តើអូនស្រឡាញ់បងទេ?(ចប់✔︎)

ភាគ26:ថើបមាត់អូនរហូត

    #ភោជនីយដ្ឋាន
    អ្នកទាំងបីកំពុងតែអង្គុយទទួលទានអាហារដែលមានពាសពេញតុ ដោយជុងហ្គុកគិតតែពីចាប់ម្ហូបនេះម្ហូបនោះឱ្យទៅថេហ្យុង ឯជេហ៊ីឃើញហើយមានអារម្មណ៍ខ្លួនឯងដូចជាចំណែកលើសដូចជាគ្មានអវត្តមាននៅទីនេះដឹងអញ្ចឹងនាងមិនបបួលថេហ្យុងមកជាមួយដែរទេ។
    " មិននឹកស្មានថាលោក take care សង្សារលោកដល់ថ្នាក់នេះសោះ សង្សាររបស់លោកសំណាងដ៏ហើយ " នាងនិយាយទាំងស្នាមញញឹមសម្លឹងមើលទៅមុខជុងហ្គុក។
    " ខ្ញុំយល់ថាខ្ញុំទេដែលសំណាងដែលបានគាត់ធ្វើជាសង្សារនោះ " នាងឮអញ្ចឹងហើយក៏ចងចិញ្ចើមឆ្ងល់
    " ហេតុអ្វីទៅ? "
    " មកពីខ្ញុំជាអ្នកលង់ស្រឡាញ់មុនទើបយល់ថាខ្លួនឯងសំណាងដែលបាន Crush ធ្វើជាសង្សារ " ជេហ៊ីនាងក៏ទម្លាក់ទឹកមុខចុះហើយសម្លឹងមើលទៅថេហ្យុងដោយក្រសែភ្នែកមិនពេញចិត្ត។
   
