"Rüyalarıma giriyor senle sevgili olmak, ama sen diye yok bir şey..."
Barış sıkça gittiği kafede yeni işe başlayan Leyla'dan oldukça etkilenir.
05.07.24 - 07.11.24
Herkese selaam, bir maceradan diğerine atlarken sizi de benimle görmekten çok mutluluk duyarım. Umarım bol yorumlu bol oylu çok güzel bir macera olur, hoş geldiniz diyerek sizi bölümle baş başa bırakıyorum.
***
*Leyla'dan.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
leylaagkcergn_ 's story : haydi bana hayırlı başarılaarr.. 🦋
Psikoloji stajı götünde patlayınca nasıl da köpek gibi işe başlıyormuş ama insan, allahtan sevdiğim bir yerde işe başlıyorum. Bana da iyi gelir, son senemden önce oyalanırım ve belki cebimde de üç-beş para olur.
Saçlarımı da tamamlayıp maşanın fişini çekerek aynada son kez kendime baktım heyecandan artan anksiyetem yüzünden bayılmamak için derin bir nefes alarak kendimi sakinleştirip evden çıktım. Elimdeki telefonumla bir taksi çağırıp gelmesi için dakikaları sayıyor ve bir yandan da düşüncelerimle boğuşuyordum.
Çağırdığım taksi geldiğinde derin bir nefes alarak kafamdaki düşünce perilerini kovmuştum, kapıyı açıp taksiye bindim ve kafenin adresini söylediğimde yola koyulmuştuk.
Kafeye vardığımda içeride hummalı bir hazırlık vardı. Sahibi, Gül hanım, beni güler yüzle karşıladı. Kafede çalışacağım için heyecanlıydım ama bir yandan da biraz tedirgindim. Daha önce hiç bu branşta iş yapmamıştım ve müşterilerle nasıl başa çıkacağımı bilmiyordum.
Gül hanım bana üniformamı gösterip giyinmem için arka tarafa yönlendirdi. Üzerimi değiştirirken kendi kendime,
"Sakin ol, Leyla," dedim. "Bu sadece geçici bir iş. Her şey yoluna girecek."
İlk günüm olduğundan, Gül hanım bana işlerin nasıl yürüdüğünü gösterdi. Menüleri ezberlemem, siparişleri doğru şekilde almam ve müşterilere güleryüzlü davranmam gerektiğini anlattı. Başlangıçta biraz zorlanıyordum ama günün ilerleyen saatlerinde yavaş yavaş alışımaya başlamıştım.
Öğleden sonra kafede yoğunluk başlamıştı. Müşteriler ardı ardına geliyor, siparişler birbirini kovalıyordu. Siparişleri hazırlarken bir yandan da masaları topluyordum. Tam bir masayı temizlerken kapıdan içeri giren biri dikkatimi çekti.
Uzun boylu, kaslı ve karizmatik bir adamdı. Onun kim olduğunu hemen tanıyamamıştım ama müşterilerin ona olan ilgisi gözümden kaçmamıştı. Kafedeki diğer çalışanlardan biri bana doğru eğilip, "O Barış Alper Yılmaz, ünlü futbolcu," dedi.
"Şu Galatasarayın futbolcusu?" diye sordum emin olmak istermişcesine.
"Aynen, hadi git siparişini sen al. Hem ayağın alışsın."
Barış, her zamanki gibi rahat ve kendinden emin bir şekilde içeri girdi. Gözlerimiz kısa bir an için buluştu ve içimde garip bir his uyandı. Hemen ardından kasaya yönelip siparişini almak için yanına gittim.
"Merhaba, ne alırdınız?" dedim gülümseyerek.
Barış, yüzünde sıcak bir gülümsemeyle, "Merhaba, bir kahve alabilir miyim?" dedi. Sesinde hoş bir tını vardı ve bu beni biraz şaşırtmıştı.
Siparişini alıp mutfağa yöneldim. Kalbim hızlı atıyordu. "Sakin ol, Leyla." , dedim kendi kendime. "Sadece bir müşteri, başka bir şey değil."
Kahvesini hazırlayıp kasaya geri döndüğümde, Barış bana teşekkür etti ve bir süre sessiz kaldı. Sonra, "Buraya çok sık gelirim, ama senin siman yabancı geldi. Yeni başladın sanırım?" diye sordu.
"Evet, bugün ilk günüm," dedim. "Biraz heyecanlıyım ama her şey yolunda gibi."
Barış, gözlerini benden ayırmadan, "Merak etme, zamanla alışırsın. İlk günler her zaman zor olur ama sen yaparsın," dedi.
Bu sözler beni biraz rahatlatmıştı. Teşekkür edip işime geri döndüm o ise köşede kafenin sessiz bir yerinde yerini alıp eline telefonu alarak oyalanmaya başlamıştı. Günün geri kalanı boyunca Barış ile birkaç kez daha göz göze gelmiştik ve o her seferinde bana gülümsüyordu. Her defasında istemsizce heyecanlansam da ben de ona karşılık vermiştim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
barisalperyilmaz's story : gün sonu..🥱
***
Herkese tekrardan merhaba. Günlerdir kafamda tasarlayıp yayımlamak konusunda kararsız kaldığım kurgulardan bir tanesi ile karşınızdayım, sevilir mi ilgi görür mü bilmiyorum ama yinede denemek istedim.
Bu tip kurgular okumayı çok seviyorum ama asla yazı tarzım olmadığından cesaret edip denememiştim, kısmet bu ve diğer kurgumunmuş (starboy, kenan yıldız).
İlk bölümün günahı olmaz diyip bundan sonrasını sizlere emanet ediyorum, bir sonraki bölümde görüşmek üzere... ❤️
