ARDIÇ (BxB)

Bölüm 21: Tedavi

Ardıç 202 numaralı odanın kapısını yavaşça ittirirken hasta yatağında yatan annesine baktı.

"Annem ben geldim." Dedi Ardıç kapıyı yavaşça kapatırken.
Sevda hanım hemşiresinin yardımıyla yatağı dik konuma getirirken en küçük oğlunu görmesiyle gözleri doldu. Ameliyat olup rehabilitasyon merkezindeki tedavisine başlayalı iki hafta geçmişti. Feromon bezlerinin tamamen alınmasıyla hareket fonksiyonunun bir kısmını kaybetse de eski ilaçlarını ve tedavisini bırakmasıyla aklı yerine gelmiş, çocuklarını büyümüş olarak görünce anlamdıramayıp sinir krizi geçirmişti talihsiz kadın.

O andan beri ne zaman bir çocuğu ziyarete gelse gözleri doluyor kaçırdığı o beş seneye yanıyordu.
"Sana da merhaba Nedim abi. Size dışarıdan bir şeyler getirdim ama sakın kat doktoru görmesin." diyerek torbaları masanın üstüne bıraktı Ardıç. Oda iki kişilik olmasına rağmen annesi tek kalıyor, hemşireleri Nedim -Ardıç'tan ona ısrarla abi demesini istemişti- annesiyle özel olarak ilgileniyordu.

Tüm bunların Alparslan sayesinde olduğunu biliyordu Ardıç. O gün kardeşlerinim yanında bir şey söylemese de bir derneğin bu kadar masraflı bir tedaviyi bedavaya karşılamayacağı aşikardı. Ki bunu merkezdeki görevlilere sorarak da böyle bir yardım kampanyasının olmadığını teyit etmişti.

Yine de Alparslan'a kızamıyordu Ardıç. Diğer türlü  ailesinin kabul etmeyeceğini bildiğinden böyle bir yol bulmuştu kendince. Annesinin tedavisi biter bitmez ücretini öğrenecek kardeşleriyle birlikte bu parayı ödemek için elinden geleni yapacaktı o yüzden.

"Ardıç oğlum ne gerek vardı." diyerek masanın üzerindeki poşetlere baktı Sevda.

"Olsun annem sen Keriman teyzenin böreklerini çok severdin eskiden. İyileştiğini duyunca hemen sana iki tepsi yapıverdi. Eski gün grubunuzla bir gün ziyarete geleceklermiş seni."

"Gelsinler gelsinler buyursunlar." dedi Sevda hanım.
"Sevda bu börekten sadece bir parça yiyebilirsin anlaştık mı? Sana küçük parçalara böleyim ki sindirmen kolay olsun." diyerek börekleri küçük parçalara böldü Nedim.

Banyo hariç Sevda'nın tüm fiziki aktivitelerini yaptırıyor yeme içmesinden tut ilaçlarına kadar kendisi ilgileniyordu. Sevda ilk başta adamdan çekinse de onun gözlerinde gördüğü şevkate hemen alışmış, yanakları eski zamanları anımsatırcasına al al olmuştu.

Sevda bir yandan Nedim'in çatalı uzatmasıyla böreğini yiyor Ardıç'ın beş senede yaşanan önemli olayları anlatmasını dinliyordu.

"Feridun abi de Gülşah ablama aşık işte. Bilerek markete ablamı gönderiyorum bazen konuşsunlar diye. Adım atamadı bir türlü ama yan yana geldi mi konuşuyorlar."

"Feridun küçüklükten beri ablana aşıktı zaten. Ablan evle ilgilenmekten evlenemedi o da bu yaşına kadar bekledi demek. İyi çocuktur Feridun ben iyileşip bir eve döneyim en yakın zamanda istemeye gelsinler."

"Ablam biz varız diye çok yüz vermiyordu ama bence onun da gönlü var." dedi Ardıç böreğinden bir ısırık alırken." "Ali abim de Esma diye bir kızla çıkıyor mahalleden. Kız kendi çıkma teklifi etti abime." Nedim sohbet etmeleri için onları yalnız bırakırken ikili konuşmaya devam etti.

"Ay hiç sevmiyorum Esma'nın annesini çok dedikodu yapıyor diye güne almamıştık zamanında çok bozulmuştu. Kızı da çok şımarıktı hala öylemidir bilmem."

Annesinin kaynana modunu açmasıyla gülümsedi Ardıç. Bu hallerini çok özlemişti.

"Kızı hatırlamıyorum ben ama abim öyle çok aşık değil takılıyorlar gibi sadece."

"Ah Ali'm hayali olan üniversiteye gidebilseydi keşke. O da senin gibi çok başarılı olurdu. Kendine göre birini bulup yuvasını kurmuştu şu an belki."