[yarı texting,]
Bitirdiği sigarasını yere atıp is kokan ellerini kahverengi saçlarının arasından geçirip tebessüm etti. Acı bir tebessümdü bu, az önce benim ona sunduğum tebessüme çok benziyordu.
"Yalnız olmam gerekiyordu. Herkesin üstüme düşüp 'her...
Yorumun satır arası olması lazım bunu da söyleyeyim rastgele yorumları silerim.
İyi okumalar. 💕
🧚🏻♀️
"Yanında aldığım her nefes, birer virgüldü acılarıma."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İnsan bazen kendini hiç beklemediği bir yerde, hiç beklemediği birinin kollarında bulabiliyordu. Beklenmeyen o insan en zor zamanlarda çıkagelip tüm dertleri unutturabiliyordu. Son zamanlarda Ayaz'ın yaptığı gibi. O olmadan önce tek başıma yüklendiğim acılarım vardı. Şimdi yüklendiğim o acıları omzumdan teker teker alıp yerine güzel anılar koyan biri var.
Gece eve geldiğimizde Ayaz beni kendi yatağına yatırıp sabaha dek başımda beklemişti. Ne zaman gözümü açsam baş ucumda, saçımı okşar vaziyette bulmuştum onu. Bazen ninniler mırıldanıyor bazen de korkmayayım diye yanımda olduğunu belirtiyordu.
Dün gece huzurlu uyuduğum nadir gecelerdendi, onun sayesinde.
Yatakta oturur vaziyete geldiğimde burnuma dolan kokuyu içime çektim. Yastığı, yatağı, odası evindeki her şey Ayaz kokuyordu sanki. Yatağın ucuna baktığımda özenle katlanmış kıyafetler olduğunu gördüm. Eşofman ve bol bir hoodie vardı.
Hoodieyi üstüme geçirdiğimde eteklerimin boyunda olduğunu gördüm. Eşofmana gerek duymadan tekrar aynı yerine koyduğumda odaya biraz daha göz gezdirecekken sesler duydum.
"Anne, anne gitme!"
Odadan çıkıp salona girdiğimde terler içinde yatan Ayaz'ı gördüm. Anında yanına gidip elimi alnına yasladığımda cayır cayır yanıyordu.
"Ayaz, uyan bak ben buradayım. Aç gözünü."
Havale geçirmesinden korkuyordum.
Mutfağa doğru ilerleyip dolapları karıştırmaya baktım. İstediğim gibi bir kap ve havlu bulduğumda hızla ılık bir su hazırlayıp Ayaz'ın baş ucuna geçtim. Havluyu alnına koyduğumda yeniden ayaklanmıştım ki bileğime sarılan güçsüz eller ile duraksadım.
"Gitme, ne olur gitme anne."
Gözümden istemsiz bir damla yaş düştüğünde anında silip tekrardan yerime oturdum. Ellerimi terden ıpıslak olmuş saçlarının arasına atıp okşadım usul usul.
Alnındaki havluyu aldığımda sıcacık olduğunu fark ettim. Böyle olmayacağını fark edince elimi Ayaz'ın yanağına koyup yavaşça yaklaştım ona.
"Ayaz uyan duş alman lazım. Ya da hastaneye gidelim olmaz bu böyle."
Yavaş yavaş gözlerini açtığında doğrulmaya çalıştı.
