Bu kitap hayal ürünüdür!
İyi okumalar(:💐
22. Bölüm: Eve dönüş
🦋
Güneş doğmuştu, güneşinin o muhteşem ışığının yansımasıyla gözlerimi aralayıp etrafa bakınıyordum,bugün Atlas hastane'den çıkıyordu. Eve dönüyorduk yaklaşık bir hafta olmuştu hastane de kalmıştık yaklaşık.
Barlas abime bakıyordum horluyordu!
"Abi, hadi uyan!" dedim.
"Beş dakika daha balım." dedi Barlas böcüğüm.
"Off, abi yaaaa! ahtapot gibi sarılmışsın bi an nefes almayı unutum be adam." dedim.
"Bi kere abiye of denmez! İkincisi sana sarılmam normal sen benim minik kız kardeşimsin." dedi Barlas abim.
Gözleri haya kapalıydı.
"Ayrıca, Barlascim dün çok horladın!" dedim.
"Ben asla horlamam!" dedi.
"Telefonun da ses kayıtları var eğer beni bırakırsan! Bu sesleri grupta paylaşırım ve bir kaç tane de resmin var." dedim.
"Vay be demek, tehdit öyle mi benim telefonumla, balım!"
"Evet, ve gidip Urascım'la Utku'm ve Atlas'ı ziyarete gidiyim ben." dedim.
"Günaydın demek yok mu?" dedi yavru kedi bakışı atıyordu aklına Sakız geldi.
"Sakız'dan rol çalıyorsun abicim."
"Atlas'la beraber Sakızı kaybettip sonra buldunuzu gidip Utku üzümlü kekime anlatmakta bir kaç dakika mı alır değil mi?" dedi.
"Ne sen nasıl yaa.!"
"Balım, eğer anlatmamı istemiyorsan yanağıma bir öpücük kondura bilirsin!" dedi.
"Fırsatçı bir adamsın! Abi!"
"Bana ne!" dedi.
"Tamam be!" dedim yanağını bana doğru uzatmıştı minik bir öpücük kondurmuştum.
"Oldu mu? Ayrıca günaydın abicim."
"Oldu sayılır, şimdi telefonumu bana geri ver ayrıca şifremi nasıl buldun." dedi.
"Şifreni bulmam bir kaç dakikamı aldı şifren 'Balım' yazınca, telefonun açıldı." dedim sinsi bir şekilde.
"Evet, şifrem balım, telefonumu karıştırdın mı?" dedi.
"Yani sabah karşı telefondan bir kaç tane oyun indirip oynadım, şarjın az kaldı bir kaç tane de resim çekildim hatıra kalsın diye." dedim.
"Yaaa demek resim çekildin, şuan çok mutlu oldum hemen kilit ekranım yapıyorum diğerleri kıskansın." dedi.
"Allahım sabır ver!" dedim.
"Tamam, abicim ben şimdi gidiyorum." dedim.
"Tamam, balım bende çekildin resimlere bakayım." dedi.
"Neyse, görüşürüz abicim." dedim.
Atlas'ın kaldığı odaya doğru gidiyordum, kapı açmıştım 'gir' sesini duymuştum derin bir nefes alıp verdikten sonra kapıyı açıp içeriye girmiştim.
"Günaydın, Atlas."
"Günaydın, güzelim."
"Daha iyi misin!" dedim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GERÇEK AİLEM (Ara Verildi)...
Teen Fiction17 yaşındaki Asya için kabullenmesi zor bir durum vardır. Gerçek ailesi bildiği kişiler aslında onun ailesi değildir. Peki yeni ailesini kabullene bilecek mi? üç ağabeyi ve ikizi onu kardeşi olarak görebilecekler mi? ... (Bu kitap hayal ürünüdür!) ...
