" ភីជុងង! "
ដាំងងើយមុខញញឹមពព្រាយពេលឃើញអ្នកបើកទ្វារផ្ទះ រាងស្ដើងអង្គុយបត់ជើងនៅលើកម្រាល នាយអង្គុយសម្លឹងមើលទ្វារដើម្បីរង់ចាំអ្នកកំលោះត្រឡប់មកវិញ ធ្វើឲ្យបេះដូងរបស់ជុងកន្ត្រាក់យ៉ាងខ្លាំងពេលឃើញស្នាមញញឹមរបស់ដាំង។
នេះដាំងកំពុងរង់ចាំគេត្រឡប់មកវិញអ៊ីចឹងឬ?
" ធ្វើអីហ្នឹង? "
" រង់ចាំភីជុងនោះអី ភីជុងមកវិញហើយ "
" ឃ្លានហើយនៅ?ញាំបាឥឡូវទេ? "
អ្នកកំលោះទិញរអាហារពេលល្ងាចមកដែរ ហើយក៏ដើរហួសរាងស្ដើងយកប្រអប់អាហារទៅដាក់នៅលើតុមូល ប៉ុន្តែដាំអបែរជានៅតែអង្គុយដដែល។
" ដាំង? "
" ដាំងងើបមិនរួច "
អ្នកកំលោះដើរមកលុតជង្គត់នៅទល់មុខរាងស្ដើង ប្រុសម្នាក់នេះចង់ធ្វើបាតុកម្មដាក់គេដោយការរអង្គុយបែបនេះមិនព្រមងើបឬយ៉ាងម៉េច។
" ជើងរបស់ដាំង...កើតប្រក្រៀវ "
" អង្គុយនៅត្រង់នេះយូរប៉ុណ្ណាហើយ? "
" តាំងពីភីជុងចេញទៅ "
ជុងដាក់ដៃលើជើងស្រឡូនរបស់ដាំអដោយការប្រុងប្រយ័ត្ន រាងស្ដើងចងចិញ្ចើមហើយស្រែតិចពេលរាងក្រាស់ចាប់លើកឲ្យអង្គុយលើភ្លៅរបស់នាយ។
" ទ្រាំបន្តិចណា៎ "
ដៃរបស់រាងក្រាស់ដាក់លើជើងស្រឡូនហើយក៏ជួយច្របាច់ឲ្យសាច់ដុំធូរស្រាល ទើបដាំងត្រសុលក្នុងរង្វង់ដៃរឹងមាំហើយក៏លូកដៃឱប.កគេដូចដែរធ្វើរាល់ដង។
" ភីជុងមិននៅដាំងខ្លាច "
" ខ្ញុំទៅរកការងារធ្វើ ហើយក៏បានការងារនៅជិតៗនេះឯង "
" ហើយហេតុអីភីជុងទៅយូរម៉្លេះ? "
" ខ្ញុំមានធុរៈផ្ទាល់ខ្លួន "
ដាំងមិនបានសួរបន្ត គិតតែសម្ងំនៅក្នុងរង្វង់ដៃអ្នកកំលោះយ៉ាងមានសេចក្តីសុខ ពេលជើងធូរស្រាលបាត់ប្រក្រៀវនាងក៏ធ្វើច្រមុះខិតខតមានអារម្មណ៍ដល់ក្លិនចម្លែកដែលជាប់នឹងរាងកាយរបស់ជុង។
YOU ARE READING
Beauty And The Beast ( ចប់ )
Romanceជុង អាឆេន អាយដេន មហាសេដ្ធីទីងងឹតដែលមានប្រវត្តជានាយធំរបស់អង្គភាពសម្ងាត់ដែលរដ្ឌាភិបាលកំពុងតាមចាប់ខ្លួន និងមានរបួសដោយសារត្រូវតាមប្រមាញ់។ គេមិនធ្លាប់គិតទេថាការដែលលោតទម្លាក់ខ្លួនពីជម្រាលថ្មពេលភ្ញាក់ឡើងក៏ជួបទេវបុត្រដ៏ស្រស់ស្អាតនៅកណ្ដាលព្រៃ។ ដាំង ណាត់តាឆៃ...
