၇၀ခုနှစ် ကျွန်းပေါ်ရှိစုံတွဲ

7

7(uni)

၇၀ ခုနှစ် ကျွန်းပေါ်ရှိ စုံတွဲ

အပိုင်း ၇

ခဏနေဦး ဒါကဝတ္ထုထဲက ကမ္ဘာပဲ၊ စာရေးသူက ဝတ္ထုထဲက ဇာတ်ကောင်တွေရဲ့ အားနည်းချက်တချို့ကို သေချာပေါက် ထားထားမှာဘဲ။ မုန့်ယန် သူမ ဝတ္ထုဖတ်တုန်းက စွေ့ကျစ်မင်ရဲ့ ဇာတ်ကြောင်းတွေကို တတ်နိုင်သလောက် ပြန်စဉ်းစားလိုက်သည်။

သူမပိုစဉ်းစားလေ သူမပိုပြီး ငိုချင်လာလေဖြစ်သည်။အရံအမျိုးသမီး‌ဇာတ်ကောင်ကို ဖိနှိပ်ဖို့ စာရေးသူက အရံအမျိုးသားဇာတ်ကောင်ကို ဘာအားနည်းချက်မှ မထားထားဘူးတဲ့လေ!!!

ဒီကမ္ဘာမှာ စွေ့ကျစ်မင်နဲ့ ရင်ဆိုင်ဖို့ တကယ်ကြီး ဘာနည်းလမ်းမှ မရှိဘူးပေါ့လေ?

မုန့်ယန် အရမ်းစိတ်ရှုပ်လွန်းလို့ ခေါင်းပါပေါက်ထွက်တော့မတတ်ပင်။ ပြီးတော့ သူမက ကျွန်းကိုသွားမှာဖြစ်တော့ သူမအလုပ်ကို လက်လွှဲပေးဖို့လိုကာ သူမထွက်မသွားခင် အိမ်ထောင်စု မှတ်ပုံတင်ကို နေရာပြောင်းဖို့အတွက် ရုံးမှာရှိတဲ့ လူ့စွမ်းအားအရင်းအမြစ်ဌာန ခေါင်းဆောင်က သူမကို ခေါ်ခိုင်းလာသည်။

အဲ့ဒီ‌ခေတ်တုန်းက အိမ်ထောင်စု မှတ်ပုံတင်စနစ်ကအရမ်းတင်ကြပ်ကာ ဘယ်နေရာကိုသွားသွား မိတ်ဆက်စာ ဒါမှမဟုတ် မည်သူမည်ဝါဖြစ်ကြောင်းထောက်ခံစာလိုပြီး အဲ့ဒါမပြီးခင် ကျွန်းနဲ့ ဆက်သွယ်ဖို့လိုသည်။

ဒါပေမယ့် မုန့်ယန်ကတော့ ဒီလုပ်ငန်းစဉ် တစ်ခုလုံးကို စိုးရိမ်နေစရာ‌မလိုပေ။ အကြီးအကဲအိုကြီးက အကုန်လုပ်ပေးလိမ့်မည်။

စကားမစပ်၊ အကြီးအကဲအိုကြီးကို စွေ့ကျစ်မင်ကိစ္စအတွက် ကူညီပေးဖို့ မေးလို့ရမလား? ရဲတင်းလွန်းသွားမလား?

မုန့်ယန်က လုပ်လို့ရနိုင်မယ့် အခြေအနေတွေကို ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာနေတုန်း ပုံရိပ်တစ်ခုဖြတ်သွားခဲ့သည်။

လုဟန်ကျွင်းက လက်ထဲမှာ သစ်သား‌ဘူးကြီးတစ်ခုနဲ့ ရုံးခန်းတံခါးရှေ့ကနေဖြတ်သွားတော့ မုန့်ယန် စဉ်းစားနေတဲ့ အကြံတစ်ခု ရုတ်တရက် ပေါ်လာသည်။