ភាគ23: ជុងវ៉ូជាអ្វីនឹងអូនឱ្យប្រាកដទៅ?

842 43 2
                                    

    
      #ថ្ងៃថ្មី
     #ក្រុមហ៊ុន
     ជុងហ្គុកកំពុងតែអង្គុយធ្វើការយ៉ាងស្ងៀមស្ងាត់បន្តិចក្រោយមកសម្លេងគោះទ្វារក៏បានបន្លឺឡើងហើយទ្វារក៏បានបើកហើយអ្នកដែលចូលមកគឺជាជីមីនដែលនាយជាអ្នកហៅមក ដោយជីមីនក៏បានមកអង្គុយនៅមុខតុជុងហ្គុកធ្វើការ។
    " បងហៅខ្ញុំមកមានការអី? "
    " ហៅមកចង់សួរថាពេលណាឯងចូលធ្វើការ?នេះបីខែហើយណា៎ "
    " ហួច...បងខ្ញុំមិនទាន់ចង់ធ្វើការទេ " ជីមីននិយាយទាំងទឹកបួញមាត់ធ្វើមុខស្អុយ
    " ហេតុអ្វីក៏មិនចង់ធ្វើ? លោកពូបានផ្ដាំឱ្យបងនាំឯងចូលធ្វើការឱ្យបាន ហើយមួយថ្ងៃៗលោកពូថាឯងចេញទៅក្រៅរហូតតាំងពីព្រឹកទាល់តែយប់ទើបចូលផ្ទះ ហើយរវល់ទៅធ្វើអី? "
    " គឺទៅអង្គុយលេងនៅហាងសង្សារនឹងណា៎ "
    " អីគេ!ទៅអង្គុយលេងនៅហាងសង្សារ ហើយមានពីកាល? "
    "  ប្រហែលកន្លះខែហើយ "
    " ឈប់ទៅអង្គុយនៅហាងសង្សារលេងឥតប្រយោជន៍ហើយមកធ្វើការជាមួយបងវិញ "
    " អត់ទេ!អត់ទាន់ចង់ធ្វើទេ "
    " ម៉េចក៏មិនចង់? "
    " នឹកសង្សារ!បើត្រូវមកធ្វើការប្រាកដជាលែងបានជួបសង្សារហើយ " ជីមីននិយាយទាំងពេបមាត់ហាក់ដូចជាកំសត់ណាស់អញ្ចឹង ឯជុងហ្គុកឮហើយមានការហួសចិត្តជាខ្លាំង តែយ៉ាងណានាយក៏នៅតែឱ្យជីមីនមកធ្វើការជាមួយខ្លួនឱ្យទាល់បាន មិនបណ្ដោយទៀតទេ។
    " មិនបាន!ឯងទុកពេលឱ្យឯងទំនេរច្រើនខែហើយ ត្រូវតែមកធ្វើ បើមិនធ្វើបងឱ្យលោកពូកាត់លុយឯងហើយ "
    " សុំគិតសិនបានទេ? "
    " បងទុកពេលឱ្យឯងគិតមួយអាទិត្យ "

     ក្រោយពីនិយាយគ្នារួចហើយជីមីនក៏មកហាងរបស់យ៉ុនហ្គី  ដោយនិយាយរឿងខ្លួនត្រូវចូលទៅធ្វើការនៅក្រុុមហ៊ុនជុងហ្គុកប្រាប់ទៅនាយផងដែរ។
    " អូនគួរតែចូលទៅធ្វើការទៅណា៎ "
    " បើអូនធ្វើការ ចុះមានពេលឯណានៅក្បែរបងនោះ "
    " នៅពេលចេញពីធ្វើការអូនអាចមករកបងបានតើ "
    " តែ... "
    " ស្ដាប់បងទៅណា៎ក្មេងឆ្លាត! " នាយក៏លើកដៃអង្អែលក្បាលជីមីនតិចៗ
    " អ្ហឹម!ក៏បាន អាទិត្យក្រោយអូនចូលធ្វើការហើយ អូនប្រាកដជានឹកបងស្លាប់ហើយ " ជីមីនក៏ចូលទៅឱបយ៉ុនហ្គីទាំងកាយវិការគួរឱ្យស្រឡាញ់។

តើអូនស្រឡាញ់បងទេ?(ចប់✔︎)Where stories live. Discover now