Akademinin Kör Kılıç Ustası Oldum

Bölüm 22: Röntgencilik ve Cesur Planlar (2)

Öğrenci Aizel'le birlikte bir kafeye girişini izledim ve sonra caddenin karşısındaki restoranda tavuk çorbası satıldığı için biraz yedim ve onları izledim.

"Bayan, gerçekten çok iyi yemek yiyorsunuz!"

"Hurrrrr, işte... Hurrrr... Çok lezzetli! Çok iyi!"

Ben yemek yerken dükkan sahibi rahatsızca bana baktı ama konu bu değildi.

"Sırf onlardan hoşlanıyorsun diye her fırsatta kızlarla flört etmende ne var?" diye düşünüyorum.

Akademide karşılaştığımızda onu Clementine Ailesinden bir kızla takılırken görmüştüm.

'Peki, güçlerini sırf kızları etkilemek için mi saklıyorsun...?'

Olabilir.

Dedem bir zamanlar buna benzer bir şey söylemişti.

'Kaen....Erkekler kafalarında kadınlardan başka hiçbir şeyi olmayan hayvanlardır. Canavarlar.'

'Peki sen?'

'En iyi zamanlarımda böyleydim. Görüyorsunuz, artık yaşlı bir adamım ve gençliğimde oldukça popülerdim. Hatta benim iyi olduğumu düşünen ve sonuna kadar beni takip eden ısrarcı bir kadın bile vardı.'

'Büyükbaba oldukça havalıdır!'

Eğer haklıysa bu çok uzak bir ihtimal değil.

'Zetto, seni canavar. Güçlerini saklamanın 'saf' zevkini yaşayan benim aksine, güçlerini boşuna saklıyorsun.'

Çorbamı bitirdim ve bir süre orada durdum.

"Bayan, size bir içki ikram edebilir miyim?"

Sahibinin dostça bir içki sözüne cevap vermek üzereydim ama onların kafeden çıkarken gözüme çarptı. Tuhaf görünüyorlardı.

"Hayır, başka zaman gelirim!"

Onlara daha iyi bakmak için mağazadan hızla çıktım.

'Öğrenci Aizel Zetto'yu mu destekliyor?'

Kafede kavga mı çıktı diye merak ettim ama kafe sessiz olduğundan kavga çıkmadı.

Bir kafede insanların bu şekilde yıkılmasına neden olacak ne olabilir ki?

Sebep ne olursa olsun onları takip ettim.

Zetto hâlâ fazla hareket etmiyordu ve Aizel sessizce ona destek vererek sokakta yürüyordu.

Saat geç olduğundan sokakta pek fazla insan yoktu ve sessizce yolculuk ediyorlardı.

'Bu nerede...?'

Erkek öğrenci yurduna doğru yola çıkarlar.

Aizel, Zetto'yu yurdun önüne götürdü ve orada bir yurt görevlisi tarafından karşılandılar.

"Öğrenci Aizel, kızların erkek öğrenci yurduna girmesine izin verilmiyor!" dedi gardiyan.

Gardiyan ve Aizel konuşuyor ve çılgınca bir şey oluyor. Hala Zetto'yu taşıyan Aizel'in erkekler yatakhane binasına girmesine izin veriliyor.

'Buna inanamıyorum... Hayır, hayır, hayır, henüz bilmiyorum.'

Bir an için neredeyse gerçekten tuhaf bir şey hayal ettim ama emin değildim.

'...Belki de onu odasına götürecek ve sonra ayrılacaktır.'

Ne kadar düşünürsem düşüneyim, bu doğru görünmüyordu.

Yurt görevlileri aptal değil, o yüzden elbette geri döneceğine söz verirdi.

Tam o sırada Aizel binadan tek başına çıkar.