19. BÖLÜM: PİKNİK

170 7 0
                                    

Bu kitap hayal ürünüdür!
İyi okumalar(;💐

19. Bölüm: Piknik

🦋

Uras abim bizi eve bıraktıktan sonra şirkette gitmişti. Akşam geç saatte eve döneceğini söylemişti.Bir kaç tane önemli toplantısı için gitmişti. Atlas'la beraber odalarımıza doğru yol almıştık. Atlas kendi odasına gitmişti bende kendi odama gelmiştim.Banyo ya geçip rutin işlerimi halledikten sonra üzerimi değiştirip Akşam yemeği yedikten sonra odama doğru yol almıştım,çift kişilik yatağıma doğru uzanmıştım telefonuma sürekli mesaj sesi geliyordu, telefonuma baktığım da 100 yakın mesaj vardı Mert grup kurmuştu.

"Mert kişisinden 100,mesaj...
Macera Takımı grupunu kurdu.."

"Merhaba millet, yarın piknik yapıyoruz değil mi?" (20:00).
diye yazmıştı Mert.

"Lan! Mert 100 mesaj ne!" (20:33).
dedi Poyraz.

"Ne oluyor lan!" (20:44)
diye yazmıştı Mete.

"Ne yapım Poyrazcım, İnsan bi cevap verir ama!"(20:45).
dedi Mert.

"Kardeşim grubumuz hayırlı olsun!"(20:48).
dedi Savaş.

"Sağol, kardeşim."(20:50).
dedi Mert.

"Macera Takımı, beğendim grubumuzun adını."(20:55).
dedim.

"Evet, Güzelim grubumuzun isimini beğenmene sevindim,hoşgelin(:" (20:55).
dedi, Mert.

"Hoş buldum! Arkadaşlar!" (21:18).
dedim.

"Yarın, o zaman piknik yapıyoruz değil mi?." (21:19).
dedi Derin.

"Abi, yeter yapıyoruz o pikniği telefonum dondu lan yeter mesaj atmayın uyuyun!(21:33). dedi Atlas.

"İkizim bi sakin ol."(21:33). dedim.

"Tamam, güzelim sakinim."(21:34). dedi Atlas.

"Tamam o zaman yarın görüşürüz, iyi akşamlar herkese."(21:55).dedi Mert.

"İyi geceler, Macera Takımı."(22:00) dedim.

Gruptan çıkmıştım sonunda telefonumu komidinin üstüne bıraktıktan sonra yatağımdan doğrulup odamdan dışarı çıkmıştım mutfağa doğru gidiyordum boğazım kurumuştu. Su içmek için dolaptan bir bardak almıştım.Uras abimi görmüştüm siyah takım elbisesiyle karşımda duruyordu dalgındı, elleri titriyordu yanına yaklaşmıştım beni fark etmemişti. Beyaz mutfak tezgah'ın üstünde cam bir bardak vardı onu almıştı.

"Abi, iyi misin?" dedim sesim kısık çıkmıştı.

Tepkisizdi gözleri kan çanak olmuştu uyku tutmamış olabilirdi ya da ilaçlarını ihmal ediyor da olabilirdi.

"İyim, güzelim sorun yok." dedi. Elinde ki bardak düşüp kırılmıştı.
Uras abime yardım edeceğim an da beni durdurmuştu.

"Asya sakin yaklaşma ayağına cam batmasın güzelim." dedi. Cam parçalarını topluyordu yine dalgındı yardım etmemi istememişti.

"Abicim dikkat et! cam parçası tehlikeli ellerine dikkat!" dedim.

"Parmağın kanıyor, cam parçası tehlikeli işte sana söyledim niye dikkat etmiyorsun ki Urascım sana diyorum." dedim.

Sürekli konuşuyordum.

GERÇEK AİLEM (Ara Verildi)...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin