Bu kitap hayal ürünüdür!
İyi okumalar(;💐
21. Bölüm: Hastane
🦋
Hastane'ye gelmiştik dedem, babaannem sıkıca sarılıp teselli verişlerdi. Korkmamıştım hiç sadece Atlas yaralanmasaydı iyi olurdu diye düşünüyordum koridorda dolaşıyordum, dalgındım beyaz duvarlara bakıyordum adımlarımı seçerek atıyor gibiydim, Atlas'ı ameliyathaneye almışlardı kendimi suçluyordum keşke benim için kendini riske atmasaydı.
Barlas abim benimle beraber kolidorda adım atıyordu.
"Balım, tamam artık ağlama ama Atlas iyi olucak ben buna inanıyorum." dedi Barlas abim kendimi çok kötü hissediyordum. Barlas abime baktığım da gözlerinin içi kıpkırmızı olmuştu o da üzgündü sesi kısılmıştı ağlamaktan.
Utku abim ameliyata Atlas'ın ameliyatına girmişti. Herkes iyi bir haber bekliyordu Atlas'tan babaannem dua ediyordu, dedem de yanındaydı, ve bir çok koruma da vardı. Babam'ı görmüştüm baya bitkin ve yorgun görünüyordu yanına doğru gittim.
"Baba," dedim sesim biraz titremişti.
sıkıca sarılmıştı, sarılmasına karşılık vermiştim.
"Ben, üzgünüm, Atlas yerine keşke ben." dedim boğazım düğümleniyordu.
"Hayır, hayır güzelim böyle düşünme! sakın, Atlas iyi olucak merak etme." dedi babam.
"Atlas bizi bırakmaz!" dedim sesim biraz titremişti.
"Annem iyi olucak mı?" dedim çaresizce.
"Merak etme, güzelim annen iyi olucak, doktorla konuştum." dedi Babam.
Annem bayılmıştı, bizim kaçırıldımızı duyunca, Barlas abimde hemen hastane getirmiş.
"Asya, senin için yemek getirdim güzelim, bak sabahtan belli hiç birşey yemedin." dedi Uras abim.
"Aç değilim abi hiç birşey yemek istemiyorum!" dedim.
"Ama, böyle olmaz, hasta olucaksın!" dedi Uras abim.
"Bana birşey olmaz, merak etme lütfen istemiyorum." dedim.
"Tamam," dedi Uras abim çaresizce, o da benim gibi kendini suçluyordu.
Baya bitkin gözüküyordu.
Hastaneye ait olan koltuklara,doğru gidiyordum zorda olsa babamın yanında oturmuştum kafamı onun göğüsüne koymuştum.
"Baba," dedim.
"Söyle, güzelim." dedi babam.
"Annem'le nasıl tanıştın." dedim biraz çekinmiştim belki de saçma bir soruydu ama annemi baygın görünce merak etmiştim.
"Güzelim, anne ne ilk görüşte aşk oldum." dedi babam kalp atışını duyabiliyorum hızlanmıştı bir an da.
"Gerçekten mi?"
"Evet,"
"Nasıl, peki."
"o dönem bir kütüphane çalıştığını görmüştüm anneniz çok güzeldi etkilenmiştim tanışmak için yanına gittim duygularımı ifade etmekte ilk başlarda zorlansam da anneniz bu durumu anlamıştı, annene çok benziyorsun güzel kızım." dedi Babam.
"Tanışma, hikayeniz güzelmiş." dedim.
"Evet, böyle bir ailem oldu için de çok şanslıyım!" dedi Babam.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GERÇEK AİLEM (Ara Verildi)...
Teen Fiction17 yaşındaki Asya için kabullenmesi zor bir durum vardır. Gerçek ailesi bildiği kişiler aslında onun ailesi değildir. Peki yeni ailesini kabullene bilecek mi? üç ağabeyi ve ikizi onu kardeşi olarak görebilecekler mi? ... (Bu kitap hayal ürünüdür!) ...