     ក្រោយពីអាហារពេលថ្ងៃត្រង់បានបញ្ចប់ថេហ្យុងនិងជុងហ្គុកក៏បានចេញទៅមុន ដោយជេហ៊ីនាងនៅសម្លឹងមើលឡានដែលបើកចេញទៅនោះពីក្រោយ។
    " មនុស្សដែលយើងពេញចិត្តតែងតែបានទៅលើឯង តែលើកនេះយើងមិនព្រមប្រលែងងាយៗនោះទេ " នាងញញឹមចុងមាត់យ៉ាងពឹសពុលពាសពេញដោយល្បិចកលហាក់ចិត្តគំនិតមានបំណងមិនល្អនោះទេ។
៊     កាលពីពេលថេហ្យុងនិងជុងវ៉ូទាក់ទងនឹងថេហ្យុងដំបូងៗ នាងបានស៊ើបដឹងអំពីទំនាក់ទំនងរបស់អ្នកទាំងពីរ ដោយមូលហេតុនៃការស៊ើបនាងគ្រាន់តែចង់ដឹងថាជុងវ៉ូនាយយ៉ាងម៉េចហើយក្រោយបែកខានជួបគ្នាអស់រយ:ពេលជាច្រើនឆ្នាំដោយចិត្តនៅស្រឡាញ់តិចៗ តែក៏បែរជាដឹងថាពួកគេទាក់ទងគ្នាទៅវិញ មុនដំបូងនាងក៏រៀងខកចិត្តបន្តិចដែរ តែពេលក្រឡេកមើលពីស្ថានភាពនាងនិងជុងវ៉ូឃើញថាវាខុសគ្នាឆ្ងាយណាស់ ដូច្នេះនាងក៏កាត់ចិត្តលែងស្រឡាញ់ចង់បានជុងវ៉ូទៀតទៅ។
     ជុងហ្គុកមិនបានជូនថេហ្យុងទៅ Apartment វិញនោះទេគឺនាំមកក្រុមហ៊ុនវិញដោយថ្ងៃនេះនាយចង់ឱ្យថេហ្យុងនៅជាមួយនាយមួយល្ងាចចាំដល់ម៉ោងចេញពីធ្វើការចាំត្រឡប់ទៅវិញជាមួយគ្នា។
    " អូនមកអង្គុយបែបនេះ រំខានដល់ការងារបងទេដឹង? " ថេហ្យុងដើរមកអង្គុយលើសាឡុងដោយមានជុងហ្គុកដើរមកអង្គុយតាមពីក្រោយ។
    " សឺត!សំខានអីទៅបងយល់ថាល្អទៅវិញនៅពេលដែលបានអូនមកអង្គុយកំដរបងធ្វើការនោះ "
    "  បើអញ្ចឹងអូនប្រហែលជាត្រូវមកនៅរាល់ថ្ងៃហើយ "
    " វាកាន់តែល្អប្រសិនអូនមកអង្គុយកំដរបងធ្វើការរាល់ថ្ងៃនោះ សឺតៗៗៗ " ជុងហ្គុកឱនមកថើបមាត់នាយតូចយ៉ាងច្រើនខ្សឺតឡើងថេហ្យុងអៀនរឹងខ្លួនអស់ហើយ។
    " ថើបអូនច្រើនដងអញ្ចឹងមិនធុញទេហ្ហេស? "
    " មិនធុញទេ មាត់អូនផ្អែមទាក់ទងគួរឱ្យចង់ថើបបែបនេះ ថើបច្រើនដងយ៉ាងណាក៏មិនធុញដែរ "
    " មើលនិយាយចុះ " នាយតូចអៀនថ្ពាល់ឡើងក្រហមទៅហើយ
    " សឺតៗ " ជុងហ្គុកក៏ឱនមកថើបមាត់ថេហ្យុងប៉ុន្មានខ្សឺតថែមទៀត។(តាំងពីបានថើបមាត់អូនមកដូចជាញាមដ៏ហើយថើបរហូត... )
     នៅពេលដល់ម៉ោងចេញពីធ្វើការជុងហ្គុកបាននាំថេហ្យុងមកញ៉ាំសាច់អាំងនៅហាងមួយកន្លែងដោយក៏បានបបួលជីមីនទៅជាមួយដែរឯជីមីនក៏បបួលយ៉ុនហ្គីទៅដូចគ្នា។
    " សង្សារខ្ញុំយ៉ាងម៉េចដែរបងប្រុស? " ជីមីនសួរទៅកាន់ជុងហ្គុកក្រោយពីបានណែនាំអ្នកជាសង្សារឱ្យនាយបានស្គាល់។
    " មានទៅអន់អីសង្សារសង្ហាគ្រាន់បើ " នាយក៏និយាយសរសើរនៅពេលដែលសង្កេតមើលយ៉ុនហ្គីអស់ពេលជាយូរ។
    " ខ្ញុំពូកែរកសង្សារអញ្ចឹងហើយ "
    " ស្គាល់គ្នាតាមណា? "
    " គឺស្គាល់តាមរយ:ការទិញផ្កា បងយ៉ុនគាត់គឺជាម្ចាស់ហាងផ្កា ថ្ងៃមួយខ្ញុំបានទៅដើរលេង ចៃដន្យអីក៏ដើរកាត់ចង់ទិញផ្កា ទើបបានជួបបានស្គាល់ហើយទាក់ទងគ្នាបែបនេះ "
    " ជានិស្ស័យពិតៗ " ថេហ្យុង
    " ពិតៗមែនហើយបងថេហ្យុង ព្រោះអីដឹងទេ?ខ្ញុំបានដើរកាត់ហាងផ្កាអស់ជាច្រើនដែរមុននឹងដើរទៅដល់ហាងបងយ៉ុនហ្គី "
    " មិនមែនក្រឡេកឃើញម្ចាស់ហាងផ្កាសង្ហារទេដឹង? "
    " អត់ទេ!គឺមានអារម្មណ៍មួយថាចង់ទិញផ្កានៅពេលដែលដល់ហាងផ្កាមួយនោះ "
    " អាចជានិស្ស័យពិតមែន ឃើញដំបូងក៏មានអារម្មណ៍ថាពេញចិត្តទៅហើយ ដោយអូនមីនមកសុំធ្វើសង្សារទៀតក៏យល់ព្រមតែម្ដងទៅ " យ៉ុនហ្គីនិយាយទាំងអារម្មណ៍ថាខ្មាសអៀននៅពេលដែលនិយាយរំលឹកដល់កាលនោះ។
    " ហេយ៉ា...សុទ្ធតែទៅសុំកូនកម្លោះគេធ្វើសង្សារទៀត " ជុងហ្គុកក៏ញ៉ោះជីមីន
    " បើមិនធ្វើអញ្ចឹងស្មានតែបានគាត់យកមកធ្វើសង្សារហេ្ហស កាត់តាមបងឯងហ្នឹង " គ្រប់គ្នាក៏អស់សំណើចនៅពេលដែលឮបែបនេះ
    " តស់ៗសាច់ឆ្អិនហើយ ឆាប់នាំគ្នាញ៉ាំទៅ " ថេហ្យុង
     ជុងហ្គុកបានចាប់សាច់អាំងដាក់ឱ្យទៅថេហ្យុង នាយតូចក៏បានចាប់សាច់ដាក់ឱ្យនាយវិញដូចគ្នា ឯយ៉ុនហ្គីក៏ចាប់សាច់អាំងឱ្យទៅជីមីនដូចគ្នា គ្រប់គ្នាញ៉ាំសាច់អាំងបណ្ដើរដោយមានការជជែកគ្នាបណ្ដើរ ព្រមទាំងការ Take care សង្សារសំណព្វចិត្តរៀងៗខ្លួនផងដែរ។
      ថេហ្យុងនិងជុងហ្គុកក៏បានត្រឡប់មកវិញក្រោយពីបានញ៉ាំសាច់អាំងព្រមទាំងជុងហ្គុកឆ្លៀតនាំថេហ្យុងដើរលេងបន្តិចដែរ។
     អ្នកទាំងពីរបានរៀបចំងូតទឹកផ្លាស់ខោអាវក្រោយពីរួចរាល់ក៏នាំគ្នាចូលគេងឱបគ្នាយ៉ាងកក់ក្ដៅ។

