LOVING HER TRUE

C.44

FELIP JHON POV

     Umupo ng pasalampak sa bermuda grass si Asaki dito sa gitna ng lapida ng kaniyang mga magulang and removed the leaves covering their names before placing the flower basket we brought.

Sinamahan ko siya ngayon para dumalaw at para narin kausapin sila tungkol sa mga nangyari noong isang gabi, masaya ako dahil nung gabing iyon ay nagka-ayos kaming dalawa, naintindihan ko naman kasi ang side niya. Nagalit lang talaga ako ng sobra dahil hindi niya agad sinabi ang totoo. Pero kahit na ganun, naiintindihan ko siya.

Napatingin siya sa akin ng makitang nakatayo parin ako. She suddenly tapped the space next to her and smiled, napa ngiti rin ako dahil nakakadala ang ngiti niya.

I hugged her waist and she leaned on my shoulder but she immediately removed it because she started talking to her parents. Alam niya kasi sa sarili niya na kahit hindi niya sila nakikita ay naririnig naman daw nila ang bawat daing at mga salita nito.

"Ma, Pa. Nandito po ulit kami ni Felip para sabihin sa inyo na okay na, nabigyan ko na po kayo ng hustisya." panimula niya habang may ngiti sa mga labi, seeing her happy dahil sa wakas ay nangyari na ang gusto niyang mangyari noon pa, I am also happy for her. "Nahanap ko na po si Guerrero, napakulong ko na po siya," he sighed and smiled a little, "It's hard to accept what I found out, hindi ko po matanggap na siya pala ang totoo kong Tatay."

I looked at her when she wiped his tears, I held her on the back and patted his back to calm her down.

"Pero kahit siya ang totoo kong Ama, hindi matutumbasan ang pagmamahal at pag aalaga na pinaramdam mo sakin, Papa."

Ngayon ko lang din nalaman ang tungkol doon, kagabi lang actually. Sinabi niya sa akin na nagkasakit siya sa puso kaya nangailangan siya dati ng blood donor after the operation. Hindi ko talaga pansin na may hiwa siya sa dibdib niya, sabi niya habang tumatagal nawawala or nag f-fade din naman daw iyon kasi lumaki yung dibdib niya. Kaya hindi ako nagtataka kung bakit wala akong makitang kahit peglat man lang or mark doon.

Nag kwentuhan pa kami ni Asaki pagkatapos at kinkaausap niya sa hangin ang magulang niya na animoy naroon nga talaga sila.

While dead air something came to my mind that surprised her. "Tito, Tita, pwede ko na po bang itanan ang anak niyo?... Ouch!"

"Huy, ikaw talaga!" Natawa ako at napahawak sa aking braso ng hampasin niya iyon.

"Bakit? I was just asking..."

"Pabigla bigla ka kasi." pagmamaktol niya.

"Susss bakit ayaw mo bang itanan kita hm? Eh gustong gusto mo naman eh." I tickled her side which made her giggle, I hugged her tightly and kept kissing her cheek.

"Felip..." Nilalayo niya ang mukha niya pero todo abante naman ako. "Papa oh si Felip." pagsumbong niya pero nakangiti.

"Pinapatunayan ko lang na seryoso ako sa'yo at sa sinasabi ko. Bakit ayaw mo bang pakasalan kita, love?" Nakita ko ang pagpula ng pisngi niya. Pinisil ko yun at nginitian ko siya.

Kagabi ko lang din naisip ang tungkol dito. Actually, I can't really think of any girl I can see in my future but her. Ewan ko ba pero nung marinig ko kina Papa at Mama na gusto kaming paghiwalayin ni Asaki ay mas lalong gusto ko siyang mas maangkin ng lubusan, mas lalong gusto kong ipaglaban siya at patunayan na mahal ko siya.

Nakita ko ang biglang pagbabago ng reaksyon niya. "Hindi naman ako tanggap ng pamilya mo eh, paano mo ko papakasalan?"

My smile also disappeared when I heard that. Sabi na eh, iisipin niya ang tungkol doon. "I don't care if they don't like you, ang importante naman sa akin ay gusto kita at gusto mo ko, diba?" She nodded slowly. "Yun naman pala eh."