"Bad Liar"
အပိုင်း(၅)
"ဆိုင်က ဝန်ထမ်းတွေ အလုပ်ထွက်ကုန်ကြလို့ လစ်လပ်နေရာတွေ များနေပါတယ် သူဌေး"
ဦးမင်းထက်သည် မန်နေဂျာ တင်ပြလာသည့် ဝန်ထမ်းလိုအပ်ချက်စာရင်းကို ကြည့်နေရာမှ ခေါင်းကို တဆတ်ဆတ် ညိတ်ပြနေသည်။ လပိုင်းအတွင်း လစ်လပ်သွားသည့် ဝန်ထမ်းဇယားကိုကြည့်ရင်း နှုတ်ထွက်နှုန်းသည် ဦးမင်းထက်အတွက် ဘယ်လိုမှ လျစ်လျူရှူလို့ မဖြစ်သည့် အခြေအနေပင် ဖြစ်သည်။
"ဒီရက်တွေကျမှ ဝန်ထမ်းတွေက ဘာလို့ အများအပြား နှုတ်ထွက်နေကြတာလဲ။ ဆိုင်မှာ တစ်ခုခု အဆင်မပြောတာများ ရှိလို့လား"
ဦးမင်းထက်သည် မိမိဇနီးနှင့် သမီးတို့၏ သတင်းစကားများကို အတော်အသင့် ပြန်ကြားရသော်လည်း အခြေအနေကို သေချာရိပ်စားမိနိုင်ရန်အတွက် မသိဟန်ဆောင်က စကားစလိုက်၏။
"ဟို မရှိပါဘူး။ ဒီအတိုင်း မိသားစုကိုလွမ်းလို့ဆိုတဲ့ အကြောင်းပြချက်နဲ့ပဲ အလုပ်ထွက်သွားကြတာပါ"
"အင်းလေ။ ဖြစ်သင့်တာပါပဲ။ ဝန်ထမ်းအသစ် ထပ်ခေါ်ဖို့ကို စီစဥ်နေပြီလား"
"ဪ ဟုတ်ကဲ့။ သူဌေးကန်တော်က သူ စီစဥ်လိုက်မယ်လို့ ပြောပါတယ်"
"နေရီကလား"
"ဟုတ်ပါတယ် သူဌေး"
"နေပါဦး သူက ဒီဘက်တွေမှာ အတွေ့အကြုံရော ရှိလို့လား"
"ဒါတော့ ဗီးလည်း မပြောတတ်ဘူး သူဌေး"
"အေး အေး ကောင်းပါပြီ။ ဗီးလည်း လုပ်စရာရှိတာ သွားလုပ်လို့ ရပါပြီ"
"ဟုတ်ကဲ့"
ဦးမင်းထက်သည် မန်နေဂျာကောင်မလေး ထွက်သွားပြီးနောက် အခန်းတစ်ခုလုံးကို ဝေ့ဝဲကြည့်လိုက်၏။ ရုံးခန်းငယ်လေးသည် နေရာတိုင်းမှာ သမီးဖြစ်သူ၏ အငွေ့အသက်တွေ အပြည့်ဖြင့် လွှမ်းမိုးနေတုန်းပင် ဖြစ်သည်။ သမီးကို သတင်းစာထဲမှာ အမွေပြတ်စွန့်လွှတ်ကြောင်း ကြေငြာခဲ့ပြီးနောက် ဦးမင်းထက်သည် သမီးနှင့် ပတ်သက်သမျှ အရာအားလုံးကို သိမ်းဆည်းဖျောက်ပစ်စေခဲ့၏။ သို့တိုင် သမီးဖြစ်သူ၏ အရိပ်အယောင်များကို နေရာတိုင်းမှာ တွေ့နေခံစားရနေသေးသည်။
