ARDIÇ (BxB)

Bölüm 25: Yılbaşı II

"Sen daha fazla üşümeden içeri geçelim Ardıç'ım." dedi Alparslan dudaklarını sevgilisinin dudaklarından çekerken.

Ardıç kafasını sallarken el ele mekandan içeri girdiler. Ardıç içeri bakarken Alparslan'ın doğum gününden bile daha kalabalık olduğunu gördü.

Sahnede dört kişilik bir grup canlı müzik söylerken çoğu insan sahnede dans ediyor veya iki kişilik yüksek masalardaki bar sandalyelerinde oturuyordu.

"Alparslan ben acıktım burada yiyecek bir şey yok mu?" diye sordu Ardıç.

Alparslan sevgilisine şaşırarak baktı. Normalde hiç yemek yemese bile sesini çıkartmazdı.

"Aşkım burda yiyecek bir şey yok ama bizim çocuklardan birine söyleyeyim getirtsinler."

"Alparslan insanları uğraştırmayalım eğleniyorlar."

"Yok Ardıç'ım onlar yardım etmekten mutluluk duyar. Hemen sevdiğin şeyleri sipariş veriyorum ben." diyerek yanından ayrıldı Alparslan.

İnsanlar son ses müzikle eğlenirken boş bir iki kişilik koltuk buldu Ardıç. Hemen otururken sahnedeki insanlara baktı. Çoğunluğu çift olan kalabalık sürtünerek birbirine dans ederken yabancı alfaların kokusunu almasıyla midesi bulanmıştı.

Kafasını koltuğun koluna koyarken mide bulantısının geçmesini bekledi. Gözlerini kapatırken bir anda kendisini aşırı uykulu hissederek kısa bir uykuya daldı.

Uykusunun arasında biri ona seslense de gözlerini bir türlü açamıyordu Ardıç.

"Ardıç abi, Ardıç yenge."

"Ne yengesi oğlum."

"Abi uyanmıyor napayım. Soğuyacak yemek."

"Dürtsek mi?"

"Dürt de Alparslan reis de bizi dürtsün."

"Feromonlarımızı mı yaysak?"

"Oğlum bugün yaşayacağımız son gün mü olsun istiyorsun?"

Ardıç yakınındaki seslere gözlerini açarken üzerine eğilmiş iki gence baktı.

"Abi çok konuştuk ama uyanmadın bir türlü yemeğini getirdik." dedi gençlerden biri.

"Kusura bakmayın duymamışım çok teşekkür ederim." dedi Ardıç poşeti alırken.

Poşetten güzel kokular yayılırken hemen içindekileri açıp yemeğe koyuldu Ardıç. Bu sırada da kendiyle dedikodu yapmayı ihmal etmiyordu.

"Oha o ikisi çıkıyor muydu?" dedi kendine hamburgerinden bir ısırık alırken. Alkolün de etkisiyle herkes yavaştan ortamın havasına girmiş gibiydi.

"Hayatının hatasını yapmasa bari." dedi Ardıç kendi kendine patatesini mayoneze batırırken.

Gözlerini insanların arasında dolaştırırken gördüğü ikiliyle dondu.

Berke ve Ali abisi kalabalığın içinde sarmaş dolaş dans ediyordu.

Ardıç  kolasının bir kısmını üzerine dökerken ağzından sadece şaşkınlık nidası çıkabildi. Müdahele etsem mi diye düşünürken yetişkin iki insanın hayatına karışmamaya karar verdi. Berkeyle elbet sonra konuşurdu.

Ardıç'ı garip bir hüzün kaplarken Alparslan'ın da ortada olmamasıyla sebepsizce gözleri doldu.

"Ay niye böyle oldum ki ben." dedi Ardıç gözlerini elinin tersiyle silerken. Önündeki yarısı yenmiş hamburgere bakarken biraz önce afiyetle yediği yemek midesini bulandırmıştı.