KAYSUN : KISKANÇLIK

BÖLÜM 52

" Bazı insanlar ... İnsanın başına gelen en kötü adaletsizlik . "

Kaya , şirketin terasındaki kanepede oturuyordu . Bugün şirkete geldiğinden beri işine odaklanamamıştı . İçindeki korku onu mahvediyordu . Pırıl ' ın onu öptüğü an onları birisinin görme ihtimali onu korkudan öldürüyordu . En büyük korkusu da bunu Suna ' nın öğrenmesiydi . Suna ' yı her gördüğünde bu korku daha da artıyor , birşeylerden şüphelenmemesi için ondan resmen kaçıyordu .

Tam o sırada Orhan geldi ve yanına oturdu . Kaya , onu umursamadan önündeki manzaraya odaklanmaya çalıştı . Ama Orhan ' ın gözleri onun üzerindeydi ve o bunun farkındaydı .

Orhan , " Neden işini yapmıyorsun . "

Kaya , ona bakmadan burnundan güldü . " Neden işimi yapmıyorum , öyle mi ? ( Ona döndü ve yüzünü ciddi bir ifade kapladı . ) Ne fark eder ki ? Ben burada akşama kadar çalışsam da çalışmasam da kendini süs bebeği sanan oğlun elinde sonunda herşeyin sahibi olacak . "

Orhan , " Tek derdin bu değil mi ? Tek derdin mirastan pay almak . "

Kaya , " Hayır ! Tek derdim çok sevgili babanızın adaletli olması ve ayrımcılık yapmaması . Sürekli takılmış plak gibi 'Ferit , Ferit ' diye gezmemesi ! "

Orhan , derin bir nefes vererek , " Neden geldiniz Kaya ? Neden yıllar sonra annenle beraber ta Londra ' dan buraya geldiniz ? "

Kaya , " Neden soruyorsun ki ? "

Ardından , " Aaa , doğruya yaa , çünkü mirastan pay almamızı istemiyorsun . Sadece senin ve oğlunun mirastan pay almasını istiyorsun . "

Orhan ise sadece onu dinledi . Hiç birşey demedi . Sadece düz bir surat ifadesiyle onu dinledi .

Kaya , " Hiç merak ettin mi ? "

Orhan sorgulayıcı gözlerle bakarken , "Neyi ? "

Kaya , " Annemi ... Mesela annem sırf erkek değil kadın olduğu için onu ve anneannem yerine seni ve anneni seçtikten sonra ne yaşadığını hiç merak ettin mi ? "

Kaya ' nın yüzünde düz bir ifade ve sesinde sertlik vardı .

Ardından , " ... Ya da beni ? Senin oğlun yalılarda onu seven annesi , babası ve tabiiki de dedesiyle mutlu bir çocukluk geçirirken benim çocukluğum bağımlı bir baba ve hasta bir anneyle geçti ."

Orhan şaşkınlıkla , " Hasta bir anneyle mi ?"

Kaya , başını sallayıp acı bir gülümsemeyle , " Yaaa ... Benim sadece o aptal ilaçlarla ayakta durabiliyor . Hastanede doktor da ilaçlarından bahsetmişti . Ama nedenini hiç düşünmemişsiniz - ki hiç şaşırmadım . - Zaten sizden de böyle bir hareket beklenir ."

" Risk azaldı ama hastanın durumu hala tehlike de . İlaçlarını düzenli almamış . "

Orhan , sadece sustu . Kaya ' nın son söylediklerini düşündü . Haklıydı , bir kez olsun onların ne yaşadığını merak edip de sormamıştı .

Kaya ise Orhan , hiç birşey demeyip sustukça daha da sinirleniyordu . Önüne döndü ve manzarayı izlemeye başladı .

Ardından derin bir nefes vererek , " Benim annem iki tane , çift kişilikli . Bazen ... Onun için çok değerli olurdum . Ama bazen de ... Ama bazen de herşeyin suçlusu bende olurdum . Benden nefret ederdi . " derken gözleri dolmaya başlamıştı .

Orhan , " Kaya ben ... Ben bilmiyordum . "

Kaya , ona acı bir gülümsemeyle bakarak , " Bilmiyordun çünkü sormadım . Sormadın çünkü tek derdin bizim mirastan pay alma ihtimalimizdi . "

Orhan , " Kaya , ben özür dilerim . Gerçekten çok üzgünüm . "

Ardından , " Ama telafi edeceğim , sana söz veriyorum ... ( Elini Kaya ' nın omzuna koyarak ) Benden sana dayı sözü ... " derken Kaya , ona bir anda sarıldı .

Orhan , bunu beklemiyordu , hem de hiç beklemiyordu . Geçirdiği ufak çaplı şoku atlattıktan sonra o da Kaya ' ya sarıldı .

Açıkcası Kaya ' nın böyle birşey yapmasını kendi de beklemiyordu . O an ki duygu karışımının etkisiyle ona sarılmıştı . Ayrıca Kaya , o an Orhan ' ın onu ilk defa yeğeni olarak gördüğünü fark etmişti . Kaya ' nın dayısı olduğunu kabullenmişti . Hatta ona herşeyi telafi edeceğine dair söz vermişti . Dayı sözü ...