IN YOUR EYES | Hyunlix |

•18•

Oy ve yorum lütfennn...

Hyunjin Minhodan aldığı mesajla duraksarken düşündüğü şeylerin olmamasını umdu. Ama Bay Lee başka ne bulmuş ola bilirdi ki?

Bir kaç dakika telefonun siyah ekranıyla bakıştıkdan sonra dudaklarını birbirine bastırmış ve derin bir nefes almıştı. Ayaklanarak normalde her zaman oldukları odaya gittiğinde tahmin ettiği gibiydi.

Chan kafasını masaya koymuş uyuyorken Changbin ve Seungminin yemek üzerimde çıkardıkları kavgadan hiç rahatsız olmuyordu.

"Bak, bu son şansın bundan sonrakini ben yiyeceğim. Tamam mı, Seungmin. Ağıama sonra!"

Seungmin hiç ağzını bile açmazken sadece hevesli gözlerle bakan kafasını olumlu anlamda salladı sadece.

Hyunjin daha fazla dayanamayarak gözlerini devirip kıpırdandı yerinde. Hala onu fark etmemişlerdi.

"Neden orda dikiliyprsun, Hyunjin?"

Soruyu soran kişiyle odadaki gözler Hyunjini bulmuştu. Diğerlerini bilmiyordu ama Hyunjin çok şaşkındı. Chan uyuyorken uyandığı an onu fark etmişti. Kaç dakikadır yemek üstünde didişen Changbin ve Seungminin aksine.

"Fark etmemize sevindim."

Bu lafı bir Seungminin bir Changbinin gözlerinin içine bakarak söylediğinde ikisi de gözlerini kaçırmıştı.

"Felix nerede?"

Odaya baktığında Felixi göremeyince bu gün olanları hatırlamış ve kalbinin heyecanlanmasına sebep olamamıştı. Ne kadar inkar ederse etsin o da biliyordu Felixi ne kadar sevdiğini. İlk görüşte diyelim. İlk bakışta aşık da olmuş ola bilirdi. Felix onu fark etmezden bile önce.

Tam bunları düşünürken odaya açılan diğer kapıdan Felixin sesleri gelmeye başladı.

"İşte böyle, Kkami. Böyle bir bok yedim işte. "

Duyduğu şeyle Hyunjinin kaşları çatılırdı. Felix onu öptüğü için mi böyle düşünüyordu?

Odanın kapısının açılmasıyla içeri girenb Felix odadaki her kese tek tek bakmış ve ardından hala kulağında olan telefona "Oğlum, benim bir kaç işim. Sonra konuşalım olur mi?" Demişti. Ardından telefonu kapatıp cebine yerleştirmişti.

Hyunjin ona sonra görüşürüz bakışları atarken nihayet buraya gelme sebebini açıklamıştı. "Bay Lee bir şeyler bulmuş. Minho öyle söyledi. Bizi çağırıyormuş konuşmak için. "

"Oh be sonunda..."

"Ne yani artık yemek yiyemeyecek miyim?" Changbinin sevinmiş halinin aksine Seungmin bir azcık üzülmüştü.

"Merak etme ben sana yine yemek yaparım, Seungmincim."

Changbinden gelen teklifle Seungmin gülümsemesine hakim olamazken kolina sarılıp sırnaşmıştı. Farkında değildi ama o da Changbini seviyordu işte.

"Ne bulmuş?" Diye ciddi bir şekilde Felix sorduğunda Hyunjin ona dönmüş ve "Bilmiyorum. Gidince öğreneceğiz." Demişti. Bir umut kitabın kaybolma zamanının bulunmamasıydı. Çünki eğer bulunursa Felixin onu bulacağını biliyordu. Gücü neydi bilmiyordu ama buna emindi.

"Gidelim." Diye her kese seslendiğinde Changbinle Seungmin ayağa kalkarken bi sefer hedefleri Chan oldu.

Uyuyordu.

Onu odada bırakarak Bay Leenin odasına taraf adımladıklarında diğer taraftan Minho arabasına binmiş Büroya geliyordu. Yanında Jisung da vardı. Neden benimle geliyor diye sorgulamamıştı hiç. Çünki Jisungu hep görmek istiyordu istemsizce. Kendi kendine geceleri neden Jisungu düşündüğünü bilmiyordu. Aslında sadece geceleri değil gündüzleri de çıkaramıyordu onu aklından .