     #មួយខែក្រោយមក
      ទំនាក់ទំនងរបស់អ្នកទាំងពីរក្នុងរយ:ពេលមួយខែនេះកាន់តែជិតស្និទ្ធជាងមុន ថេហ្យុងក៏ប្ដូរច្រើនជាងមុនមិនដូចពីកាលទាក់ទងគ្នាដំបូងៗនោះទេ ដែលសោះកក្រោះមិននិយាយលេងច្រើន មិនសើចច្រើនមកជាថេហ្យុងដែលតែងតែរីករាយជានិច្ច។
    " បងមើលមកអូនស្អាតអត់? " ថ្ងៃនេះជាថ្ងៃឈប់សម្រាកថេហ្យុងបានស្លៀកពាក់តែងខ្លួនយ៉ាងស្រស់ស្អាតព្រោះជុងហ្គុកនឹងនាំថេហ្យុងទៅដើរលេងនៅសួនផ្កាម្ដង។
    " អូនស្អាតណាស់ សឺត! " ជុងហ្គុកងើបដើរមកថើបមាត់របស់ថេហ្យុងមួយខ្សឺត។
    " ថើបមាត់អូនរហូត " ថេហ្យុងក៏ញញឹមអឹមអៀនទោះនាយតែងតែឧស្សាហ៍ថើបមាត់នាយតូចក៏ដោយក៏មានអារម្មណ៍ថាចេះតែអៀនដែរ។
    " បើមិនឱ្យបងថើបមាត់ឱ្យបងថើបអីវិញចុះ " នាយឱនមកជិតមុខរបស់ថេហ្យុងធ្វើមុខយ៉ាងច្រឡើមដាក់នាយតូច។
    " ថើបថ្ពាល់ ហិហិ! " ថេហ្យុងយកដៃចង្អុលលើថ្ពាល់ព្រមទាំងសើចចេញមកតិចៗបែបគួរឱ្យស្រឡាញ់ ធ្វើឱ្យជុងហ្គុកហាក់ក្រឺតក្នាញ់ជាងខ្លាំង។
    " ឥឡូវនេះអូនគួរឱ្យស្រឡាញ់ណាស់ដឹងទេ? " នាយច្បិចថ្ពាល់នាយតូចទាំងក្រឺតក្នាញ់។
    " ចុះបងចូលចិត្តអត់? "
    " បងចូលចិត្តណាស់ "

_____
សូមរងចាំអាននៅភាគបន្ត☻︎
សរសេរដោយ អាយវី ♡︎

ភាគនេះរៀងខ្លីបន្តិតហើយក៏រៀងឆ្គងផងដែរ🌚🙏🏻