Sevda Kurşunu

27 - Final Part I

Selamm! Nasılsınız?

Yıldıza basmayı unutmayın lütfen! Satır arası yorumlarınızı bekliyorum.

Aşırı uzun bir bölüm olacağı için bölüyorum. Part II'de kısa süre sonra görüşmek dileğiyle...

O halde milli sözlerimizi söyleyip başlayalım!

SAHTE DUYARCILAR VE KÜPEKLER GİREMEZ!

SİZİ SEVİYORUM!

KEYİFLİ OKUMALAR!

-

-

Hayatımın En Korkunç Gününden Saatler Önce

Hayat size olması gerekenden daha fazla fırsat verir. Bazen bu fırsatları görürüz bazen ise görmezden geliriz. Ben ailemin bana atmış olduğu adımı bir fırsat olarak değerlendirmiştim. Erdem'in desteğiyle bu süreci kolayca atlatabilirdik. Kendi anne babamı affedebilirim belki ama Baran'ın annesini nasıl affedemediğim bilemiyorum. Ancak sevdiğim adam benim için ailesiyle kötü olmamalıydı. Her "anne" diyemediği anda kalbinin kırıldığını gözlerinde görebiliyorsunuz.

Akşamı bir şekilde atlattık ancak gece boyu devam eden bulantılar sabah beni uykumdan uyandırmıştı. Haftalardır geciktim diye kendimi telkin ettiğim adetim de devreye girince aklımda yanan ampul gözlerimi doldururken içimi korkuyla kapladı.

Eczaneden aldığım testin sonucunu beklerken, gözlerimden akan yaşı durduramadım. Baran sabahın erken saatlerinde gittiği için, Erdem'den istediğim test şu an hayatımı hem aydınlatmakla hem de karartmakla tehdit ediyordu. Olumsuz çıkarsa üzülürdüm ancak olumlu çıkarsa ne yapardım bilmiyorum. Bebeğim olmasını çok istiyordum ancak şimdi değil şu an değil...

O adam hala dışardayken değil...

Tekrar onu benden almayacağı ne malum?

Koruyabilecek miyim bu sefer?

Aklımdaki sorularla birlikte testi lavabo tezgahına koymuş beklerken, çift çizginin belli belirsiz görünmesiyle, boğazımdan yumru gözyaşlarım ve bağırışlarımla daha da çoğaldı. Ellerim titreyerek testi lavabonun tezgahından aldım. Çift çizgiyi net bir şekilde göremediğim için, içimdeki belirsizlik daha da büyüyordu. "Net bir sonuç olmalı," dedim kendi kendime. "Bu sefer bunu bilmeye hakkım var."

Elimdeki testi lavaboya bırakıp, elimi yüzümü yıkadım. Baran'ı evde olmayışı bir avantaj benim için. Çünkü markete bile o gitti, geldiğimizden beri asla dışarı çıkmama izin vermedi.

Onunlayken bile...

Endişeleri, benim her tavrımı sorumsuz bulması ve yargılayıcı bakışlarına maruz kalıyordum her seferinde. Ama bunu öğrenmem gerekiyordu. Evde yapılan testler yanlış çıkabiliyor ve benim bunu bilmeye hakkım var.

Evde yankılanan sessizlik, içimdeki karmaşanın aksine, dışarıdan huzur verici görünebilir. Ancak zihnimde fırtınalar kopuyor, kalbimde hissettiğim karışık duygular, dinginlik maskesinin ardında kaynayan bir volkan gibiydi. Baran'ın, Amerika'dan döndüğümüzden beri evden çıkmamam konusundaki baskısı, özgürlüğümü ve iç huzurumu boğan görünmez zincirlerdi. Evet, sonuna kadar haklı olduğunu bilmeme rağmen, şu an bu durum beni boğan bir zincire dönüşmüştü.

Elimde tuttuğum pozitif gebelik testine bakarken, gözlerimde hem umut hem de korkunun izleri dans ediyordu. İlk hamileliğim daha öğrenmeden son bulmuştu, acısı hala tazeydi. Bir katilin karanlık pençelerinden kurtulmuştum ama o günlerin gölgesi hala peşimdeydi. "Bu sefer farklı olmalı," dedim kendime, "Bu sefer bebeğimi koruyacağım."