8

315 11 0
                                    

"My Family"

Justice

Sa cafeteria na ako kumain kesa naman umuwi ako. At ang kasama ko ngayon ay si Skyler. Hindi ko nga alam na sasamahan ako nito. Sumunod kasi siya sa akin kanina tapos nag aya kumain. Huwag muna ako umuwi.

Nag order siya ng napakaraming pagkain. At karamihan doon ay kanya.

"Hah! Solong solo ko talaga ito buti walang mga asungot." Saad niya at kumagat ng malaki sa burger niya.

Kumain din ako ng sandwich ko. Hindi pa nagpapakita ang iba niyang kaibigan mukhang busy din sa mga gawain nila. At sila Brave and Seth? Malay ko sa dalawang iyon saan napunta. Wala naman akong pake sa kanila.

"Nga pala bakit ba ganon si Brave nag away ba kayo?" Tanong ni Skyler matapos uminom ng soda niya. Kinunutan ko siya ng noo.

Hindi naman kami nag away sadyang may sapak sa utak kaibigan niya kaya ayon hindi namansin. Napaka isip bata. Mukhang kita naman sa mukha ko na wala akong ginagawang pag away sa kaibigan niya kaya nagsalita ulit siya.

"Ah.. baka nagselos." Bulong niya pero dinig ko naman. Selos? Baliw ba iyon? Sino pagseselosan niya? And first of all bakit siya magseselos?

Mukhang nabigkas ko ng malakas iyon dahil tumawa si Skyler sa akin.

"Ah si Brave? Masyadong possesive 'yon sa mga kaibigan niya."

Really?

"Ayaw mo maniwala? Well.. to tell you this umiyak na 'yan noon nung akala niya aalis sa amin si Gillian. Apaka drama ng lalaki na iyon hindi lang halata." Natatawang kwento niya. Now I'm curious who is Brave before.

"Brave such a bubbly, outgoing, friendly and full of smile boy. Nakuha niya ata sa parents niya pagiging energetic eh lalo na sa mommy niya." Pagpapatuloy niya sa kwento.

Tahimik lang akong nakinig sa kadaldalan niya. While ang isip ko saan napadpad. Brave is lucky to have a parents growing up. Anim na taon palang ako wala na akong parents eh.

How does it feel.. to have a parents while growing up? Wala pa akong muwang sa mundo naiwan na agad ako mag isa sa lugar na puno ng mga mapamantalang tao.

Kagaya rin kaya sila ng parents ni Brave na inalagaan siya hanggang lumaki siya? Would dad let me play football? Would he play with me? What about mom? Would he cook too for me?

I don't envy him I'm just wondering how would it feel to have a complete family or to someone who would love you despite your status. I'm just curious.

"Ayos ka lang?" Skyler asked me when I became quiet. I nodded at him and told him he can finish his food since babalik pa kami sa field dahil may last practice daw sila Seth and this time kompleto silang barkada.

We were walking toward the field when I spotted Brave leaning on the wall. Tahimik siyang nakasandal doon at mukhang hindi kami napansin. I told Skyler na mauna na siya. Tinuro ko naman si Brave kaya tumango siya sa akin para puntahan pa ang mga kaibigan niya.

I went where Brave is.

"Hey," tawag ko sa kanya. Mukhang nagulat pa nga.

"Done sulking?" I asked. Inisnaban niya ako. This kid.

"Who's sulking?" He asked raising his brow. Tumabi ako sa kanya at sumandal din sa pader. I slide my hand on my pants pocket and look at him.

"Brave's sulking without reason? I wonder why.." I said with a teasing voice. Masama siyang tumingin sa akin.

"So tell me why are you avoiding me." Hindi naman sa iniisip kong hindi niya ako pinapansin. Pero hindi naman ako bobo not to read the sign.

He sighed and look away from me.

Roses and Champagne :  Blue and GreyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon