ភាគ31:កុំសូម្បីតែគិត

693 41 11
                                    

     នាយហាក់ឆ្ងល់នៅពេលដែលថេហ្យុងសម្លឹងមើលមកកាន់ខ្លួនដោយក្រសែភ្នែកបែបនេះ។
    " អត់ទោស!ពួកយើងស្គាល់គ្នាមែនទេ? " នាយក៏សម្រេចចិត្តថាសួរព្រោះមើលទៅថេហ្យុងហាក់ដូចជាស្គាល់ខ្លួនយ៉ាងម៉េចមិនដឹង។
    " អត់ទេ!តើ..តើលោកឈ្មោះអី? "
    " ឈ្មោះហានហ្គូល មកពីខ្ញុំមុខដូចជាអ្នកដែលលោកស្គាល់មែនទេបានជាសម្លឹងមើលមកនិងសួរឈ្មោះខ្ញុំបែបនេះ? "
    " បាទត្រូវហើយលោកដូចជាអ្នកដែលខ្ញុំស្គាល់ ដូចខ្លាំងណាស់ " អ្នកទាំងពីរសន្ទនាគ្នាដោយមិនដឹងទេថាជុងហ្គុកមានទឹកមុខបែបនណាគឺមានការមិនពេញចិត្តជាខ្លាំង។
    " អញ្ចឹងសោះ អាវនេះខ្ញុំទុកឱ្យលោកជាអ្នកយកទៅចុះ " នាយនិយាយទាំងស្នាមញញឹមហើយក៏ដើរចេញទៅមើលខោអាវនៅកន្លែងផ្សេងដោយថេហ្យុងនៅតាមសម្លឹងមើលនាយរហូត ជុងហ្គុកឃើញអញ្ចឹងកាន់តែមិនពេញចិត្តហើយក៏អន់ចិត្តនៅពេលដែលនាយតូចព្យាយាមសម្លឹងមើលអ្នកផ្សេង។
    " បងថាពួកយើងទៅមើលខោអាវនៅហាងផ្សេងទៅ " ថេហ្យុងឮហើយក៏ងាកមើលទៅជុងហ្គុកដែលឃើញថានាយមានទឹកមុខមិនល្អនោះទេ ដូច្នេះហើយក៏ងក់ក្បាលយល់ព្រមជាមួយនាយដើរចេញទៅ ដោយដំណើរដើរចេញទៅរបស់អ្នកទាំងពីរត្រូវបានសម្លឹងមើលដោយហានហ្គូល។
     មកដល់ហាងផ្សេងថេហ្យុងរើសអាវទាំងមិនមានអារម្មណ៍នៅក្នុងខ្លួននោះទេដូចជាភ្លឹកៗគិតរឿងអ្វីម្យ៉ាងដោយជុងហ្គុកក៏បានសង្កេតដឹងថាថេហ្យុងកំពុងតែគិតពីបុរសមុននេះ។
    " បងថាអាវនេះសាកសមនឹងអូនណាស់ ប៉ាម៉ាក់បងឃើញហើយប្រាកដជាពេញចិត្តអូនមិនខាន " នាយបានលើកអាវមួយយ៉ាងស្អាតបង្ហាញដល់ថេហ្យុង តែមើលទៅថេហ្យុងដូចជាមិនចាប់អារម្មណ៍សោះនៅភ្លឹកៗដដែល។
    " អូន!! " នាយបានហៅថេហ្យុងរៀងឮបន្តិចដើម្បីដាស់ពីការភ្លឹករបស់ថេហ្យុងហើយថេហ្យុងក៏បានភ្ញាក់ពីការភ្លឹកងាកមកមើលជុងហ្គុក។
    " ហ្ហឹម? " នាយតូចចងចិញ្ចើមឆ្ងល់ថានាយចង់និយាយពីអ្វី
   " បងថាអាវនេះសាកសមនឹងអូនណាស់ " នាយក៏បង្ហាញអាវមួយនោះដល់ថេហ្យុងម្ដងទៀត
    " ពិតជាស្អាតណាស់ បងពូកែរើសមែន " ថេហ្យុងនិយាយទាំងស្នាមញញឹមយកអាវនោះមកមើលឱ្យជិតៗ
    " បើប៉ាម៉ាក់បងបានឃើញអូនពាក់អាវនេះទៅជួបពួកគាត់ហើយប្រាកដជាពេញចិត្តអូនមិនខាន "
    " មិននឹងអាចនោះ " នាយតូចញញឹមទាំងអឹមអៀន
    " អញ្ចឹងសម្រេចថាយកអាវមួយនេះហើយ  "
    " អ្ហឹម!ទិញអាវតែមួយនឹងបានហើយ អូនមិនដឹងថាគួរទិញខោអាវម៉ូតអីទៀតទេ "
    " បើមិនដឹងទេចាំបងឱ្យបុគ្គលិករៀបចំឱ្យ " នាយនិយាយហើយក៏បានដើរទៅយកអាវនោះទៅគិតលុយនិងប្រាប់បុគ្គលិកយកខោអាវប៉ុន្មានសម្រាប់ឱ្យថេហ្យុងបន្ថែមទៀត ថេហ្យុងហាមមិនបានមានតែបណ្ដោយនាយទៅ។
     ក្នុងអំឡុងពេលរង់ចាំជុងហ្គុកគិតលុយនោះងាកមើលទៅខាងក្រៅហាងក៏ឃើញហានហ្គូលដើរកាត់ហាងនោះ ដោយថេហ្យុងតាមសម្លឹងមើលរហូតទាល់តែនាយដើរផុត។
    " រួចហើយ " នាយក៏បានដើរមកជិតថេហ្យុងដោយក្នុងដៃសុទ្ធតែថង់ខោអាវឃើញថាច្រើនណាស់។
   " ទិញច្រើនម្ល៉េះ មានទិញសម្រាប់ខ្លួនឯងឬអត់នឹង?  " ថេហ្យុងក៏ជួយកាន់នាយខ្លះកុំឱ្យនាយពិបាកកាន់
    " កុំភ័យបងក៏បានទិញសម្រាប់ខ្លួនឯងមួយឈុតដែរ "
    " ស្មានតែទិញច្រើន តស់!ពួកយើងទៅវិញ " 
    " អូនមានចង់ទៅណា៎បន្តទេ? "
    " អត់ទេ! " អ្នកទាំងពីរក៏បានដើរចេញពីហាងនោះទៅ។

តើអូនស្រឡាញ់បងទេ?(ចប់✔︎)Where stories live. Discover now