ARDIÇ (BxB)

Bölüm 16: Yeni Ev

"Ardıç'ım evimize hoş geldin." dedi Alparslan evin kapısını açarken.

Işıklar tüm evi aydınlatırken ayakkabılarını kenara koyup içeri girdi Ardıç.

İkili direkt salona doğru ilerlerken bir emlakçı edasıyla evi tanıtmaya başladı Alparslan. "Burası mutfağımız. Açık ama olsun ikimizden biri yemekle uğraşırken bile birbirimizden mahrum kalmayacağız."

Ardıç gözlerini salon tarafına çevirirken krem rengi köşe koltuğa ve benzer renk tonuyla ilerleyen ünite ve sehpalara baktı. "Salonumuz, ben zamanımın çoğunluğunu dışarıda geçirdiğim için çok eşya doldurmadım ama sen istersen hemen yeni bir salon takımı alabiliriz Ardıç'ım." dedi Alparslan hevesle sevgilisine bakarken.

"Burada misafir banyomuz var. Karşıda iki kişilik boş bir misafir bir odası var bazen Göktuğ malı evime zorla yerleştiğinde bu odada kalıyordu. Şimdi berkeyle saadet içinde burada uyuyabilirler."

İkili diğer odaya geçerken odanın ortasına duran kocaman yataktan onların odası olduğunu anlamıştı Ardıç. "Burası bizim odamız eve gelen ablaya söyledim hemen dolapta senin kıyafetlerin için yer açtı. Yatağı zamanında iyi ki king boy söylemişim ama yine de senden bir santim bile uzakta yatacağım anlamına gelmesin. Burada ikimizin banyosu var küvette istediğimiz kadar vakit geçirebiliriz."

"Şimdi sırada evin en beğeneceğini düşündüğüm odası var hazır mısın?" dedi Alparslan heyecanlı bir ses tonuyla. Ardıç kafasını sallarken yavaşça kapıyı açıp ışıkları yaktı Alparslan.

"Burası Ardıç'ımın küçük resim atölyesi olarak düşündüm. Sağ olsun şirketteki mimar Gökhan abim tasarlamada yardımcı oldu. Yerleri ve duvarların malzemelerini boya lekesi tutmasın diye özel seçtik bu yüzden dilediğin gibi resim yapabilirsin. Burada tuvalin var. Yanına boya malzemelerinin olduğu dolap koyduk. Hangi boya markasını kullanıyorsun bilmiyorum ama Berke'ye sorduğumda en iyi marka bu dediği için bunu tercih ettim. Kenarda fırçalarını ve ellerini yıkabileceğin minik bir lavabo var."

Alparslan karşı duvarın olduğu yere geçerken odayı tanıtmaya devam etti. "Burada resimlerini kurutabilmen için özel bir mekanizma düşündük tuvalleri buraya sabitleyip kurutabilirsin. Aynı zamanda minik bir sergi alanı gibi kullanabiliyor."

"Bu çalışma masası aynı zamanda çizim yapabilmen için mekanizması var ortası yükselip alçalabiliyor. İçine yine Berke'ye güvenerek ihtiyacın olabilecek malzemeleri koydum ama umarım beni kandırmamıştır pis pis sırıtıyordu çünkü."

"Burada yine biten tuvallerini koyabilmen için açık dolap mekanizması var. Kenara da istediğin zaman dinlenebileceğin açılabilen bir koltuk koydum. Hemen yanında minik bir kitaplık var ne zaman istersen kitapçıya gidip istediğin gibi doldurabiliriz. Nasıl buldun odayı?" diye hevesle sordu Alparslan.

Alparslan Ardıç'a bakarken gözlerinin dolu dolu gördü. Alparslan şimdi fark ediyordu ki eve girdiğinden beri hiç konuşmamıştı sevdiği. Ardıç'ın ağzından küçük bir hıçkırık çıkarken hüngür hüngür ağlamaya başladı. Alparslan Ardıç'ın yanına koşarken kollarının arasına çekti sevgilisini.

"Ardıç'ım noldu beğenmedin mi odayı? Ağlama nolur kıyamam ben sana. Sen nasıl istersen öyle tasarlarız odayı olur mu? Proje teslimine bile yetişir gerekirse."

Alparslan kenardaki koltuğa otururken Ardıç'ı kucağına çekti. Ardıç yüzünü Alparslan'ın boynuna gömerken küçük küçük iç çekerek ağlamaya devam ediyordu. Ardıç'ın bu sessiz hali Alparslan'ı iyice korkutmaya başlarken elinden geldiğince feromonlarını yayarak sakinleştirmeye çalıştı.