• bul beni, barış alper yılmaz.

chapter 4 - eğer aramızda bir şey olsaydı.

Çok uzun bir süreden sonra herkese merebe sdfhdsfh..
Kaç kişi kaldık burada bilmiyorum ama yinede burayı boş bırakmak istemedim, o yüzden sizi bölümle baş başa bırakıyorum.

Bölüm sonu görüşürüz... ❤️
•••

•Leyla'dan

27 mayıs, 2024 Galatasaray Şampiyonluk Kutlaması.

Elimdeki çerez tabaklarını masaya bırakıp yerde oturup kendini televizyona hipnotize eden Nil'e güldüm ve koltuğa geçip oturdum. Bu gece Pamir, Tansu, Nil ve ben evde toplanmış yoğun istek üzerine, (Nil başımızın etini yedi) Galatasaray kutlamalarını izliyorduk.

"Tatlılığa bak!" Dedi Nil ekranadaki Kerem'i göstererek, "Aponun kızını güldürüyor, allahım! Tam baba olacak bir adam ya..."

"Nil yuh be kızım!" Tansu sitemkâr bir şekilde yanında yerini alırken Nil ona kaşlarını çatıp susmasını isteyerek izlemeye devam etti.

"Bu defa Nil haklı sanki, ya? Hem şu an orada olabilirdik!" Diyerek Nil'i desteklediğimde Nil bana döndü.

"Evet! Hani bilet alacaktınız! Gidecektik ya!"

İyice dizlerini karnına doğru çekip bir çocuk misali oflarken bu haline gülmeden edemedim.

"Olsun bir tanem seneye söz ben seni götüreceğim." Dedim elimle sırtını sıvazlarken.

"Nasıl?" Pamir bana döndü şaşkın ifadesiyle.

"Ya işte işe gireceğim ya, para biriktireyim sonrasında da bakarız yani." Omuz silkip iyice arkama yaslandım.

Kutlama başlarken, isimler tek tek statta kurulan sahneye çağrılıyordu. Teker teker çıkan isimlere hepimiz dikkatle bakıyorduk. Demirbay'dan sonra spiker güçlü bir şekilde "10 numara" diye bağırırken kamera Ciro Romeo Mertens'e kilitlendi.

"Ciiirooo, Ciiirooo!" Nil ile aynı anda tatlı tatlı yerimizde zıplarken Pamir eline telefonu alıp bizi çekiyordu.

Tansu'nun kahkahası da ortalığa karışırken en sonunda zıplamayı bırakıp yerimize geçerek Ciro ile ekran başında üçlü çektirmeye çalıştık.

"Ben bundan istiyorum ya, ben bundan doğuracağım!!!" Dedi Nil.

Hepimiz aynı anda kahkaha patlatırken kendimi koltuğa bırakıp nefes almaya çalıştım, elini omuzuma atıp beni kendine doğru çeken Pamir'in omuzuna başımı bıraktım.

Sıra sıra Torriera, Abdülkerim geçtiğinde Nil'i ve beni ekrana kilitleyen o isim gelmişti.

"BARIŞ ALPER YILMAZ! 53 numara..."

"Allaaah!" Nil yeniden ayağa kalktığında bende ister istemez yeniden ayaklanmıştım.

Spiker, "Yılmaz" diye bağırırken tribündekiler de "Barış" diye ona eşlik ediyordu. Barış tüm ışığıyla ortalığı aydınlatırken gülümsemiştim.

Futbolden çok anlamazdım, Nil sayesinde ara sıra onunla izliyordum sadece oradan da birkaç yüzü ezberlemiştim. Barış'ta onlardan biriydi.

"Çok yakışıklı..." diye fısıldadım.

"Katılıyorum." Dedi Nil sinsi sinsi gülerek ve kaşlarını çatıp Tansu ve Pamir'e dönerek, "Bunları canlı izleyemedik ya size de yuh olsun! Pintiler!" diye sitem etti ve yerine oturdu.

Ortalığı sohbet alırken spikerin söylediklerini duyamıyordum. Aradan üç beş dakika geçmişti ve Nil'i ekrana kitleyen o şahsi kahraman gelmişti.