Eşim Aslında Benim Lanetim

Bölüm 36 - SON

İris:

Ay Tanrıçası Ay'ın ışığına karışıp kaybolurken minnetle gülümsedim ona. Ares'in sevgi dolu bakışlarıyla karşılaştığımda bir şeyin eksik olduğunu hissettim.

'' Ares ben kurdumu hissedemiyorum.''

'' Ben de hissedemiyorum İris.'' Evet birbirimizi işaretlemiştik ama Sereni'nin sesini duyamıyordum. Kafamın içi bomboştu. Derken mağaranın karanlık kısmından iki kişi el ele bize doğru yürüyordu. Fiziksel bir bedenden ziyade ruh gibi görünüyorlardı. Ares şaşkınlık içinde fısıldadı.

'' Endi ve Sereni...'' bunlar Endi ve Sereni'nin gerçek görüntüsüydü. Önümüzde durdular. Önce Endi konuşmaya başladı.

'' Sevgili Ares , öncelikle yüz yüze tanışma fırsatımız olmasına çok sevindim. Ay'ın Kızı'na aşık olmanın bu sonuçları doğuracağını asla bilemezdim. Ama her ne olursa olsun hiçbir pişmanlığım yok. Sonu nasıl biterse bitsin en başa dönsem yine Sereni'ye aşık olurdum ve bu kaderi yaşardım. Yaşadığın bütün zorluklar için özür dilerim. Dünya'nın Tanrısı'na verdiğimiz söz artık tamamlandı. Sereni'yi kurtardığın için yalnızca ilk Endi olarak değil bu zamana kadar ki bütün Endiler olarak teşekkür ederim.''

Ares ona gülümseyerek karşılık verdi. Sonra Sereni konuşmaya başladı.

'' Sevgili İris , öncelikle yüz yüze tanışma fırsatımız olmasına çok sevindim. Dünya'nın çocuğu'na aşık olmanın bu sonuçları doğuracağını asla bilemezdim. Ama her ne olursa olsun hiçbir pişmanlığım yok. Sonu nasıl biterse bitsin en başa dönsem yine Endi'ye aşık olurdum ve bu kaderi yaşardım. Yaşadığın bütün zorluklar için özür dilerim. Ay Tanrıçası'na verdiğim sözü tutma vaktim geliyor. Yalnızca ilk Sereni olarak değil bu zamana kadar ki bütün Sereni'ler adına sana teşekkür ediyorum ve sonsuz bir mutluluk diliyorum.''

Ona bakarken yaşanan bunca acıya karşı duyarsız kalamadım ve gözyaşlarım akmaya başladı. Sonra birbirlerine döndüler.

'' Seni seviyorum Sereni. Seni sevdim , seviyorum ve bundan sonra hatırlayacağımız bir geçmişle , seni sevmeye devam edeceğim.''

'' Seni seviyorum Endi. Seni sevdim , seviyorum ve bundan sonra hatırlayacağımız bir geçmişle , seni sevmeye devam edeceğim.''

Birbirlerini öperken ay ışığıyla onları kutsuyordu.

'' İris!''

'' Ares!''

Kurtlarımız geri döndüğünde birbirimize sevinçle sarıldık. Hiç nefes almak istemiyor gibi öptük birbirimizi.

'' Seni seviyorum Ares , Eşim, Alfam.''

'' Seni seviyorum İris , Eşim , Lunam.''

O mağaradan çıkarken hala yapmamız gereken bir şey olduğunu biliyorduk. Ama acelemiz yoktu. Bin yıldır beraber olmayı bekliyorduk. Bunun tadını çıkarmalıydık.

Evet , Eşim Aslında Benim Lanetim'di. Başıma gelebilecek en güzel lanet...

SON

BU BÖLÜMÜ YAZARKEN BİRKAÇ DAMLA GÖZYAŞI BIRAKTIM. UMARIM SİZİN DE KALBİNİZ DE BİR YERDE İRİS VE ARES , SERENİ VE ENDİ BİR SICAKLIK BIRAKMIŞTIR. OKUYAN VE DESTEK OLAN HERKESE TEŞEKKÜR EDERİM.

BELKİ DE HAYATIMIZDA LANET OLARAK GÖRDÜĞÜMÜZ BİR ŞEY O KADAR DA KÖTÜ OLMAYABİLİR.

BONUS BÖLÜMLERDE GÖRÜŞMEK ÜZERE.

AY'IN IŞIĞI HER DAİM ÜZERİNİZDE PARLASIN ❤︎