Bu kitap hayal ürünüdür!
İyi okumalar(:💐
18. Bölüm: Bazı Gerçekler
🦋
Herkes yemekten sonra etrafta gezintiye çıkmıştı kamp'ın etrafında bende Derin'i arıyordum. Birazda etrafı dolaşmak istiyorum. Fazla hava kararmadan.
"Derin, sonunda seni buldum gel beraber renkli taş toplayalım." dedim.
"Canım, gelmek isterim de bir kaç işim var belki sonra gelirim olur mu?" dedi üzgündü.
Kamp ile ilgili konularla ilgileniyordu yani Asaf hocaya bu konularda yardım ediyordu.
"Tamam, ya üzülme sen bu çevre de bende de taş toplarım merak etme sen". dedim.
"Tamam, dikkat et fazla uzaklaşma."
"Tamam, annemin ruhu." dedim.
Yanımdan ayrılmıştı, bende bulunduğumuz yerleri kontrol ediyordum. Bir kaç tane renkli ve parlak olan taşı gözüme kestirmiştim. Onları da alıp çantama yerleştirdikten sonra ormana doğru gidiyordum. Bir kaç tane daha renkli taş dikkatımı çekmişti. Onları da almıştım, çantama koyuyordum. Bir gölge görmüştüm dikkatimi çekmişti.
"Sence de bu kadar taş, fazla değil mi?" dedi biri.
Kafamı kaldırıp baktığımda gördüm kişi Ateş'ti.
"Sana ne?" dedim.
"Yani,tam senlik kısa ve net bir cevap?" dedi Ateş.
"Neden burdasın? senin gelmediği sanıyordum?" dedim emin bir tavırla yani onu hiç görmemiştim.
"Bilmem gelmek istedim bu kadar merak edeceğini bilseydim, otobüs'te yanında otururdum." dedi Ateş sırıtıyordu.
"Aman, kalsın istemez!" dedim.
"Dikkat et, Asya." dedi bana bakıyordu.
Ayağım kaymıştı, bi bu eksikti. Ayak bileğimi burkmuştum, ayakta durmakta zorlanıyordum. Ateş bu durumu fark etmişti.
"Dur, ayağı kalkma ayağını incitmiş olabilirsin." dedi.
"Ne, çabuk doktor oldun sen öyle."
"Sana yardım ediyorum, Asya birazdan burası karanlık olucak burada kalmak istersen? Sana anlayış gösteririm tabii." dedi. Bi bu eksikti gerçekten de, ayakta durmakta zorlamıyordum.
"Hey! Dur ne yapıyorsun ya beni hangi hakla kucaklarsın!" dedim.
"Seni ilk defa kurtar mıyorum ki?" dedi.
"Ne, anlamadım."
"Şöyle? bir avm'ın asansöründe kalmıştın hatırla Asya seni kurtaran bendim." dedi.
"Hatırlamıyorum." dedim, aslında hatırlıyordum evet. Çınar abim'le beraber bir alışveriş merkezine gitmiştik. Ateş'ı o gün avm de görmüştüm.
Beni kurtaran o değildi!
Başkasıydı bir türlü hatırlayamıyordum.
"Baygındın." dedi Ateş.
"Neyse, uzun hikâye, ayak bileğin iyi mi?" dedi.
"İyi gibi, bana neden yardım ediyorsun?" dedim.
"Asya, ben aslında iyi biriyim?" dedi.
"Sen mi? Ya senin yüzünden Atlas'ın burnu kırılıyordu bunun farkındasın değil mi?" dedim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GERÇEK AİLEM (Ara Verildi)...
Novela Juvenil17 yaşındaki Asya için kabullenmesi zor bir durum vardır. Gerçek ailesi bildiği kişiler aslında onun ailesi değildir. Peki yeni ailesini kabullene bilecek mi? üç ağabeyi ve ikizi onu kardeşi olarak görebilecekler mi? ... (Bu kitap hayal ürünüdür!) ...
