2.2

198 21 43
                                    

Bölüme geçmeden önce rahatsız olduğum bir durumdan bahsetmek istiyorum.

Biliyorsunuz ki wattpadde hikaye yazan kişilerin belirli bir motivasyonu var. Benimde bu konudaki motivasyonum sizlerin düşüncelerinizi belirttiği yorumlar ve elbette oylar. Ama kitap 2K okunmaya yaklaşırken düzenli yorum yapan tek bir kişi, oy veren de birkaç kişi.

Bir emek veriyorum ve bunun değer görmemesi canımı çok sıkıyor. Pazartesi vizelerim başlıyor ona rağmen 1000+ bölümler yazıp iki günde bir bölüm atıyorum. Hâliyle karşılığını görememek üzüyor.

Lütfen içinizden geldiği gibi satır arası yorum yapıp yıldızın içini doldurabilir misiniz?

Keyifli okumalar. 💕

•••

"Herkesten çok güldü. Belli ki acı çekiyor."

"Oha nasıl yani Kaan ile Ayaz ezelden beri düşman mı?"

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


"Oha nasıl yani Kaan ile Ayaz ezelden beri düşman mı?"

Kızlar benim gibi bir anda telefona doğru şaşkınca baktıklarında, Gökçe iç sesimin dışa vurumu olmuştu ve hepimiz Ayaz'ın grupta neden o kadar hiddetlendiğini anlamıştık.

Grupta biraz daha konuşulduktan sonra Ayaz, kızlar üç saate gelirsiniz açıyoruz mekanı demişti. Bunun üzerine de mekana en yakın ev Kainat'ın ki olduğu için onlara gelmiştik. Toygar'ın bir şeyler bildiğinden emin olduğumuz için de Toygar mekana giderken onu aramış her şeyi sormuştuk. Tabii bunun için Gökçe'nin cazibesini kullanmıştık.

Toygar başta anlatmasa da Gökçe'ye dayanamayıp ötmüştü. "Aslında Ayaz'ın iki sebebi var ama siz birini bilseniz yeter." demişti. Diğer sebebini ısrarla sorsam da asla söylememişti.

"Biz yıllardır içinizdeyiz acaba bundan neden yeni haberimiz oluyor?"

İpek'in sorusuyla telefonda, aylak aylak adım atarak yürüyen arkadaşımıza baktım. Mekana gitmekten çekiniyordu, Ayaz yüzünden.

"Çünkü bu piç herif yıllardır karşımıza çıkmıyordu."

Toygar mekana doğru yaklaştığını söylediğinde gittikçe yükselen sesler ile kulaklarımızı resmen telefonun içine soktuk.

"Sikmeyeyim evveliyatını Kaan. Şu pislik adamlarınıda topla çık git amına koyayım."

Ayaz'ın sesi kulaklarıma dolduğunda korkarak telefona baktım.

"Hassiktir! Kızlar kapatmam lazım."

Toygar bir şey dememizi beklemeden telefonu kapattığında kızlarla aynı anda birbirimize baktık. Sanırım mekana belirlenen saatten bir tık önce gidecektik.

sende hissettin mi?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin