ARDIÇ (BxB)

Bölüm 19: Tatlı

Ardıç'ın zevk çığlıkları tüm banyoyu doldururken Alparslan dudaklarına yapışarak onu susturdu. Ardıç kollarını Alparslan'ın boynuna dolayıp dudaklarını ona daha çok bastırırken bir yandan kucağında zıplıyor , zıplamasın etkisiyle küvetteki su taşarak dalgalar halinde banyoya dağılıyordu. Ardıç'ın hareketleri yorgunluktan iyice yavaşlarken Alparslan elini Ardıç'ın beline yerleştirerek hareketlerini yön verdi. Ardıç'ın inlemelerinden gittikçe sona yaklaştığını fark eden Alparslan sert bir şekilde Ardıç'ı zıplatmış, penisini çıkarıp tekrardan kendini sevgilisinin en derinine gömerken ikisi de inleyerek boşalmıştı.

"Artık boşalmak için kendime dokunmama bile gerek kalmıyor." dedi Ardıç nefes nefese. Alparslan hala içindeyken saçlarındaki sular damlalar halinde vücudana düşüyor, sıcak suyun etkisiyle yanakları kızarmaya devam ediyordu. Alparslan bu manzaranın etkisiyle tekrar sertleşirken Ardıç içindeki sertliği hissetmesiyle inledi.

"Alparslan çok yoruldum." diye sızlandı Ardıç. Yatak odalarında bir kere sevişmiş, temizlenmek için girdikleri küvette kendini tekrardan Alparslan'ın kucağında zıplarken bulmuştu Ardıç.

"Haklısın aşkım. Ne yapayım sana dayanamıyorum." diyerek tatlı yasemin kokusunu içine çekti Alparslan.
Ardıç yavaş bir şekilde kucağından kalkarken hissettiği boşlukla içini çekti. Kaymaması için ona terlik verirken askılıktan aldığı havluyla güzelce kuruladı sevgilisini. "Ardıç'ım sen giyinmek için içeri geç ben de burayı kurulayayım ki sular odamıza kadar gelmesin."
Ardıç onaylarcasına başını sallarken Alparslan çekpasla suları gidere doğru süpürdü. Banyoyu temizleyeceğim derken tekrar terlediği için kendini soğuk duşa atmış şok etkisiyle kendine gelirken havlu bulamayıp çıplak bir şekilde odalarına doğru yürümüştü.

Köşeye atılmış Ardıç'ın havlusunu alıp beline sararken sevgilisinin yastığa sarılmış uyuyan haline bakıp gülümsedi. Dolabından aldığı eşofmanlarını üzerine geçirirken Ardıç'ın saçlarına bir öpücük kondurmuş kahve koymak için mutfağa doğru ilerlemişti.

Yıllar sonra kendini evindeymiş gibi hissediyordu Alparslan. Ardıç'ın çabalarıyla otel odasına benzeyen ev evrim geçirmiş onun için bir yuvaya dönüşmüştü. Artık ocaklarının üzerinde daima kaynayan bir çaydanlık, Ardıç'ın üşümesine karşı koltuğun üzerinde duran bir battaniye, kahve sehpasının üzerinde boş zamanlarında okuduğu ünlü ressamların hayatlarını içeren kitaplar, masanın üzerindeki eskiz çizimler dahil her şey ona ev hissiyatı veriyordu.

Alparslan kahvesini yudumlarken telefonun çalmasıyla açıp kulağına doğru götürdü.

"Halacım?"
"Alparslan'ım nasılsın oğlum?"
"İyiyim halam sen nasılsın? Özledim seni biricik yeğenini ihmal ediyorsun darılıyorum vallahi." dedi Alparslan gülerek.
"Hazır özleşmişken bu akşam görüşelim diyorum hem düğünden önce nişanlımla da tanışmış olursun ne dersin? Ardıç'ı da getirsen çok mutlu olurum."
"Tabii halam söylerim o gelemeyebilir biraz hasta gibi ama ben arayıp haber veririm sana."
"Tamam halacım görüşürüz." dedikten sonra ikili vedalaşıp telefonları kapattı.

Alparslan yatak odasına doğru ilerlerken Ardıç'ın gözleri açık bir şekilde yatakta dinlediğini gördü.
Alparslan hemen yatağın ucuna otururken Ardıç Alparslan'ı yanına çekip göğsüne doğru uzandı. Seviştikten sonra ona kedi gibi sığınmasına bayılıyordu Alparslan.

"Uyusaydın daha sevgilim?" dedi Alparslan Ardıç'ın saçlarını okşarken. "Öylesine dalmışım Alparslan şimdi uyursam akşam uyuyamam."
"Halam nişanlısıyla tanışmak için bizi akşam yemeğine davet etti. Yorgunsun diye net bir şey söyleyemedim. Gidelim mi ne dersin?"
"Alparslan ben gelmesem? Kendimi o kadar yorgun hissediyorum ki."
"Tamam sevgilim söylerim halama başka zaman tanışırız."
"Yok sen git ne zamandır halamı özledim diye sayıklıyordun zaten. Hem bana dışarıdan o geçen aldığımız tatlıcıdan tatlı getirirsin belki."
"Aşkım getirmem mi? Sen nasıl istersen." diyerek dudaklarını Ardıç'ın dudaklarına bastırdı Alparslan. İkili bir süre öpüştükten sonra "Ben halama haber vereyim o zaman." diyerek yataktan kalktı Alparslan.