Eşim Aslında Benim Lanetim

Bölüm 35

Ay Tanrıçası:

İstediğim tek şey tek kızımın mutlu olmasıydı. Onun için her şeyi yapmaya hazırdım. Her türlü dengeyi bozmaya , ona engel olacak her şeyi durdurmaya hazırdım. Dünya'ya inmek istediğinde onu vazgeçirmek için her şeyi yaptım. Ama o çok güçlü ve akıllı bir kızdı. Her şeyi göze alarak bir sonra ki Tanrıça olma hakkından vazgeçti. Hem Dünya Tanrısı'nın hem benim şartlarımı kabul ettiklerinde mutluluğunu izlemekten başka şansım kalmamıştı. Sereni hiç olmadığı kadar mutlu yıllar geçirmişti.

Ama bu yaptığım herkese adil gelmemişti. Zev yıllarca bana yalvardı. Daha sonra müttefikler topladı ve Ay'a tapmayı bıraktıklarında başka bir anlaşma yapmak zorunda kaldım. Zev'le anlaşma yaparken onun yalnızlığına üzülmüştüm. Beni kullandığını bilmeden sadece ona yardım etmek istemiştim. Bin yıllık bir felaketin başlangıcı olduğunu bilmiyordum.

İlk doğumundan onuncu yaşamına kadar Ay'ın Kızı'nı ben büyüttüm. Onu doğuran bedenler Sereni doğduktan sonra hızla güç kaybetmeye başlayıp bu dünya'dan ay'a geri dönmek zorunda kalmışlardı. Onun gücüyle başa çıkabilecek tek kişi bendim. O benim kızımdı onu bir başına bırakamazdım. Dünya'nın Tanrısı her seferinde farklı bir bedene sahip olmamda yardım etti. Tek şartı gücümü Dünya'da kullanmamamdı. İlk dört yaşamlarında onlara yardım etmeye devam ettik. Ama her seferinde kızımın ölümünü izledim. Döngünün nasıl tamamlanacağını bilmediğim için onu saklamaya başladım. Ta ki onuncu yaşamına kadar.

Dokuzuncu yaşamında Zev'in anıları geri döndüğünde ne yaptığını öğrenebilmiştim. Bu seferde Zev onu daha kolay bulabileceği için onu zamanı gelene kadar saklamaya çalıştım. Kurdu ortaya çıktığında kadere müdahale etmeme gerek kalmadan tekrar Endi'yi bulacağını biliyordum. Öyle de oldu. İris ve Ares'in kendi yollarını izlerken zamanın azaldığın biliyordum. Her şey hızlı gelişmeye başlamıştı. Neyse ki onların bağı çok güçlüydü. Artık kızımın yaşayacağına inancım tamdı. Derken Ay Tutulması zamanı geldi.

Luke dişlerini İris'e geçirmeden önce yaptığım hatayı düzeltmek için son şansım kalmıştı. Başarmıştım. Ares , İris'i işaretlediğinde gerçek bedenim dünya da görünmeye başlamıştı. İris sıcacık bir gülümseme ile bana bakıyordu. Kim olduğumu , bu zamana kadar neler yaptığımı biliyordu.

'' Senin buraya gelemeyeceğini sanıyordum.''

'' Evet Tanrıça olarak gelemem ama buraya ait başka bir bedenim var.''

'' Yaran! Neden iyileşmiyor?''

'' Ah sevgili Sereni hiç birimizin bu zamana ait olmaması gerekiyordu. Bugün sadece seni kurtarmadım. Aynı zamanda Zev'in bu noktaya gelmesine neden olan kişi olarak ödemem gereken kefareti ödedim.''

'' Bu ne demek , ölecek misin yoksa ama sen Tanrıça'sın.'' Ağlamaya başlamıştı. Elimi yanağına götürüp gözyaşlarını silmeye başladım.

'' Evet ben Tanrıça'yım. Ama bu zamana kalmaması gereken bir Tanrıça'yım. Benden sonra Sereni'nin Tanrıça olması gerekiyordu. Ama anlaşmamızda ki şartımı kabul ederek bu hakkından vazgeçti. Ama o şart gerçekleşmediği için Tanrıça'lığım sonlanamadı. Ama artık bana gerek kalmadı. Ölmeyeceğim. Bedenim Ay'ı korumaya devam edecek. Bir sonra ki Tanrıça beden bulana kadar...'' zamanım azalıyordu. Ay tekrar kendini göstermeye başlamıştı.

'' Hala bilincim varken görmek istediğim son bir şey var İris. Senin ve kızımın mutluluğunun artık tamamlandığını görmek istiyorum. Ares kalkmama yardım eder misin?''

Adacığın üstünde üçümüzde ayaktaydık. İris'e dokunarak işaretini sildim.

'' Bin yıl önce Sereni ve Endi birbirlerini burada işaretlemeyi kabul ettiler. Ama artık onların zamanında değiliz.''

İkisi de gülümseyerek birbirlerine döndüler.

'' Sevgili Ares , İris'i işaretleyerek tek ve sonsuz eşin olarak kabul ediyor musun?''

'' Evet.'' Diyerek İris'i işaretledi.

'' Sevgili İris , Ares'i işaretleyerek tek ve sonsuz eşin olarak kabul ediyor musun?''

'' Evet.'' Diyerek Ares'i işaretledi.

Ay bütün ışığının onların üstünde parlamasını izin verirken Sereni'ye son mesajımı yolladım.

'' Ay'ın Kızı , Sereni'm , biricik güzel kızım... Mutlu ol. Ay'ın ışığı her daim üzerinde parlasın.''