IN YOUR EYES | Hyunlix |

•29•

Selammmm
Oy ve yorum lütfennnn

Hyunjin hala karşısındaki aynadan arkasındaki bedene bakıyordu. O kadar şaşırmıştı ki dakikalardır yerinden kıpırdamıyordu bile. Yoonginin de ondan farkı yoktu aslında. O da Hyunjin gibi karşısındaki bedeni izliyordu. Uzun zaman olmuşdu Hyunjini görmeyeli. 7 yıl geçmişdi.

Hyunjin hala öylece arkasındaki bedene bakarken Yoongi sanki kendine gelmiş gibi dudağının kenarını kıvırdı. Gözlerini kaçırıp odada gezdirdiğinde ellerini de pantalonunun ceplerine soktu. Gözü Hyunjinin hala bağlı olduğu aletin ekranına takıldığında gözleriyle orayı işaret edip "Demek sonunda birinci sınıf ola bildin, ha?" Dedi.

Hyunjin duyduğu cümleyle dikkatini karşısındaki ekrana verdiğinde gerçekten de birinci sınıf olduğunu gördü. Sonunda başarmıştı. Birinci sınıf olmuşdu. Ama buna sevinemiyordu. Çünki karşısında yıllardır öldü bildiği adam vardı.

O kadar zaman boşuna mı kendini suçlamışdı yani? O ölmüşdü. Kendi elleriyle öldürmüşdü. En yakın arkadaşını...

Hyunjin hala ayakda dikilirken arkasını dönmüş ve kaşlarını çatarak "Sen...?" Diye başlamışdı. Ama cümlesine devam edemedi. Ne diyecekdi ki? Ni diye bilirdi? "Ben seni öldürmemiş miydim?" mi?

Yoongi bunu anlamış ve yine sırıtarak gözlerini odada gezdirmişdi. "Ah, hayır ölmedim." Demişdi alaycı sesiyle.

"Ama bu nasıl olur?"

Hyunjin hala şaşkındı. Birinci sınıf olması, Yoonginin yaşaması. Bunların hepsi rüya ola bilirdi.

"Oldu işte." Diyip ellerini iki yana açtığında omuzlarını yukarı kaldırdı. Yüzündeki alaycı ifade karşısındaki bedenin içten içe sinirlenmesini sağlarken hiç bir tepki vermedi Hyunjin. Sadece bakışları yetiyprdu ya neyse..

"Neden her kes seni öldüğü halde şu an karşımdasın?"

"Hmm, güzel soru. Belki de sende olan kitabı almak içindir. Hm?"

Hyunjin duyduğu sözlerle kaşlarını çatarken çok şaşkındı. Kitabın onda olduğunu kimse bilmiyordu. Nerden öğrenmişdi Yoongi?

Yoongi gördüğü şaşkın suratla kahkaha attıkdan sonra nihayet dura bildiğinde "Şu suratın çok komik." Dedi. Yine gülmeye başladı. "En son beni 'öldürdüğünde' de bu ifade vardı. Gerçi o zaman canım yanıyordu. Gülememişdim."

Bu sözler Hyunjinin sabrını zorlarken yumruklarını sıktı. Bir kaç adım ileri giderek Yoonginin gözlerinin içine baktığında bu sefer gözlerindeki duygu değişmişdi. Daha çok kırılganlık vardı.

"Neden?"

Bu sefer Yoongi kaşlarını çatan taraftı.

"Ne neden?"

"Neden bütün bunları yaptın? Neden ihanet ettin? Ben seni en yakın arkadaşım sanmışdım. Seni kardeşim bellemişdim. İkimizin de amacı aynı sanmışdım."

Hyunjinin kederle dolu olan sesiyle konuşmasına karşı Yoongi bakışlarını karşısındaki bedenden kaçırmış ve zaten çatılı olan kaşlarını daha da sıkmışdı.

Ardından bakışlarını yeniden Hyunjine çıkardığında diyecek bir sözü yoktu hala daha.

"Bay Lee iyi biri olduğunu söyledi. Böyle bir şey yapmaz dedi. Duygularını biliyordu. Buna inanmışdım. Neden yaptın?"

Hyunjin artık neredeyse ağlamak üzereydi.

"Bay Leeye inanmış mıydın, yoksa inanmak mı istemişdin?"