsun hem hazırlanman lazım".

"Yaa off, abi"

"Balım, abiye of denmez!"

"Hadi herkes seni kahvaltı ya bekliyor, hazırlan hemen."

GERÇEK AİLEM (Ara Verildi)...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin