Trapped By Him

CHAPTER 88

Lucy POV

"Lucy wake up!"

"Come on, wake up!"

"You're crying for goodness sake"

Bigla akong naalimpungatan sa isang boses na tumatawag sa akin. Ngayon ko lang napansin na nakapatong ang ulo ko sa balikat ni Elias at tila'y ginigising niya ako.

Teka, bakit nandito ako? Diba nasa bar ako? Pamilyar din ang lugar na kinaroroonan ko ngayon. Para akong nasa hospital, sa Emergency Room to be exact

"Did you have a nightmare? You're crying" sabi ni Elias kaya agad ako napatingin sa kaniya na may pag tataka sa mukha

"Anong ginagawa natin dito?" Takang tanong ko sa kaniya

"Ha? Syempre nandito tayo kasi nasa Emergency Room si Mary" sagot nito at napataas ang kilay ko sa sinabi niya

"Anong pinag sasabi mo dyan? Mary already died. Apat na araw na nga siyang nakaburol eh, nababaliw ka ba?" Mabilis kong sambit

"What are you talking about---"

"Tsaka nasa bar ako, paano ako napunta dito? Bakit ako nandito?"

"Lucy, can you please calm dow----"

"Elias are you fooling around on me? Aalis na ako!" Sambit ko sabay tayo ngunit hinawaka ni Elias ang kamay ko at pinigilan

"Lasing ka ba? O di kaya ay nananaginip ka ng gising? Anong burol ka dyan? Buhay pa si Mary" sambit nito at peke akong tumawa sa harapan niya

"Yan, tumawa na ako. Stop this nonsense!" Inis kong saad at nag pumiglas sa hawak niya

"Teka lang, ano ba ang problema m--"

"Hindi porket lasing ako ay mauuto mo na ako. Stop joking around, Elias" I said and I was about to leave him but he still keeps holding my hand tightly and suddenly hug me

"May napanaginipan ka bang masama? Its just a nightmare, this is the reality" bulong nito sa akin at hindi ko mapigilan ang sarili ko kundi ang umiyak

"M-Mary already died! S-She left me!Stop making me believe your lies. Kitang kita ko ang mukha ni Mary na nasa loob ng kabao at walang buhay" naiiyak kong sambit sa kaniya ngunit mas lalo lang humigpit ang yakap nito sa akin

"Lucy, calm down. Mary is still in the Emergency Room to remove the poison out of her body. Everything will be alright, its just a nightmare and it will never happen" pampakalmang saad ni Elias sa akin

"Breath in and Breath out, Calm Down Lucy. Thats right!" he said and I immediately follow him. Para na akong may hika sa lagay kong 'to dahil nahihirapan na ako huminga sa iyak ko.

"Wag mo sanag masamain ang tanong ko pero gusto ko sana malaman kung ano ang nangyari sa panaginip mo" sabi nito at napabuntong hininga na lang ako

"Since when I'm sleeping?" Biglang tanong nito sa akin

"While crying, you slept on my shoulders for almost maybe an hour ago" sagot nito at napahinga ako ng maluwag

Totoo ba 'to? Panaginip ko lang ba lahat nang yun? Bakit naman ako nag karoon ng panaginip kung saan namatay at naka burol na si Mary? Wag nitong sabihin ay masamang pangitain 'to o hindi kaya ay pahiwatig na ito para maging handa ako kung sakaling mamatay nga si Mary? Oh god, wag naman sana ako paglaruan ng tadhana. Ayaw kong makita ang walang buhay na katawan ni Mary sa pangalawang pagkakataon.

"Lucy, what happened to your dream?" Pangungulit na tanong ni Elias at humiwalay na ako sa yakap niya

"Nevermind. Wala lang yun" saad ko sa kaniya at kung makatingin siya sa akin ay halatang hindi niya ako paniniwalaan