2.4

188 20 28
                                    

"Sen kalbimin ihtiyacısın."

Ayaz'dan

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Ayaz'dan

Ömrümün hiçbir evresinde kendimi bu denli huzurlu hissettiğim bir dönem olmamıştı. Deyimi yerindeyse ayaklarım yerden kesilmiş gibi hissediyordum. Daha önce çok kadın girdi hayatıma, dolu dolu yaşadım birçok şeyi. Ama tek bir dokunuşuyla tüm vücudumu ele geçiren bir alevi harlayan, tek güzel sözüyle günümü güzelleştiren olumsuz herhangi bir kelimesinde günlerimi mahvedecek kimse olmamıştı.

Ayla, böyle bir kadındı. Beni hem dengede tutuyor hem de tüm dengelerimi bozuyordu. Onun yanında tüm vücudum atağa geçiyor, kalbim göğüs kafesimin içinde hapsedilmiş bir suçlu gibi atmaya başlıyordu, sığamıyordu yerine.

Düşünmeyi bırakıp önümde duran içkimden koca bir yudum aldım. Toygar, omzuma dostane bir şekilde dokunup ona dönmemi sağladığında baktım sadece suratına. Ne diyeceğini bekliyordum.

"Ne zaman söylemeyi düşünüyorsun?"

İnan bunu kendime yüzlerce kez sordum.

"Hâlâ kalbini bana açmış değilken nasıl çıkabilirim karşısına? Hay amına koyayım, nefret ediyorum gizli saklı işlerden!"

Uygar, geldiğinden beri üzerimden çekmediği bakışlarını barın içinde gezdirdi.

"Ulan piç herif madem anonim sendin bizden niye sakladın! Biz neyiz!"

Sakince sinirinin geçmesini bekledim. Normal bir zamanda bana bu şekilde sesini yükseltse çakardım yumruğu suratına ama bu sefer haklıydı.

"Amına koyayım şu it bile biliyor," Ozan eli ile Toygar'ı gösterdi. "bi biz mi battık kardeşim? Saklayamaz mıydık sırrını?"

"Ama ayıp oluyor alınıyorum kardeşim." Toygar yalandan dudak büzdüğünde geçirdim kafasına bir tane.

Bu zamana dek herkesten saklıyordum Ayla'yı sevdiğimi. Toygar her anıma şahit olduğu için öğrenmişti anonim meselesini.

"Ulan ayrıca sen onca zaman boyunca anonimi bilmene rağmen nasıl her şeye şaşırarak tepki verdin. Oscarlık oyuncusun anasını satayım."

Uygar'ın konuşmasının ardından Toygar sırıtıp göz kırpmıştı.

"Gevşek herif."

Gülüşmeye başladıklarında bende gülmüştüm. Her ne olursa olsun onlara sahip olduğum için şanslıydım. Bazen suratlarını dağıtmak istememde sevgidendi.

sende hissettin mi?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin