Yorias

³¹

"Hayır... Hayır, hayır, hayır, hayır. Şimdi olmaz!"

diyordu Flora. Karşısındaki kız ona gülümseyerek bakıyordu.

"Savaşacağın için endişelisin değil mi? Yer değiştirmek ister misin? Onlarla çok kolay bir şekilde başa çıkabilirim."

"Beni kontrol edemeyeceksin."

diyerek çıkıştı Flora.

Kız gülerek ayağa kalktı.

"Sende beni kontrol edemeyeceksin."

"Buradan çıkmak için herhangi bir planın var mı?"

diye sordu alayla. Flora etrafına baktı. Sonsuzluğa uzanan bomboş bir odaydı burası.

Ne yapacaktı şimdi? Nasıl çıkabilirdi buradan? Hyuna'nın dediğine göre sadece o an yapabilirse yapacaktı. Başka kimseden yardım alamazdı. Aynı zamanda edemezdi de değil mi? Dışarıda neler oluyordu acaba?

Kız etrafta neşeyle dolandı, Flora içinden lanetler okudu.

Acaba gerçekten de buradan çıkmak istese de çıkamaz mıydı?

"Sen."

"Bana bağlısın. Biz bir bütünüz. Benim sayemde güçlüsün."

dedi kız elini uzatarak.

"Hayır. Ben sana bağlı değilim, sen bana bağlısın. Ben sensiz yaşayabilirim ancak, sen ben olmadan yaşayamazsın."

"Kuzenin mi öğretti sana bunları?"

dedi alayla.

"Sen... O kadar işe yaramazsın ki..."

Flora ondan nefret ediyordu. Sadece insanları öldürmekten zevk alan kibirli şeytanlardı onlar.

"Merak etme, gücünü çalıp seni işe yarar hale getireceğim."

dedi tün öfkesiyle.

"Nasıl yapacaksın peki?"

dedi kıkırdayarak.

Flora, kızın üstüne atladı ve bir yumruk salladı.

Kız saniyesinde arkasında belirdi.

Flora anlaşılan onunla savaşa giremezdi. Kız kendisinden güçlü olsa bile Flora'ya zarar vermek kendisine zarar vermek olurdu.

Flora haklıydı değil mi? Kız onsuz yaşayamazdı. Yani onu yenmek için kendini öldürmesi mi lazımdı? Ama bu çok saçma... Belki de bütün hücrelerini patlatıp enerji akışını da aniden durdurmalıydı?

Ama bunların ikisi de olmazdı. Olmamalıydı. İleriyi düşündü Flora.

Buradan çıkarsa, Sheldon'la savaşırdı.

Onunla savaşmak için güçlü olması gerekirdi, çok güçlü, daha da güçlü. Onun yenemeyeceği kadar güçlü.

Bu yüzden bütün gücünü çalmalıydı ondan. Peki nasıl yapacaktı?

"Neden inat ediyorsun? Arkadaşlarının senin için öldüğünü çabucak unutmuşsun."

"Benim için değil, özgürlükleri için, sevdiklerini korumak için, yeni nesile güzel bir gelecek bırakmak için, yaşamak için öldüler."

"Yani? Bu saydıkların sadece etkenler. Fark eder mi sanıyorsun? Sonuçta hepsi senin önüne atlayarak öldüler değil mi?"

"Benim için olduğunu düşün. Tamam! Önüme atladılar ancak, beni ben olduğum için değil bu sistemi tamamen değiştirebileceğim için öldüler. Onlar için bir aracım, onlar da benim için."