Buenos Aires /Jakehoon

14

Düşüncelerimi duymuştu.

"Nereden itibaren düşüncelerimi duymaktan bahsediyoruz Yeşil?" Götüm tutuşuyordu. Ona aşık olmamla ilgili bir şeyleri duyduğu belliydi oldukça belliydi ancak ne kadarını? Nereden itibaren?

"Ben.. Yüzbaşı Genevieve'in mektubundan itibaren... Duydum ama yemin ederim kimseye ağzımı açmam. Gerçekten. Kızdın mı bana? Özür dilerim."

Paniklemişti. Çok gerilmişti ve benden korkuyordu. Ona deli gibi aşık olduğumu bildiği halde benden korkuyordu. Kahrolmuştum.
Onu kendime biraz daha çektim ve bulduğum ilk gölgeden geçerek onu odamıza götürdüm. Koltuğuma oturup onu da kucağıma çektim ve tişörtünü çıkarıp dudaklarımın ulaştığı her noktayı öptüm. Tek kelime etmeden.

"Sana asla kızmam. Sen.. Sen artık benim sana nasıl aşık olduğumu biliyorsun ama ben.. Sana olan hislerimi asla basit birkaç kelimeyle anlatamam. O yüzden bana o gün yanıma geldiğinde bana sorduğun ilk soruyu tekrardan sormanı istiyorum."

Gözlerinden bir yıldızın kaydığını met bir şekilde görmüştüm. Gözlerinden bir yaş döküldüğünde ruhum sıkıştı. Gözünden akan her bir yaşı öptüm.

"Daha önce hiç aşık oldun mu?" Yüzünde hafif bir gülümseme vardı sabırsızlıkla cevabımı bekliyor gibiydi.

"Bir kez aşık oldum Yeşil. Daha önce hep sevgililerim vardı ancak hiçbirine aşık olmadım. Ancak ben.. seni gördüğüm andan itibaren sana aşık olacağımı biliyordum. Ancak bir aydır biliyorum ki benim ilk ve son aşkım sen olacaksın ve benim senin için yapmayacağım hiçbir şey yok. Asıl ben senden özür dilerim."

Dudaklarını öpmek için biraz öne eğildim ancak kendini geri çekti ve kucağımdan kalktı. Şaşırmıştım. Belki yarım saat önce bana sarılıp delilerce öpen o değilmiş gibiydi.

"Ben.. Ben seni asla kolay kolay affetmeyeceğim. En azından bu yaptığını asla unutmayacağım. Senin bir şeyleri kenara bırakmana değecek kadar özel olmadığımı söylediğinde benim için her şey.. yerlebir oldu. Ben senden bana aşık olduğunu söylemeni beklerken bu söylediğin.. Ben sana aşık olduğumu söylemek için can atarken... Beni nasıl üzdüğünü bilemezsin. Nasıl göğsümün buz tuttuğunu nasıl bedenimde sıkışıp kalmış hissettiğimi benliğimden bile iğrendiğimi... Sunghoon bana kaç gündür orospun muamelesi yaptığının farkında mısın sen?"

Haklıydı. Çok haklıydı. Ben ise o ne kadar haklıysa bir o kadar da haksızdım. "Ben dersimi aldığımı düşünüyorum Yeşil. Bana bir şans daha verir misin? Bir tek şans istiyorum. Lütfen güzelim.." Bir lağım faresinden daha rezil bir şekilde ikinci şans istemiştim. Harika. Yüzüme sanki ona hakaret etmişim gibi bakmakta çok haklıydı.

"Sen değil miydin beni savaş yüzünden kendinden uzaklaştıran? Bu ne şimdi? Sıçtığının farkına vardığın için şimdi de benden TEKRARDAN bir şans mı istiyorsun?"

Bu vaziyetin üstüne daha da sıçamam diye düşünüyordum.

"Sana sevgilim diyebilmek istiyorum Yeşil."

sıçabilirmişim.

"Hadi ya? Öyle mi? Bunu iki ay sonunda akıl etmenin sebebi ne peki? Tahmin edeyim, EĞER SEVGİLİN OLMAZSAM BİR DAHA SENİ SİKİME TAKMAYACAĞIMI BİLDİĞİNDEN OLABİLİR Mİ." Tamam... oldukça haklıydı

"Jake.. Hepimiz öleceğiz. Ya öleceğiz ya da kılpayı kurtulacağız. İyi düşün güzelim çünkü çok az vaktimiz var."

Ve tekrardan kucağıma çıkıp dudaklarıma yapıştı.